Θα το ανακοινώσει ο ίδιος. Πιθανότατα μετά το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Μετά τον τελικό του κυπέλλου. Θα πει τον... αριθμό που από τα μεσάνυχτα της Κυριακής αναζητά ολάκερο το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Το ακριβές ποσό της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου που ήδη «μπήκε» σε τροχιά.

Κάποιοι λένε ότι θα υπερβαίνει τα 15 εκατ. ευρώ. Κάποιοι ανεβαίνουν ακόμη ψηλότερα. Λίγη σημασία έχει όμως τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Λίγη σημασία έχει γενικά. Το θέμα είναι πως επιβεβαιώθηκε από τα πλέον επίσημα χείλη αυτή η «αίσθηση» που πλανάται γύρω από το λιμάνι το τελευταίο διάστημα.

Η αίσθηση ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει αποφασίσει να οδηγήσει τους Ερυθρόλευκους σε διαφορετικό επίπεδο. Ακόμη πιο «μακριά» από τους άλλους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και αυτό δεν γίνεται με λόγια και υποσχέσεις. Θέλει πράξεις. Θέλει δουλειά. Θέλει ένα πλάνο. Και βέβαια για να μην κρυβόμαστε θέλει λεφτά στο τραπέζι. Χρήματα που δεν μπορεί να τα «ακολουθήσουν» όσοι φιλοδοξούν να μην του επιτρέψουν να έχει και του χρόνου τέτοιες μέρες μια ακόμη φιέστα στο Φάληρο.

Οι Ερυθρόλευκοι «μεθοδικά» και χωρίς ιδιαίτερο θόρυβο έχουν ήδη κάνει μια σειρά από κινήσεις με θέα στην επόμενη σεζόν. Από τον Γενάρη έχουν τον επόμενο προπονητή τους (Περέιρα). Από τα τέλη Απρίλη έχουν «ολοκληρώσει» το σάρωμα της εγχώριας αγοράς (Μπεν, Μαρτίνες, Λόρια, Τζανδάρης, Κατσικάς, Γιαννιώτας). Ανανέωσαν το συμβόλαιο του Τσόρι. «Κλείδωσαν» την παραμονή του Μαζουακού. Έχουν αποφασίσει να μην συζητήσουν «πωλήσεις» για τον Ρομπέρτο και τον Ομάρ εκτός αν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές θελήσουν να φύγουν. Έχουν τον Μανιάτη, τον Σιόβα και τον Φορτούνη ως τους σημαντικότερους έλληνες «εκφραστές» της νέας προσπάθειας.

Και όσο για το «κυρίως» πιάτο στα μεταγραφικά. Και εδώ τα ως τώρα γεγονότα δείχνουν τον δρόμο:

1) Η απολύτως πραγματική υπόθεση Καρίγιο που εξελίσσεται στην Αργεντινή, με τον Λουτσιάνο Γκαλέτι να εκπροσωπεί τον Ολυμπιακό. Μια ιστορία που βάζει τους Ερυθρόλευκους σε «ανταγωνισμό» με τη Μπενφίκα, με Ισπανικούς και Ρωσικούς συλλόγους για έναν από τους καλύτερους φορ της νέας γενιάς μιας χώρας που αποτελεί «εργοστάσιο παραγωγής» μεγάλων ποδοσφαιριστών.

2) Η κουβέντα που έγινε με τον Μίνο Ραϊόλα προ ημερών για τον Ρομπίνιο που έπειτα από μια πολύ καλή σεζόν στην Βραζιλία (15 γκολ από τον περασμένο Αύγουστο σε όλες τις διοργανώσεις) θέλει να επιστρέψει στην Ευρώπη.

3) Το ραντεβού του Πιέρ Ισά με τον γενικό διευθυντή της Ίντερ για τον Ταϊντέρ και όχι μόνο. Και αυτό το τελευταίο κρατήστε το. Διότι μπορεί αυτό το «πεδίο» να φέρει σε έναν μήνα από τώρα την πρώτη «έκπληξη».

4) Η «παραμονή» του Νέτο στη μεταγραφική λίστα λίγους μήνες μετά το φλερτ που δεν... κατέληξε πουθενά τέλη Γενάρη.

Όλες αυτές μαζί αλλά και κάθε μια ξεχωριστά δεν είναι υποθέσεις για τα... κυβικά του σημερινού ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι ενδεικτικές όσων έρχονται στο μεγάλο λιμάνι. Στο επόμενο μεγάλο στοίχημα του Ολυμπιακού. Στην επόμενη πρόκληση που βάζει ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

ΥΓ. Υπάρχει φόβος ότι ο Μπεν της Βέροιας έχει πάθει πολύ μεγάλη «ζημία». Κάποιοι μιλούν για ρήξη χιαστών.