Πρόλαβε και έγινε συνήθης... ύποπτος

Σπουδαίος. Και καθοριστικός στην «ενότητα» με τίτλο «πως δεν θα μπει ο ΠΑΟΚ ξανά στην διεκδίκηση» του ματς. Δεν ήταν όμως ο MVP παρότι τυπικά ανακηρύχθηκε. Στην πραγματικότητα και αυτό το «βραβείο» είχε προλάβει να το καπαρώσει ο... άλλος, πολύ πριν χρειαστεί η παρουσία του Ρομπέρτο στην «εξίσωση», προκειμένου ο Ολυμπιακός να φύγει νικητής, από την Τούμπα.

Όσο λοιπόν και αν ο Ισπανός πορτιέρο έκανε την δουλειά του υποδειγματικά στη Θεσσαλονίκη; Τίποτε δεν θα ήταν ίδιο για τους Ερυθρόλευκους αν ο συνήθης ύποπτος Κώστας Φορτούνης δεν είχε βαλθεί να προσθέσει μια ακόμη... χάντρα στο κομπολόι του. Μόλις πέντε ημέρες μετά το Emirates (που σημειωτέον χθες είχε στο... 20΄τη Γιουνάιτεντ στο 3-0). Ναι ο συνήθης ύποπτος. Και αυτός στο ποδόσφαιρο είναι τίτλος τιμής. Δείγμα συνέπειας. Αυτό δηλαδή που ξεχωρίζει τους καλούς ποδοσφαιριστές από τους μεγάλους...

Και αν για όλα τα υπόλοιπα είναι νωρίς, και αν κάπου εδώ έρχεται ο γνωστός... κίνδυνος, το αμάρτημα της «υπερβολής» που ποτέ δεν κρύψαμε ότι αποτελεί κάτι σαν εθνικό μας σπορ; Επιτρέψτε μας, μια εξαίρεση. Γιατί όσα κάνει ο 23άχρονος μεσο-επιθετικός εδώ και ενάμιση μήνα που τρέχει η σεζόν, είναι βγαλμένα από τη... φαντασία. Και μπορούν να «συγκριθούν» μόνο με την αντίστοιχη αφετηρία του Κώστα Μήτρογλου προ διετίας. Ναι, τον Μήτρογλου των... 15 εκατ ευρώ. Τον προηγούμενο κάτοχο της φανέλας με το 7. Πριν αυτή περάσει από Κώστα σε... Κώστα.

Εδώ και ένα χρόνο ο Φορτούνης μοιάζει βγαλμένος από... video game. Έχει περάσει όλες τις πίστες. Πρώτα την... Γιαννιώτας, Τζανδάρης κλπ όταν δηλαδή δεν χωρούσε ούτε στην 18άδα και βέβαια ούτε στη λίστα Τσάμπιονς Λιγκ. Έπειτα το... λίγο-λίγο με τον Μίτσελ και αμέσως μετά τον ρόλο του «12ου» όπως του τον πρόσφερε ο Βίτορ Περέιρα. Και από το καλοκαίρι με τον Σίλβα και με μια κανονική προετοιμασία, που πέρσι δεν πρόλαβε να κάνει; Τα πάντα-όλα. Ένα «κρεσέντο» που ξεκίνησε από τα φιλικά με χαρακτηριστική εκείνη την εμφάνιση (και ένα μαγικό γκολ) στο Ντε Κάιπ κόντρα στη Φέγενορντ. Φτάσαμε λοιπόν τέλη Αυγούστου. Και στην αφετηρία του νέου πρωταθλήματος. Η ερώτηση έμοιαζε λογική. Τώρα μπορεί; Θα χωρέσει στο κάδρο;

Γκολ με τον Πανιώνιο (1η). Γκολ και με τον Λεβαδειακό (2η). Αλλά εντάξει μωρέ, χαμηλά τα εμπόδια. Να κάνει κάτι εκεί που... έχει άλλο βάρος για την ομάδα. Αργότερα η αποστολή εκτός έδρας στην Ξάνθη (4η), με τον Τσόρι νοκ άουτ. Δύο γκολ. Και ένα ακόμη με τον ΠΑΣ (5η) στο Φάληρο. Πέντε δηλαδή σε ισάριθμες αγωνιστικές. Ναι αλλά στην Ευρώπη; Μπορεί ή τα «κυβικά» του δεν είναι για επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ; Γκολ στο Emirates. Από κόρνερ παρακαλώ. Το πρώτο έπειτα από 14 ολόκληρα χρόνια, για ολόκληρη την διοργάνωση. Και βέβαια μια ξεγυρισμένη ασίστ στον Πάρντο. Πάλι από κόρνερ.

Σαν αυτό που εκτέλεσε χθες στη φάση του 36΄. Εκεί όπου ο Μιλιβόγεβιτς επί της ουσίας «κλείδωσε» , ένα μεγάλο τρίποντο για τον Ολυμπιακό. Και νωρίτερα; Όλη η ομορφιά της πάσας, στο 27΄. Με τον Ιντέγε να δέχεται το «δώρο» και να το αξιοποιεί με τρόπο υποδειγματικό. Του έλειπε η ηγετική παρουσία σε ένα ντέρμπι; Την πρόσθεσε λοιπόν και εκείνη στον «φάκελο». Με τρόπο εμφατικό. Μέσα στην Τούμπα με ότι αυτό συνεπάγεται από κάθε επίσκεψη εκεί του Ολυμπιακού Μέχρι το bonus, την πίστα... Τζαβέλας πέρασε για φέτος. Μια αγκωνία, ένα χτύπημα με τις τάπες ενώ ο ίδιος ήταν πεσμένος. Ψιλοπράγματα... Όλοι άλλωστε πρέπει με κάποιο τρόπο να δικαιολογούν την παρουσία τους.

Τι λέει η σούμα λοιπόν; Πως για τον Ολυμπιακό των 7 νικών σε 8 ματς φέτος, ο Φορτούνης με 6 συμμετοχές σαν βασικός και δύο σαν αναπληρωματικός μετρά 6 γκολ και 4 ασίστ σε Ελλάδα και Τσάμπιονς Λιγκ. Μετρά όμως πλέον και μια πολύ μεγάλη επιρροή εντός της ομάδας. Που τον καταλαβαίνει, και τον προκρίνει σαν τον επόμενο ηγέτη της. Κάθε 90άλεπτο που περνά...