Οι δύο δρόμοι μιας απόφασης

Πραγματικά δεν πρέπει να έχει προκύψει ξανά τόσος... ντόρος γύρω από μια εντεκάδα, εδώ και χρόνια. Να συζητιέται σε αυτόν τον βαθμό πριν από ένα «σημαδιακό» παιχνίδι, ο αριστερός μπακ, ο κεντρικός χαφ, ο εξτρέμ, ο φορ. Να μοιάζουν τόσα πολλά τα διλήμματα μιας νύχτας. Όσο σημαντικό και αν είναι αυτό που έρχεται.

Από τη μια μοιάζει πρόοδος για τις ίδιες τις αντιλήψεις μας γύρω από το ποδόσφαιρο. Να πάει και να κολλήσει η κουβέντα κάποια στιγμή στο ίδιο το παιχνίδι. Από την άλλη όμως αναδεικνύει τον συντελεστή δυσκολίας του Μάρκο Σίλβα γύρω από την κεντρική ιδέα του θέα στην αποψινή πρόκληση της... πρόκρισης.

Κακά τα ψέμματα. Ο Πορτογάλος ως εδώ, έχει δείξει τα «πιστεύω» του γύρω από το υλικό της ομάδας. Όσο και αν ο Ολυμπιακός διαθέτει όντως λύσεις όχι για μια αλλά για δύο πρώτης τάξεως βασικές εντεκάδες. Θέλει τον Μιλιβόγιεβιτς και όχι τον Καμπιάσο στο 6άρι του. Θεωρεί ότι ο Ιντέγιε είναι το φορ που ταιριάζει σε αυτό που θέλει να βλέπει, και όχι ο Φινμπόγκασον που πέρασε και δεν ακούμπησε ή ακόμη και ο Πουλίδο που πήρε τον –μικρό- ρόλο του Ισλανδού στο rotation. Εκτιμά σε βράδια ευρωπαϊκά ότι ο Σεμπά είναι σημαντικότερος από κάποιον «δημιουργό» στις πτέρυγες και βέβαια έχει δείξει ότι θέλει τα κλειδιά της ομάδας του, να τα κρατά ο Φορτούνης. Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το πλάνο του. Με αυτό έχει φτάσει ως εδώ.

Και με αυτό θα ήταν 100% σίγουρο ότι θα συνέχιζε και απόψε αν δεν διαπίστωνε ο ίδιος ότι εσχάτως κάτι δεν πάει καλά. Ας μην γελιόμαστε. Η εικόνα των βασικών του είναι που τον έχει βάλει σε σκέψεις. Όχι τόσο ότι απέναντι στον Ατρόμητο ο Ολυμπιακός με τις οκτώ αλλαγές έβγαλε από το συρτάρι μια ολόκληρη... τεσσάρα για τους Περιστεριώτες. Αυτό ακολούθησε. Και έχει ενισχύσει τα διλήμματα του ακόμη περισσότερο. Αν όμως ήταν σίγουρος για τις σταθερές επιλογές του, προφανώς και... δεκα-τέσσερα να έβαζε ο Ολυμπιακός στην ομάδα του Δέλλα, πάλι οι ίδιοι θα έπαιζαν απόψε.

Κάτι που με βάση το ρεπορτάζ μπορεί να γίνει, μπορεί και όχι. Υπάρχει μια εκτίμηση που θέλει τους 10 των Βρυξελλών και τον Ομάρ αντί του Σαλίνο να ξεκινούν κόντρα στους Βέλγους. Υπάρχει όμως και μια ακόμη που μιλά για τουλάχιστον δύο αλλαγές. Με Φορτούνη, Τσόρι, Σεμπά στους μεσο-επιθετικούς. Και τον Κασάμι αντί του Ζντιέλαρ στον άξονα. Πιθανότατα ο Σίλβα να τα έχει σκεφτεί και τα δύο. Φρόντισε όμως τόσο πολύ στις τελευταίες προπονήσεις να «κρυφτεί» που πιστέψτε μας, αλλά ούτε οι ποδοσφαιριστές του δεν ξέρουν ποιοι τελικά θα ξεκινήσουν το βράδυ. Και οι ίδιοι αναρωτιούνται.

Μπορεί να το κάνει ο Πορτογάλος για να τους έχει όλους στην... τσίτα (εξ ου και η αποστολή με 21). Μπορεί να θέλει με τον τρόπο του να «καλύψει» κάθε πιθανή διαρροή προς τον αντίπαλο, έστω και αν αυτά εν έτη 2016 μοιάζουν ξεπερασμένα. Μπορεί όμως να μην το έχει αποφασίσει και ο ίδιος ακόμη στο 100%. Ούτε απίθανο είναι, ούτε δείγμα κακού επαγγελματία. Κάθε άλλο. Ο προβληματισμός είναι δημιουργικός σε αυτές τις περιπτώσεις. Και απόλυτα κατανοητός. Δεν είναι εύκολο σε μια τέτοια βραδιά να πας... κόντρα στο αρχικό σου πλάνο. Σε αυτό που σε έφτασε ως τα τέλη Φλεβάρη. Δεν είναι και εύκολο όμως να επιμένεις σε κάτι που νιώθεις ότι δεν έχει πια την ίδια δυναμική με τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη.