Άλλαξε το...

Tα... φώτα στον Ρομπέρτο λοιπόν. Σε εκείνον έτυχε το μοιραίο λάθος. Στο γήπεδο που έκανε την πρώτη πολύ μεγάλη εμφάνιση του, με τα κόκκινα γάντια. Πάνω από το ίδιο χορτάρι να χάνει τη μπάλα σε μια εύκολη έξοδο και να προκύπτει το μοναδικό γκολ της βραδιάς.

Τον Ρομπέρτο που φέτος στην Ευρώπη, είχε δυστυχώς σοβαρά λάθη σε μια σειρά από αναμετρήσεις. Και μάλιστα όλες σε πρώτα γκολ (με Μπάγερν εντός, Άρσεναλ εντός και εκτός, Ντιναμό εντός).

Μήπως όμως είναι αδικία να σταθεί κανείς απόψε στην παρουσία του 29άχρονου; Όχι μόνο από σεβασμό στην τεράστια προσφορά του. Αλλά γιατί κάπως έτσι βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος.

Ηττήθηκε ο Ολυμπιακός από μια ομάδα που ήταν χειρότερη του, σε αυτό το 90άλεπτο. Ένα «άναρχο» σύνολο με χτυπητές αδυναμίες, ειδικά στο αμυντικό τρανζίσιον. Και ηττήθηκε δύο φορές γιατί δεν κατάφερε να πετύχει κανέναν από τους βασικούς κανόνες σε ένα εκτός έδρας νοκ άουτ. Ούτε να κρατήσει ανέπαφη την δική του εστία. Ούτε όμως να σκοράρει. Και όταν έχεις μια σειρά από αληθινές ευκαιρίες και δεν βρίσκεις δίχτυα, δίνεις το δικαίωμα στη μπάλα να σε... τιμωρήσει.

Φυσικά και αν ο Μπέμπεκ είχε δει την παράβαση του 33΄, αν είχε δει το πέναλτι που όντως κάνει ο Οκάκα ίσως η ιστορία να ήταν διαφορετική. Εδώ όμως μιλάμε για ποδόσφαιρο. Για όσα έδωσε ο διαιτητής. Όχι για τα αν...

Τι συνέβη λοιπόν; Ενώ ο Μάρκο Σίλβα στα δύο ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ επηρεασμένος και από το αήττητο πήγε σε λογική «κλειστού» ματς, στις Βρυξέλλες αποφάσισε να ακολουθήσει το... τρελοκομείο της Άντερλεχτ.

Πιθανότατα ποντάροντας στη λογική του ότι με τόσους χώρους ανοιχτούς θα «φάει» φάσεις, αλλά θα δημιουργήσει και η ομάδα του ευκαιρίες. Όπως και έγινε. Τι να το κάνεις όμως, που ο Ιντέγιε δεν σημάδεψε σωστά από το ένα μέτρο. Ο Νιγηριανός που σε αντίθεση με τις δύο περασμένες αναμετρήσεις (είχε μια τελική στα ματς με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ) ήταν μέσα στις φάσεις.

Αλλά και πάλι χωρίς να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Για τέταρτο ματς στη σειρά (έχει να σκοράρει από το 5-0 με τον Αστέρα, στις 27/1).

Είναι λογικό οι περισσότεροι σήμερα να τα έχουν (και) με τον Νιγηριανό. Αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς ψύχραιμα, η δική του απόδοση ήταν καλύτερη από όλων των άλλων που έχουν την ευθύνη από τη μέση και μπροστά. Τίποτα ο Ντουρμάζ. Ελάχιστα ο Σεμπά. Φλύαρος ο Φορτούνης. Και μιας και κάπου εδώ φτάσαμε στο δια ταύτα. Σημασία δεν έχει πια τι έγινε. Αλλά τι θα γίνει.

Ο Ολυμπιακός καλείται την επόμενη Πέμπτη, να ανατρέψει αυτό το σε βάρος του 1-0. Δεν θα είναι εύκολο. Δεν είναι όμως και ακατόρθωτο. Αυτή η Άντερλεχτ να μην δεχτεί γκολ σε 180΄ μοιάζει απίθανο. Το θέμα κυρίως είναι να μην «βάλει» γιατί μετά το κάνει βουνό για τους Πειραιώτες. Αυτή όμως είναι «δική» της δουλειά. Οι Ερυθρόλευκοι πρέπει να βρουν έναν τρόπο να βελτιώσουν την δική τους εικόνα. Και αυτό πιθανότατα περνά από τα πρόσωπα. Το γράψαμε και προ ημέρων. Δεν γίνεται να «περισσεύει» ο Τσόρι, όταν οι μέσο-επιθετικοί είναι σε αυτό το φεγγάρι.

Δεν γίνεται να μην είναι χρήσιμος με την τεράστια εμπειρία, αλλά και ποιότητα του ο Καμπιάσο σε ένα παιχνίδι σαν αυτό που έρχεται. Ακόμη και ο Κασάμι που έκανε καταπληκτικό Τσάμπιονς Λιγκ. Ναι, το καταλαβαίνουμε ότι 11άδα με καμία 15αριά δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη. Και ο προπονητής έχει εικόνα ξεκάθαρη. Βλέπει τις προπονήσεις, βλέπει τη φόρμα, συγκρίνει, σχεδιάζει, ποντάρει σε συνεργασίες. Τι γίνεται όμως όταν αυτές δεν βγαίνουν;

Θα είναι κρίμα να αποκλειστεί ο Ολυμπιακός από αυτή την Άντερλεχτ. Για την προσπάθεια ολόκληρης της χρονιάς. Όλων. Ακόμη όμως δεν έχει τελειώσει τίποτα...