Μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή της Αθλητικής Κυριακής ο Τζόρτζεβιτς επισήμανε ανάμεσα στα άλλα για:

Την άποψη του Ελευθερόπουλου πως ο φετινός Ολυμπιακός ήταν ο κορυφαίος των τελευταίων 20 ετών: Όχι δεν έχω τέτοια άποψη. Νομίζω κατά την γνώμη μου πως δεν μπορείς να πιστεύεις κάτι τέτοιο εάν έχεις δει Ζιοβάνι, Ριβάλντο, Καρεμπέ και Ζε Ελίας στην ομάδα. Σέβομαι την γνώμη του Δημήτρη Ελευθερόπουλο. Κάτι παρόμοιο τώρα στον Ολυμπιακό - σε σχέση με αυτά που βλέπαμε τα παλιά χρόνια - δεν βλέπουμε. Αυτό δεν σημαίνει πως η ομάδα δεν είναι καλή και δεν πηγαίνει καλά στην Ευρώπη.

Τους Ρομπέρτο και Νικοπολίδη: Εξαιρετικός ο Ρομπέρτο. Άλλο στιλ με τον Νικοπολίδη. Ο Αντώνης μας έδωσε πραγματικά μία σιγουριά. Μία ηρεμία. Όταν την δίναμε την μπάλα ξέραμε πως δεν θα την χάσει. Ήταν σαν στόπερ. Ο Ρομπέρτο κάνει εξαιρετικές χρονιές στον Ολυμπιακό. Εξαιρετικός κίπερ και φαίνεται πολύ καλό παιδί. Δουλεύει και δεν είναι τυχαία όσα έχει καταφέρει με τον Ολυμπιακό.

Τον Φορτούνη: Εάν εξαιρέσουμε τα χρόνια στο εξωτερικό που δεν πήγε τόσο καλά γύρισε στον Ολυμπιακό και φέτος κάνει πολύ καλή χρονιά. Έχει τις δυνατότητες να κάνει πολύ μεγάλη καριέρα. Την πρώτη του χρονιά δεν είχε τόση μεγάλη συμμετοχή αλλά φέτος είναι πολύ καλός με ασίστ, γκολ και πολλά άλλα.

Το γιατί δεν είναι στην ΠΑΕ: Είχαμε κάνει κάποιες συζητήσεις με τη νέα διοίκηση για ένα πόστο. Είχαμε κάποιες διαφωνίες. Έχουμε όμως καλή σχέση. Ο καθένας προχωράει. Ενδεχομένως το μέλλον να δείξει κάτι άλλο. Ο χρόνος θα δείξει.

Το εάν μετάνιωσε που δεν έφυγε στο εξωτερικό να παίξει ποδόσφαιρο: Όχι δεν έχω μετανιώσει. Τα πρώτα 3 - 4 χρόνια που ήμουν στον Ολυμπιακό είχα μία τέτοια σκέψη. Ο τότε πρόεδρος, ο Κόκκαλης, δεν έμπαινε στην διαδικασία να με πουλήσει. Μετά αρχίσεις να δένεσαι περισσότερο διαφορετικά. Όποτε συζητούσαμε για προτάσεις ήταν αρνητικός. Μετά μου προσέφερε νέο συμβόλαιο. Μου είπε να γράψω το νούμερο που θέλω και το έκανα. Πέντε λεπτά μιλήσαμε. Όταν συμβαίνει αυτό τι να πεις.

Το τι ξεχωρίζει παικτικά στον Ολυμπιακό: Ο Ζιοβάνι ήταν κάτι το ξεχωριστό. Ήταν κάτι το μοναδικό να τον βλέπεις με την μπάλα στα πόδια.

Το πόσο τον είχε πειράξει το 7-0: Περισσότερο το 1-1 παρά το 7-0. Όταν χάνεις και πάνε όλα στραβά τι 4-0 και τι 7-0. Σίγουρα είναι ένα βαρύ σκορ και δεν άρεσε σε κανέναν αυτό που έγινε στο ματς με την Γιουβέντους, όμως με το 1-0 ήρθε το 1-1 και δεν πήγαμε καν παράταση στο άλλο παιχνίδι.

Την Ριζούπολη: Ναι υπήρχε ένταση στην Ριζούπολη αλλά όχι πιο μεγάλη ένταση, όπως είχαμε εμείς σε άλλα γήπεδα. Σε παιχνίδια σε Λεωφόρο και Τούμπα γίνονται... φασαρίες και γίνονταν και τότε. Το... έφτιαξαν λίγο παραπάνω για δικαιολογήσουν κάποια πράγματα αλλά αγωνιστικά ήμασταν πολύ καλύτεροι. Ο Παναθηναϊκός έδιωξε τότε τα δικά του παιδιά και μετά έτρεχε να τα μαζέψει. Ήταν λάθος του αυτό. Εάν δεν το είχε κάνει ίσως να είχε πετύχει πράγματα.

Το διπλό στη Βρέμη: Υπήρχαν πολλά. Ήταν και θέμα τύχης και συγκυρίας, όπως μέσα στην Λα Κορούνια. Ήταν εάν θέλεις και της τύχης με Βέρντερ και μας έφυγε από πάνω μας το άγχος. Περιμέναμε πολλά χρόνια. Αυτό δημιουργεί αρνητική ψυχολογία. Μετά είχαμε και τη νίκη με την Λάτσιο. Στην πορεία ο Ολυμπιακός έχει κάνει πολλά διπλά από τότε.

Το ποιος έχει ελπίδα κάποια στιγμή να... κοντράρει τον Ολυμπιακό: Στον καλύτερο δρόμο απ' όλους είναι η ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός περνάει αυτά που περνάει. Στον ΠΑΟΚ δεν καταλαβαίνω τι γίνεται. Το να φτιάξεις μία ομάδα για πρωταγωνιστικό ρόλο δεν είναι εύκολο.

Το τι κρατάει από την καριέρα του: Αυτό που με κάνει να χαίρομαι είναι πως μπορώ να περπατάω παντού σε όλη την Ελλάδα και δεν έχω αντιπαλότητα και κανένα πρόβλημα. Ούτε Θεσσαλονίκη και ούτε πουθενά. Από την άλλη δεν προκάλεσα ποτέ. Απλά έπαιζα για τον Ολυμπιακό και ήθελα πάντα να κερδίσω. Πάντα σεβόμουν όμως τον αντίπαλο και τον κόσμο των αντιπάλων. Τώρα εάν έχουν γίνει κάποιες παρεξηγήσεις αυτό ήταν στο πλαίσιο των αγώνων.