Η ιστορία επαναλαμβάνεται (Νο1)

Πάντοτε φέρνω στο μυαλό μου την ιστορία του Ολυμπιακού, την οποία έχω φροντίσει να μελετήσω. Πολύ απλά γιατί η πείρα 31 ετών στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με έχει διδάξει, ότι συνήθως σε αυτό το σύλλογο η ιστορία επαναλαμβάνεται...

Ένα παράδειγμα που έχει να κάνει με τους προέδρους του συλλόγου…

Ο πρώτος πρόεδρος που έμεινε στην ηγεσία του συλλόγου πάνω από μία 10ετία ήταν ο Γιώργος Ανδριανόπουλος, από το 1954 ως το 1967. Πανηγύρισε εφτά-οκτώ πρωταθλήματα! Με το που αποχώρησε από τον Ολυμπιακό, η ομάδα έμεινε πέντε ολόκληρα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Μέχρι που ανέλαβε ο Νίκος Γουλανδρής.

Ο Γουλανδρής έμεινε τρία χρόνια στην προεδρία του Ολυμπιακού και πήρε και τα τρία πρωταθλήματα!!! Με το που αποχώρησε από τον Ολυμπιακό, η ομάδα έμεινε τέσσερα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Μέχρι που ανέλαβε ο Σταύρος Νταϊφάς.

Ο Νταϊφάς έμεινε στον Ολυμπιακό αρχικά έξι χρόνια και μετά από μία πεντάμηνη αποχώρησή του για άλλο ενάμιση χρόνο. Πανηγύρισε πέντε πρωταθλήματα. Με το που αποχώρησε από τον Ολυμπιακό, η ομάδα έμεινε χωρίς πρωτάθλημα εννιά ολόκληρα χρόνια. Στα τέσσερα (τα τελευταία) από αυτά ήταν ηγέτης του ο Σωκράτης Κόκκαλης.

Με τον Κόκκαλη ο Ολυμπιακός επέστρεψε στους τίτλους ουσιαστικά στην πέμπτη σεζόν από τότε που μπήκε στο σύλλογο. Κι από τότε τα σάρωσε όλα, παίρνοντας 12 πρωταθλήματα!!!

Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα όλων αυτών των δεκαετιών ήταν η διαδοχή του Κόκκαλη από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, καθώς ιστορικά για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός συνέχισε να παίρνει τα πρωταθλήματα και με τη διάδοχη κατάσταση. Και δη να τα παίρνει πάλι συνεχώς!

Μάλιστα ήταν η πρώτη φορά που ένας ιστορικός ηγέτης του Ολυμπιακού είχε αποχωρήσει στο τέλος σεζόν στην οποία ο Ολυμπιακός δεν ήταν πρωταθλητής, το 2009-10 (ο Ανδριανόπουλος κι ο Νταϊφάς είχαν φύγει μεσούσης της επόμενης σεζόν μετά το τελευταίο τους πρωτάθλημα κι ο Γουλανδρής ως πρωταθλητής). Το 2010 φαινόταν πως ο Παναθηναϊκός ήταν έτοιμος να κυριαρχήσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλά λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο…

Συνεχίζεται...