4-4-2, σεμνά και... αμυντικά!

Αν ο Αντρέα Στραματσόνι ήταν υποψήφιος πρωθυπουργός στην Ελλάδα και ετοιμάζοταν για εκλογές, βάσει των προγραμματικών του δηλώσεων είναι δεδομένο πως δεν θα έβρισκε ούτε την δική του ψήφο! Ούτε ένα «θα», ούτε μία «υπόσχεση», τίποτα. Ούτε καν επικοινώνησε με τι θα ήταν ευχαριστημένος στο τέλος της χρονιάς, σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο και όχι στόχων. Ο Ιταλός τεχνικός έχει καεί στον χυλό(Ίντερ, Ουντινέζε) και είναι λογικό να φυσάει και το γιαούρτι στην προσπάθεια να κάνει restart στην καριέρα του και να δώσει απαντήσεις με την δουλειά του στον Παναθηναϊκό.

«Μετρημένος», σεμνός και ταπεινός, ο 39χρονος τεχνικός παρουσιάστηκε στον Τύπο και μας έκανε... σοφότερους, όσον αφορά την φιλοσοφία του γύρω από το ποδόσφαιρο και τον τρόπο που θέλει να δουλέψει στο «τριφύλλι».
Ας τα πάρουμε ένα προς ένα:

Το 4-4-2

Στην πορεία του στην Serie A απέδειξε πως δεν είναι δογματικός ή εμμονικός με συγκεκριμένο σύστημα. Έπαιξε 4-2-3-1, 3-5-2, 3-4-3, άλλαζε αρκετές φορές την διάταξη των ομάδων του και ίσως και να το παραέκανε. Όπως ο ίδιος δήλωσε, ο δικός του Παναθηναϊκός θα παίζει με 4 παίκτες στην άμυνα και 2 στην επίθεση, αφήνοντας ανοιχτή την μεσαία γραμμή που δεδομένα θα απαρτίζεται από 4 και το θέμα είναι η διάταξη τους στο γήπεδο. Είτε στην ευθεία, είτε με ρόμβο, ο Ιταλός έχει «πιάσει» με το καλημέρα ότι το δίδυμο Μπεργκ-Καρέλη αποτελεί το μεγάλο «όπλο» δημιουργικά αυτής της ομάδας και δεν πρόκειται να το ''πειράξει''.

Μέχρι στιγμής, στις πρώτες προπονήσεις, έδειξε πως σκέφτεται να έχει στην ευθεία τους τέσσερις χαφ και πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες δοκιμές για να ξεκαθαρίσουμε τι έχει στο μυαλό του ο ''Στράμα''.

Η άμυνα που φέρνει τίτλους

Όσον αφορά την αγωνιστική φιλοσοφία που θέλει να περάσει με τον χρόνο στον Παναθηναϊκό, ο Στραματσόνι τα είπε όλα με ένα μοτό που κυριαρχεί στα ιταλικά γήπεδα. «Η επίθεση φέρνει εισιτήρια, η άμυνα τους τίτλους» ήταν η ατάκα του, δείγμα του τι έχει στο μυαλό του. Προφανώς και δεν θα δούμε έναν Παναθηναϊκό να παίζει «ταμπούρι» ή να παίζει στο μισό γήπεδο και να περιμένει τον αντίπαλο στην συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών. Από την φράση του, όμως, μπορείς να καταλάβεις ότι στο δικό του σύνολο το μηδέν θα αποτελεί προτεραιότητα, ότι δύσκολα θα πάρει μεγάλα επιθετικά ρίσκα κατά την διάρκεια ενός παιχνιδιού και πως η επιθυμία για φουλ επίθεση και κυριαρχία του ολλανδικού μοντέλου της εποχής Αναστασίου πηγαίνει... περίπατο!

Ο ελληνικός κορμός

Σαν μία από τις προτεραιότητες του, ο Αντρέα Στραματσόνι, έθεσε τον ελληνικό κορμό. Δηλαδή την παρουσία αρκετών γηγενών ποδοσφαιριστών στην ενδεκάδα, καθώς όπως εξήγησε ''έχω εμπιστοσύνη στους Έλληνες παίκτες. Ο κορμός της ομάδας πρέπει να αντανακλά την νοοτροπία της πόλης, του έθνους. Ελπίζω ο κόρμος, το μεγαλύτερο κομμάτι, να αντανακλά αυτή την φιλοσοφία. Στο ποδόσφαιρο είμαστε σε ένα στάδιο διεθνοποίησης. Ο κορμός πρέπει να εκφράζει την πλειοψηφία, την φιλοσοφία της πόλης, της χώρας».

Πάντως, στην... πολυεθνική Ουντινέζε με εξαίρεση τον Ντι Νατάλε(33 συμμετοχές) τον Πασκουάλ(21 συμμετοχές) και τον Πίντσι(19 συμμετοχές) κανείς άλλος Ιταλός δεν ήταν βασικός. Στην Ίντερ μόνο ο Ρανόκια(32 ματς) και ο Κασάνο(28 ματς) είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις επιλογές του Στραματσόνι που πρώτη φορά στην καριέρα του βρίσκει τόσους γηγενείς και θέλει να τους αξιοποιήσει.

Υ.Γ: Λεπτομέρεια αλλά είναι η ιστορία. Στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού, στο επίσημο σάιτ της ομάδας, στις δηλώσεις του Στραματσόνι, πάντα αναφέρεται πως το «τριφύλλι» έχει 20 πρωταθλήματα. ΛΑΘΟΣ. Ο σύλλογος έχει κατακτήσει 26 πρωταθλήματα, το ιστορικό γεγονός έχει αναγνωριστεί από την ΦΙΦΑ και κάποια στιγμή πρέπει να το αναγνωρίσει και ο Παναθηναϊκός. Είναι τα πρωταθλήματα επί ΣΕΓΑΣ, το 1909, το 1911, το 1912, το 1915, το 1921 και το 1922. Για να προλάβω τους... ευαίσθητους, μιλάμε για απολύτως επίσημα πρωταθλήματα που διοργάνωνε ο ΣΕΓΑΣ. Με την λογική της μη ύπαρξης της ΕΠΟ, δεν θα έπρεπε να μετρούν οι τίτλοι σε μπάσκετ και βόλεϊ μέχρι το 1971, όταν και βρίσκονταν υπό την δικαιοδοσία του ΣΕΓΑΣ και όχι της ΕΟΚ ή της ΕΟΠΕ.