Η Κυριακή του Σίλβα

Η Άντερλεχτ με όλους τους βασικούς πλην του Οκάκα, στην έδρα της Μπέβερεν. Ήττα με 1-0 και αντίο βλέψεις για την πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας μιας και η διαφορά από την Μπριζ «άνοιξε» στους επτά βαθμούς.

Ο Ολυμπιακός; Με οκτώ αλλαγές στους 11 των Βρυξελλών, άνετο 4-0 επί του Ατρόμητου. Και σε μια εβδομάδα από τώρα το πρώτο ματς-μπολ της σεζόν. Τρεις βαθμοί μακριά από τον τίτλο που κλειδώνει και μαθηματικά.

Σε βίους αντίθετους λοιπόν οι μονομάχοι της Πέμπτης, τώρα που γύρισαν σε εθνικό «ταμπλό». Λίγα 24ώρα πριν το επόμενο και καθοριστικό ραντεβού τους, με θέα στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ. Αν άλλαξε κάτι αυτή η Κυριακή ειδικά για το δικό τους αντάμωμα; Σίγουρα. Την ψυχολογική κατάσταση. Την σωματική κούραση (γιατί η Άντερλεχτ και την Πέμπτη προφανώς με τους ίδιους θα παίξει). Και ίσως και κάτι ακόμη. Αλλά αυτό θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την ανακοίνωση της επόμενης 11άδας του Ολυμπιακού, για να το «τσεκάρουμε». Αν έχει εφαρμογή ή όχι.

Ας το ξεκίνησε για εκτεταμένο rotation ο Μάρκο Σίλβα το μεσημέρι. Προφανώς και μετά το τελικό 4-0, θα έχει μπει στον πειρασμό των δεύτερων σκέψεων. Για τον Καμπιάσο, τον Κασάμι, τον Τσόρι, τον αριστερό μπακ Σαλίνο, ακόμη και για τον Πουλίδο που δύο ματς έχει 11άδατος στη Σούπερ Λιγκ, δύο πολύ ωραία γκολ έχει πετύχει. Θα λέγαμε και για τον Φουστέρ, αλλά τον Ισπανό τον κράτησε εκτός λίστας η επιμονή στον τραυματία Ερνάνι. Προφανώς όχι για όλους μαζί. Αλλά σίγουρα για κάποιους από τους παραπάνω.

Την αλλάζεις λοιπόν τώρα την ομάδα ή όχι; Μεγάλο το δίλημμα για τον Πορτογάλο που ξέρει καλύτερα από τον καθένα μας, τα καλά και τα άσχημα της όποιας επιλογής του μέσα από το φίλτρο του αποτελέσματος της 25ης Φεβρουαρίου. Θα εκμεταλλευτεί ότι σήμερα βρήκε την ευκαιρία να ξεκουράσει τον Σεμπά, τον Ντουρμάζ, τους Ζντιέλαρ και Μιλιβόγιεβιτς; Ή θα πιαστεί από το momentum και θα δώσει πχ στον Καμπιάσο και τον Τσόρι την ευκαιρία που δεν τους έδωσε στις 9 Δεκέμβρη όταν και οι δύο έμειναν παρατηρητές στον προηγούμενο τελικό πρόκρισης. Στον πάγκο μέχρι το τέλος με την Άρσεναλ ο «Κούτσου», στο 72΄με το σκορ ήδη στο 0-3 ο Τσόρι στο χορτάρι. Σα να μην έπαιξε λοιπόν και εκείνος.

Έλειψε ίσως η εμπειρία, η προσωπικότητα, ο ποδοσφαιρικός τους εγωισμός εκείνο το βράδυ που όλα τα φώτα έπεσαν στον οίστρο του Ζιρού; Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Και δεν έχει πια και σημασία. Η Άντερλεχτ είναι τώρα ο «μπελάς». Και η ιστορία πενήντα χρόνων, που ο Ολυμπιακός καλείται να... αγνοήσει. Διότι και αυτό είναι χαρακτηριστικό, μια ακόμη απόδειξη ότι το ματς της Πέμπτης δεν είναι από τα συνηθισμένα.
Πέντε τοις εκατό. Αυτό είναι το ποσοστό πρόκρισης του Ολυμπιακού σε νοκ άουτ της Ευρώπης, όταν έχασε εκτός έδρας το πρώτο ματς. Σε όλες τις διοργανώσεις. Ανεξαρτήτως αντιπάλου. Μια φορά στις είκοσι έχει καταφέρει να ανατρέψει την κατάσταση, η ομάδα του μεγάλου λιμανιού υπό αυτές τις συνθήκες. Σε μια διαδρομή που ξεκινά από το 1963 και καταλήγει στο περσινό με τη Ντνίπρο. Ποια ήταν η εξαίρεση; Η πρόκριση επί της Ρaντ το μακρινό 1989 με Ντέταρι και Αναστόπουλο (2-1 εκτός, 2-0 εντός).

Θα γίνει τη Πέμπτη η δεύτερη φορά; Δεν είναι απίθανο. Δεν είναι όμως και τόσο εύκολο όσο φάνηκε στα πρωτοσέλιδα της Παρασκευής. Θέλει υπέρβαση αυτό το 1-0. Θα την επιχειρήσει ο κόουτς με τους ίδιους, με μοναδική αλλαγή τον Ομάρ αντί του Σαλίνο στο δεξί άκρο της άμυνας; Θα πάει by the book εκτιμώντας ότι και στο πρώτο ματς ήταν καλύτερος, αλλά η τύχη του γύρισε την πλάτη; Ή θα θελήσει να «σπάσει» αυγά στην αναζήτηση ενός «ευρήματος», μιας έκπληξης που θα αλλάξει τις ισορροπίες; Η απάντηση του ανήκει. Και σίγουρα αναμένεται με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον...