Το μεγάλο πρόβλημα είναι ο Αλαφούζος...

Νέος προπονητής, νέο σχέδιο, εντελώς διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία, εννιά μεταγραφές Γενάρη μήνα. Ας υποθέσουμε ότι αυτά γίνονταν σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα του κόσμου και όχι στον Παναθηναϊκό του Γιάννη Αλαφούζου.

Υπάρχει περίπτωση αυτή η ομάδα που θα τα έκανε όλα αυτά, να έβαζε δίπλα σε όλα αυτά και το “αν δεν περάσατε τον Ατρόμητο στα μέσα Φλεβάρη η χρονιά διαλύθηκε...”. Ο Παναθηναϊκός πληρώνει τον Γιάννη Αλαφούζο και μόνο αυτόν. Δεν πληρώνει, ότι δεν πληρώνει ο Αλαφούζος, ούτε ότι είναι... Αφρα-γκούζος, αυτά είναι μόνο για λαϊκή κατανάλωση... Πληρώνει ότι η σχέση του προέδρου του και ιδιοκτήτη του με την μπάλα είναι όση και η σχέση του με την πυρηνική φυσική...

Γιάννης Αλαφούζος σημαίνει: Να τα αλλάζεις όλα, να τα ξηλώνεις όλα, να διώχνεις προπονητές, τεχνικούς διευθυντές, να πουλάς τον Καρέλη, να παίρνεις νέο προπονητή, να κάνεις εννιά νέες μεταγραφές τέλη του Γενάρη και μετά ως απολύτως άσχετος με την μπάλα να οριοθετείς ένα ματς στις 10 του Φλεβάρη ως το ματς της χρονιάς!!!

Και επιπλέον αφού το οριοθετείς ως ματς της χρονιάς να το τινάζεις στον αέρα μόνος σου. Να λες το Σάββατο δημόσια ότι απέβαλαν τον Ζέκα ενόψει των κρίσιμων αναμετρήσεων που ακολουθούν, δίνοντας το πρώτο άλλοθι στην ομάδα, να τινάζεις το ματς στον αέρα για το αν θα πάνε ή δεν θα πάνε 300 νοματαίοι στο Περιστέρι, να καλείς και να εγκαλείς φορείς, υπεύθυνους, ανεύθυνους και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς για το αν πρέπει να γίνει το ματς, πως θα γίνει, κ.ο.κ ακόμη και λίγες ώρες πριν την έναρξή του. Και μετά να περιμένεις μία νέα ομάδα, με έναν νέο προπονητή και με εννιά μεταγραφές των δύο τελευταίων εβδομάδων να πάει στο γήπεδο όχι αποπροσανατολισμένη από εσένα τον ίδιο, αλλά συγκεντρωμένη για την πρόκριση.

Ερασιτέχνης παράγοντας που δεν έχει βάλει ούτε ένα ευρώ στην ομάδα του, τέτοιου είδους συμπεριφορές θα τις θεωρούσε αστείες. Ο Γιάννης Αλαφούζος τις ασπάζεται πλήρως... Οπως ασπάζεται οτιδήποτε προκαλεί σύγχυση στην ομάδα και το club γενικότερα. Ο “καλός φίλος” Κοντονής έγινε μέσα σε εβδομάδες “ο μεγαλύτερος εχθρός”. Είτε δεν ήταν καλός φίλος, είτε δεν είναι εχθρός και τα δύο δεν γίνονται. Ο Στραματσόνι που “ήρθε για να αναδείξει τους νεαρούς ταλαντούχους Ελληνες παίκτες που έχουμε...”, μέσα σε τρεις τέσσερις εβδομάδες έγινε “δεν υπάρχουν ταλέντα στον Παναθηναϊκό, να τα στείλουμε όλα και να πάρουμε έτοιμους ξένους παίκτες που θα μας προτείνει ο προπονητής γιατί θέλουμε άμεσα τίτλους”. Ο Φύσσας και ο Βόκολος που ήρθαν να αντικαταστήσουν τον “κακό” Νταμπίζα, έφυγαν κακήν κακώς ως ανίκανοι και πλέον τεχνικός διευθυντής έγινε ο ίδιος. Οπως το ακούτε. Ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος, ο οποίος πλέον επιλέγει ακόμη και παίκτες, όπως τον Βλαχοδήμο τον οποίο ο ίδιος θεωρεί ικανό παίκτη να κάνει την διαφορά...

Εχοντας λοιπόν κάνει όλα τα παραπάνω, σήμερα έμεινε να κοιτά οπαδούς και Τύπο, ακόμη και όλα τα φίλια μέσα να κράζουν και να μιλούν για καταστροφική σεζόν. Προσωπικά το βρίσκω τουλάχιστον υπερβολικό. Η σεζόν δεν είναι καταστροφική γιατί ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τον Ατρόμητο. Και δεν το γράφω τώρα, το έγραψα μετά τον αποκλεισμό από την Γκαμπάλα.

Είχα γράψει εκείνο το βράδυ: “Ακόμη κι' αν κατακτήσει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός που δεν το βλέπω πως, η χρονιά θα έχει μέσα της μία τεράστια αποτυχία που ο Παναθηναϊκός θα την βρίσκει μπροστά του σε όλα τα επίπεδα για τα επόμενα πέντε χρόνια...”. Διότι θυμίζω, όπως θύμιζα και εκείνο το βράδυ του Αυγούστου, ότι ακόμη και ο πρωταθλητής φέτος μάλλον προκριματικά θα παίξει και ο Παναθηναϊκός που αποκλείστηκε από την Γκαμπάλα θα είναι ανίσχυρος και θα ήταν ανίσχυρος ακόμη και ως πρωταθλητής. Το μόνο που δεν έχει κάνει ο Αλαφούζος είναι να βγάλει τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή και να μην τον δει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ...

Επιστρέφοντας όμως στον αποκλεισμό από τον Ατρόμητο... Ο Παναθηναϊκός φτιάχνεται από την αρχή, είτε συμφωνεί κανείς με αυτή την απόφαση είτε όχι. Είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε αν φτιάχνεται με τα σωστά υλικά και τον σωστό τρόπο. Ο Στραματσόνι προσπαθεί να τον αλλάξει και κατά την άποψη μου έχει σωστή λογική. Το αν θα τα καταφέρει, το αν αυτοί οι εννιά που ήρθαν ή τέλος πάντων πόσοι από αυτούς, μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες, θέλουμε χρόνο για να το κρίνουμε. Οπως θέλει χρόνο και ο Στραματσόνι...

Το αν έκανε λάθος στο ματς με τον Ατρόμητο είναι μία κουβέντα και ναι φυσικά έκανε λάθος, αλλά η ισοπέδωση για μία εντελώς νέα, σε όλα τα επίπεδα ομάδα, είναι τουλάχιστον υπερβολική. Το μοναδικό πραγματικά μεγάλο πρόβλημα που εγώ διακρίνω, εκτός φυσικά από τον ίδιο τον Αλαφούζο, είναι η άποψη του Στραματσόνι για τον Μπεργκ. Νομίζω ότι ο Ιταλός, για να το γράψω κομψά, δεν τρελαίνεται με τον Σουηδό και νομίζω ότι στο Περιστέρι για αυτό έπαιξε χωρίς σέντερ φορ. Αν για παράδειγμα ο Πέτριτς ήταν υγιής είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα τον είχε ξεκινήσει ως φορ..