Έχει περάσει μια τριετία «γεμάτη» και βάλε αλλά δυστυχώς για το σάπιο και διεφθαρμένο ελληνικό ποδοσφαιρικό σύστημα αυτός ο τόπος δεν κατοικείται μοναχά από ανθρώπους-χρυσόψαρα και βολεψάκηδες. Από ανθρώπους που ξεχνούν και πέφτουν θύματα επιτηδείων, οι οποίοι έχουν μετατρέψει σε επάγγελμα το να κάνουν το άσπρο-μαύρο σε καθημερινή βάση. Δυστυχώς για όλους εκείνους που έχουν μαυρίσει τις Κυριακές μας εδώ και είκοσι χρόνια, υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξεχνούν και δεν θα ξεχάσουν ποτέ.

Ένας από αυτούς είναι και ο Ζεσουάλδο Φερέιρα. Ο Πορτογάλος τεχνικός πρέπει να κατάλαβε καλύτερα από τον καθένα που ήρθε στην Ελλάδα για να δουλέψει, τι παίζεται, ποιος κάνει κουμάντο και πως ο Παναθηναϊκός απαγορεύεται να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ακόμη και να το διεκδικήσει, όπως συνέβη στην πρώτη του σεζόν(2010-2011) όταν ο Καλόπουλος μετέτρεψε το -4 σε +10 και... καθάρισε το πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό.

Στην Ελλάδα του «coriopolis» και της «εγκληματικής οργάνωσης», καριέρες απογειώνονται, καριέρες χαντακώνονται, προπονητές γίνονται μάγκες, άλλοι... δάγκες, παικτάκια της σειράς κάνουν μεταγραφές εκατομμυρίων και όλα αυτά ανάλογα με τις ορέξεις του συστήματος που πάντα δείχνει προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ο «παππούς» έφυγε από την χώρα μας, σαν τρελός, σαν γραφικός που όλη την ώρα μιλούσε για την διαιτησία και το παρασκήνιο.

Οι δηλώσεις του στην Πορτογαλία είχαν να κάνουν με το πρωτάθλημα της σεζόν 2011-2012 που... τελείωσε με την επεισοδιακή νίκη του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ με 1-0 και την διακοπή του παιχνιδιού από τα επεισόδια με την αστυνομία που είχε φροντίσει να βάλει το χεράκι της.

Ένα πρωτάθλημα, το οποίο το σύστημα ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ από τον Πορτογάλο τεχνικό και εκείνο τον Παναθηναϊκό, για τον οποίο ο Ζεσουάλδο ήταν... πρόεδρος, τεχνικός διευθυντής, προπονητής, ψυχολόγος, η μοναδική προσωπικότητα σε έναν διοικητικά ανύπαρκτο Παναθηναϊκό επί Γόντικα. Και τι δεν προηγήθηκε εκείνου του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό:

*Στα Ιωάννινα ο Χριστοβασίλης, ο διαιτητής, η Σούπερ Λίγκα ανάγκασαν τον Παναθηναϊκό να παίξει σε ένα γήπεδο παγοδρόμιο. Σε έναν αγωνιστικό χώρο ακατάλληλο και επικίνδυνο. Το «τριφύλλι» με ένα απίθανο ψαλίδι του Κλέιτον φεύγει με το «διπλό» αλλά το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο.

*Πάμε στο Αγρίνιο. Επικίνδυνη αποστολή για τον Παναθηναϊκό που σώνει τον βαθμό με τον Τοτσέ στο 90'(1-1). Ο Βοσκάκης, όμως, δεν δίνει πεντακάθαρο πέναλτι σε ανατροπή του Λουκά Βύντρα στο φινάλε του πρώτου μέρους και με το σκορ στο 0-0.

*Πάμε στην Λιβαδειά, εκεί όπου μπήκε... χεράκι έξω από το ποδόσφαιρο. Έχει προηγηθεί επίσκεψη στον «Κεντρικό» της Αλεξάνδρας και χωρίς λόγο και αιτία η αστυνομία προχωρά σε προσαγωγές, με στόχο να δυναμιτίσει την ατμόσφαιρα ενόψει της συνέχειας.

*Στην αναμέτρηση που ακολουθεί με τον Λεβαδειακό, άνδρας των ΜΑΤ πετά δακρυγόνο μέσα στο πλήθος των οπαδών του Παναθηναϊκού, χωρίς την παραμικρή ένταση. Ακολουθούν μικρής έκτασης επεισόδια και ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας, χωρίς να λάβει υπ' όψιν του την αλήθεια, τιμωρεί την έδρα του «τριφυλλιού».

*Στο κεκλεισμένων των θυρών ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ ο Βοσκάκης κάνει και πάλι την... δουλειά. Δεν δίνει δύο πεντακάθαρα πέναλτι σε τραβήγματα πάνω στον Λάζαρο και τον Μπιάρσμιρ στο 0-0. Την ακριβώς ίδια φάση σε επαφή του Σαριέγκι στον Κλάους, την σφυρίζει πέναλτι λίγο αργότερα και βάζει μπροστά στο σκορ τον ΠΑΟΚ.

Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα πιο «βαρβάτα» από όσα έγιναν εκείνη την χρονιά για να μην τολμήσει ο Παναθηναϊκός να πάρει το πρωτάθλημα. Αν βάλουμε μέσα την γνωστή ΕΠΟ, τους δανεικούς και όλες τις παθογένειες ενός βρώμικου συστήματος που αποκαλύφθηκε λίγα χρόνια αργότερα, έχουμε στο... πιάτο την εικόνα ΚΑΙ εκείνης της χρονιάς.

Ο Φερέιρα, λοιπόν, ούτε τρελός είναι, ούτε Αλέφαντος, ούτε γραφικός. Τα είδε όλα στην Ελλάδα και έφυγε με το κεφάλι ψηλά, έχοντας την εκτίμηση εκείνων που ο ίδιος ήθελε. Των πιστών της «πράσινης» κερκίδας. Και επειδή η ζωή αργά ή γρήγορα θα σου δώσει αυτά που σου χρωστάει πριν λίγους μήνες πανηγύρισε το πρωτάθλημα Αιγύπτου με την Ζάμαλεκ...