Τη δόξα πολλοί... εμίσησαν, το χρήμα ουδείς!

Την σεζόν 2009-2010, ο Παναθηναϊκός είχε κατά τεκμήριο την καλύτερη ομάδα. Απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που βγήκε 5ος και έναν ΠΑΟΚ που δεν υπήρχε περίπτωση να αντέξει στην πίεση του πρωταθλητισμού, το «τριφύλλι» με Σισέ, Λέτο, Ζιλμπέρτο, Κατσουράνη, Νίνη, Σαλπιγγίδη, Καραγκούνη ήταν το μεγάλο φαβορί αλλά έπρεπε να το πιστοποιήσει μέσα στο γήπεδο, αφήνοντας στην άκρη εύκολες γκέλες που μπορεί να κόστιζαν στο φινάλε. Ο τότε ισχυρός άνδρας του «τριφυλλιού», Νικόλας Πατέρας, αφού πρώτα αλλάζει τον Χενκ Τεν Κάτε με τον Νίκο Νιόμπλια στις αρχές Δεκεμβρίου, ένα μήνα αργότερα κάνει την κίνηση... ματ. Επιστρέφοντας από το εξωτερικό, πηγαίνει στην Παιανία και ρίχνει την «βόμβα».

"Μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννενα, σας είχα πει ότι σας έχω μια έκπληξη. Αυτή είναι πως θα μοιραστείτε 1.000.000 ευρώ, εφόσον ο Παναθηναϊκός πάρει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Αυτό είναι ανεξάρτητα από το τι προβλέπει το συμβόλαιο του καθενός σας αλλά και ο εσωτερικός κανονισμός" ήταν τα λόγια του Πατέρα, ο οποίος εκείνο το απόγευμα αποφάσιζε να μιλήσει στην... τσέπη των παικτών και όχι στην ψυχή τους. Τρεις μήνες αργότερα, το «τριφύλλι» μετά το 2004, επέστρεφε στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πρωτάθλημα και Κύπελλο έγραψε η ιστορία, με τον γαλαντόμο εφοπλιστή να μοιράζει τα λεφτά σε ειδική εκδήλωση που έγινε στα γραφεία του στο Κολωνάκι και τους σερβιτόρους αντί για ποτά, να προσφέρουν στον κάθε ποδοσφαιριστή τα προσωπικά τους «φακελάκια» ανάλογα με τον χρόνο συμμετοχής του καθενός.

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Γιάννης Αλαφούζος επιλέγει και εκείνος τον δρόμο του έξτρα πριμ για να «ντοπάρει» τους παίκτες του, να αλλάξει το αρνητικό κλίμα από τις καλοκαιρινές αποτυχίες και να παίξει για τελευταία φορά το χαρτί του «καρότου», πριν αναλάβει και το «μαστίγιο», αν δεν αλλάξει άμεσα η κατάσταση. Μετά τις εν θερμώ αποφάσεις την πρώτη του χρονιά στην ηγεσία του κλαμπ, όπου με τις επιλογές του διαλύθηκε το ποδοσφαιρικό τμήμα, ο «mr. ΣΚΑΪ» έχει βάλει ώριμη σκέψη στο μυαλό του και δεν βιάζεται να δείξει το άλλο του πρόσωπο. Η διαφορά του τότε με το τώρα, είναι πως ο Πατέρας πήγαινε να «κλειδώσει» τον τίτλο ενώ ο Αλαφούζος επιθυμεί αφύπνιση και πορεία πρωταθλητισμού.

Η κίνηση με το έξτρα πριμ δεδομένα λειτουργεί ευεργετικά και θα φανεί στην συνέχεια αν αυτό θα βγει και στο γήπεδο. Κακά τα ψέμματα, σε οποιαδήποτε επαγγελματική ομάδα του πλανήτη, περισσότερο θα μετρήσει στα αποδυτήρια ένα επιπλέον «50άρικο» σε περίπτωση υλοποίησης των στόχων παρά επικές ομιλίες του στυλ «πάμε να το πάρουμε, είμαστε οι καλύτεροι» ή άλλες ανάλογες ενέργειες. Το χρήμα είναι πάνω από την φανέλα, μιλάμε για επαγγελματίες, εξάλλου, δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Πάρτε και το προσωπικό παράδειγμα. Αν λόγου χάρη παίρνεις 1.000 τον μήνα και σου «τάξουν» ακόμη ένα χιλιάρικο σε περίπτωση που πιάσεις τους στόχους της εταιρίας στο φινάλε της σεζόν, προφανώς και θα προσπαθήσεις περισσότερο, θα έχεις ένα κίνητρο για να βγάλεις τον καλύτερό σου εαυτό.

Βέβαια, κίνητρα και μάλιστα αρκετά είχαν όλοι στον Παναθηναϊκό από την αρχή της σεζόν και η μία αποτυχία διαδέχεται την άλλη. Δεν τους λείπει το παραμικρό, όλα είναι στην ώρα τους και φυσικά με μία-δύο εξαιρέσεις δεν υπάρχει ανισορροπία στα συμβόλαια, στοιχείο που είναι αρκετά σημαντικό για την αποφυγή γκρίνιας που είναι συνηθισμένη όταν μπεις στην άρρωστη λογική «εγώ παίρνω τόσα γιατί ο άλλος παίρνει περισσότερα». Οι περισσότεροι, εξάλλου, πέρασαν από τα γραφεία της ΠΑΕ τον τελευταίο χρόνο και αναπροσάρμοσαν τα συμβόλαια τους προς τα πάνω.

Ο Αλαφούζος ότι ήταν να κάνει το έκανε, έχοντας στο μυαλό μας πάντα, πως αυτή την στιγμή δεν θέλει να αλλάξει προπονητή, στηρίζοντας τον Αναστασίου- στον οποίο αρκετοί φίλοι του Παναθηναϊκού συμπεριφέρονται σε σχόλια λες και είναι ο... Αλέφαντος, ξεχνώντας τι έχει προσφέρει παρά τις μεγάλες φετινές του ευθύνες- και περιμένοντας να γυρίσει άμεσα το κουμπί...