Το σφυροκόπημα είναι ανελέητο…

Ο λαός μας (από παλιά) έβγαλε –μεταξύ άλλων- το ρητό… «κάθε εμπόδιο για καλό». Εδώ και μέρες προσπαθούμε να το εμπεδώσουμε, να το εφαρμόσουμε και να αντιμετωπίζουμε κάθε δυσκολία, με βάση αυτό…

Καλό να είναι σκέφτεσαι θετικά ότι και να σε βρει, αρκεί όμως τα εμπόδια να είναι ένα-δύο-τρία, το πολύ…

Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε αυτή την σεζόν κάτω από τις χειρότερες συνθήκες. Η ομάδα βιώνει τον δικό της… υποβιβασμό παίζοντας Ευρώπη από τις 16 Ιουλίου και αυτό την ανάγκασε να ξεκινήσει προετοιμασία από τις 26 Ιουνίου, 20 μέρες μετά το τελευταίο ματς της περσινής σεζόν.

Ξεκινάει η προετοιμασία και τα νέα πρόσωπα είναι (μόνο) οι Χαρίσης- Κοροβέσης. Άρα μία κακή ομάδα με πολλά κενά (ούτε γκολ δεν έβαζε πριν 20 μέρες) εμφανίζεται στο νέο ξεκίνημα αποδυναμωμένη, χωρίς να έχει και τους διεθνείς της.

Πάει η ομάδα στην Ολλανδία και στο Άρνεμ για δροσιά και καλύτερες συνθήκες… πάρε τα 35άρια στο κεφάλι…

Γίνεται η κλήρωση για τον… θεωρητικά εύκολο Β΄ γύρο και στο δρόμο του ΠΑΟΚ έρχεται μία αξιοπρεπέστατη ομάδα της Κροατίας, που μόνο εύκολα βράδια δεν εγγυάται στις 16 και 23 Ιουλίου.

Συνεχίζεις όμως και σκέφτεσαι θετικά… Δεν σε παίρνει από κάτω.

Προχωράει η προετοιμασία και πέρα από όλες τις δυσκολίες έρχεται η μεγάλη κρίση (στις τράπεζες και όχι μόνο) να σηκώσει απαγορευτικό στις μεταγραφικές κινήσεις. Δεν υπογράφει ουδείς σε Ελληνική ομάδα. Πολύ περισσότερο αν είναι ποιοτικός παίκτης, που έχει και άλλες προτάσεις.

Έρχεται εκεί επάνω όμως ο ρεαλιστής Άρνεσεν, ο Δανός με το χαμόγελο στα χείλη και παρά τα δεκάδες «άκυρα» που μπορεί να έχει «φάει» σου λέει… «Πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε θετικά».

Εντάξει «μίστερ»!

Φθάνει η μέρα για το πρώτο φιλικό, έτσι ώστε να δεις λίγη μπάλα να ξεχαστείς και στο 8΄, πρώτη φάση της χρονιάς για τον Αθανασιάδη (πρώτος παίκτης, πρώτος σκόρερ, αρχηγός, ηγέτης κτλ.) πάει να σουτάρει, βάζει ένας «άμπαλος» προβολή στο πόδι και καταφέρνει: Να του κόψει τη βάση στο μεγάλο δάκτυλο (τρία εκατοστά ανοικτό τραύμα) και μαζί να του διαλύσει το κόκαλο! Κάταγμα για παγκόσμιο ρεκόρ!
Πάει ο Αθανασιάδης για ένα μήνα…

Το ξεπερνάς και αυτό γιατί όπως λέει και ο Τούντορ… «μπάλα είναι, θα τα έχουμε και αυτά».

Συνεχίζεται το ματσάκι και εκεί που λες ότι… «να, ο ΠΑΟΚ θα ξεμπουκώσει μετά από τόση γκαντεμιά…» δοκάρι ο Σαλπιγγίδης, δοκάρι ο Περέιρα, δοκάρι ο Λούκας, δοκάρι και ο Μάρτενς…

Εκεί κάπου πλέον προβληματίζεσαι… Λες ποιος την έχει «φτύσει» αυτή την ομάδα;

Κάνεις προσπάθεια να μείνεις σε κάποια πρώτα θετικά στοιχεία του αγώνα, για να πάρεις και λίγο… πάνω σου.

Ο Πέλκας! Επέστρεψε άνδρας, με ποδοσφαιρική αυτοπεποίθηση από την Πορτογαλία και την Σετούμπαλ, κάθετο ποδόσφαιρο, ατομική ενέργεια, ωριμότητα… Έλα όμως που και αυτός έχει συμβόλαιο μέχρι το Δεκέμβριο και δεν ξέρει κανείς αν θα μείνει ή αν θα φύγει…

Ο Λούκας! Χωρίς πλάκα, το αριστερό του πόδι… δεν υπάρχει. Την «κολλάει», την… «πηγαίνει» την «φέρνει», την δίνει όπου και όπως θέλει, την σουτάρει σε όποιο «παράθυρο» επιθυμεί και τον βλέπεις ότι... τους βλέπει όλους σαν «παικτάκια» που τους «έχει για πλάκα». Μπήκε στο πρώτο φιλικό και μόνος του κατάφερε να κάνει την υπεροχή του ΠΑΟΚ, γκολ-φάσεις-ασίστ-νίκη. Καλώς ή κακώς… Έχει τρομερό αέρα…
Έλα όμως που δεν θέλει να μείνει… Έλα που θα κάνει τα πάντα να πάει στην Λα Κορούνια.

«Μιλάμε» ότι τα «χτυπήματα» είναι αλλεπάλληλα... Και ο εκνευρισμός όλο και μεγαλώνει…

Και τι να σκεφτείς για να ηρεμήσεις ή για να αντιμετωπίσεις ψύχραιμα την όλη κατάσταση, ώστε να φθάσεις και σε αισιόδοξα συμπεράσματα;

Ότι στην Ελλάδα γίνεται δημοψήφισμα; Ότι αν βγει το «ναι» θα σωθούμε, ή αν βγει το «όχι» θα είμαστε υπερήφανοι;

Κι’ εδώ ακριβώς, στην κρίσιμη στιγμή, τι κάνεις; Θα τα παρατήσεις; Δεν θα προσπαθήσεις; Πόσο ακόμη θα δοκιμαστείς;

Στο τέλος-τέλος, λες… «ο Θεός μεγάλος είναι...» και συνεχίζεις να ελπίζεις. Δεν μπορεί… κάτι θα γίνει…