Η Άντερλεχτ δεν ήταν καλύτερη από τον Ολυμπιακό. Δεν την κάνει ούτε η πρόκρισή της στους «16» του Europa League. Ήταν, όμως, πιο φρέσκια και φάνηκε όσο περνούσε η ώρα πιο αθλητική ομάδα.

Ο Μάρκο Σίλβα έστησε την ομάδα του βάζοντας Πουλίδο και Καμπιάσο. Και καλά έκανε. Είχε δει ο Πορτογάλος ότι σε ένα ματς που θες να κυνηγήσεις το γρήγορο γκολ, πρέπει να έχεις μέσα παίκτες που να μπορούν να δημιουργήσουν και να εκτελέσουν. Οι δύο αυτές αλλαγές που έκανε στα αρχικά του πλάνα διαθέτουν αυτά τα στοιχεία και μάλιστα ήταν κι οι δύο παίκτες (μάλλον κι οι μόνοι) που τους βάζεις θετικό πρόσημο. Ο Άλαν, βέβαια, θα μπορούσε να κάνει το 2-0, στη φάση που αλλάζει την μπάλα με τον Τσόρι με κινηματογραφική ταχύτητα. Όλα έγιναν σωστά, λίγο καλύτερα να είχε βάλει το κορμί του ο Μεξικανός.

Στο πρώτο ημίχρονο, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν πολύ καλοί, δημιούργησαν φάσεις, πίεσαν και έδειξαν ότι εκείνοι θα είναι το απόλυτο αφεντικό. Το γκολ δεν ήρθε μόνο και αυτό ήταν και το κομβικό σημείο. Ο Ιντέγε, σε ένα ματς που θα έπρεπε να δείξει περισσότερα στοιχεια επιθετικού... δεν.

Βέβαια, το παιδί έχει παίξει και σε 30 ματς, έχοντας τραβήξει... κουπί. Ακόμη κι οι Μαζουακού, Ελαμπντελαουί και Μιλιβόγεβιτς, από τους οποίους περιμέναμε και περισσότερα χθες έχουν από 26, 25 και 26 ματς αντίστοιχα.

Το ροτέισον του Πορτογάλου με τον Ατρόμητο δεν ήταν αρκετό. Όσο δεν έμπαινε το γκολ που θα κλείδωνε την πρόκριση, τα λεπτά μετατρέποντας σε βαρίδια.

Βαρίδια, που έκαναν τους Βέλγους να σου δείχνουν ότι αργά ή γρήγορα θα βάλουν το γκολ. Όπως και έγινε σε μία φάση που η μπάλα δεν διώχνετααι από την περιοχή, 3-4 φορές! Τόσο η τετράδα της άμυνας, όσο κι ο Μιλιβόγεβιτς φέρουν ευθύνη. Όπως κι ο Ρομπέρτο.

Ένα λάθος στις Βρυξέλλες και ένα στο «Καραϊσκάκης» στοίχισαν την πρόκριση. Και στην Ευρώπη, τέτοια, λάθη δεν συγχωρούνται. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο, μιας κι η χώρα μας πέφτει στην 14η θέση της κατάταξης της UEFA κι ο πρωταθλητής από το παραπάνω καλοκαίρι (σεζόν 2017-2018) θα δίνει προκριματικά.