Ανασκόπηση χωρίς Μπάρτσα, Ρεάλ, Ατλέτικο (vids)

Γιώργος Καραμάνος 1 Ιανουαρίου 2015 - 20:34

To gazzetta.gr θυμάται και καταγράφει τους πρωταγωνιστές, τα φαινόμενα, τις εκπλήξεις και τις απογοητεύσεις του 2014 στο ισπανικό ποδόσφαιρο...

Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, όπως και οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Μέσι, αλλά πλέον και η Ατλέτικο Μαδρίτης βρίσκονται εκτός συναγωνισμού και συνεπώς και εκτός αφιερώματος, μιας και τα κατορθώματα τους τα έχουμε εξιστορήσει πλειστάκις! Το ενδιαφέρον για όσους αγαπούν πραγματικά το ισπανικό ποδόσφαιρο, είναι να θυμηθούν ή να μάθουν όσα συνέβησαν στα ενδότερα της Primera Division.

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Από πού να αρχίσεις να μετράς και που να σταματήσεις. Το πρωτάθλημα μπορεί να μην το κατέκτησε, αλλά αυτή ήταν πραγματικά η χρονιά της Βασίλισσας που πρόσθεσε στο παγκόσμιο στέμμα της ακόμα τέσσερις τίτλους. Η αρχή έγινε με το Κόπα ντελ Ρέι με τη Μπαρτσελόνα και συνεχίστηκε με την επική ανατροπή στον τελικό του Champions League κόντρα στην Ατλέτικο, το Σούπερ Καπ Ευρώπης με «θύμα» τη Σεβίλλη και πριν από λίγες μέρες υπέταξε εύκολα τη Σαν Λορέντσο, για να σηκώσει και το Μουντιάλ Συλλόγων. Μάλιστα με αυτή την τελευταία κούπα, έπιασε τη Μίλαν στην σχετική κορυφή με 20 διεθνή τρόπαια.

Δεν ήταν όμως μόνο οι κούπες, αλλά και η γενικότερη εικόνα. Η Ρεάλ έπαιξε τούτη τη χρονιά εκπληκτικά θεαματικό ποδόσφαιρο και πέτυχε τεράστιες νίκες σε Ισπανία και Ευρώπη, μαγεύοντας φίλους και αντιπάλους. Το ρόστερ της είναι γεμάτο ταλέντο και εκπληκτικούς παίκτες, ενώ στον πάγκο ο Κάρλο Αντσελότι έχει κερδίσει τον παγκόσμιο θαυμασμό και την καθοδηγεί με απίστευτη μαεστρία. Οι ηγέτες Ικερ Κασίγιας, Σέρχιο Ράμος έχουν αναγεννηθεί, ενώ ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ο Νο1 υποψήφιος για μία ακόμα «Χρυσή Μπάλα». Μάλιστα κέρδισε και το «Χρυσό Παπούτσι» για την περσινή αγωνιστική σεζόν και έχει και 61 γκολ, τα περισσότερα από κάθε άλλον στην Ευρώπη σε μία ημερολογιακή χρονιά. Αυτή δηλαδή που φεύγει, με την ομάδα του να τρέχει το απίστευτο σερί των 22 νικών σε όλες τις διοργανώσεις…

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ
Στη Βαρκελώνη, σε αντίθεση με τη Ρεάλ, θα θέλουν να φύγει πως και πως το 2014 και να μην ξανάρθει. Τίτλο δεν κατέκτησαν, ενώ μάλιστα άγγιξαν δύο. Ηττήθηκαν όμως στον τελικό Κυπέλλου από τη Ρεάλ και δεν νίκησαν την Ατλέτικο τελευταία αγωνιστική, για να πάρουν εκείνοι το πρωτάθλημα. Επίσης, ειδικά πέρσι, ο Λιονέλ Μέσι δεν μάγεψε, όπως μας έχει συνηθίσει. Σταδιακά οι ανά τον κόσμο οπαδοί της την είδαν να αφήνει πίσω της το tiki taka, καθώς και οι μαέστροι, Ινιέστα-Τσάβι κατέβασαν ταχύτητα και δεν θυμίζουν τους μάγους που θαυμάσαμε στο παρελθόν. Την τρέχουσα περίοδο υπήρξε ακόμα μία αλλαγή προπονητή, η τρίτη από τότε που αποχώρησε ο Πεπ Γκουαρδιόλα, δείγμα του ότι η Μπάρτσα ακόμα… ψάχνεται.

Το ίδιο ισχύει και για την τριπλέτα Λουίς Σουάρες, Νεϊμάρ, Μέσι που δεν έχει βρει τους αυτοματισμούς της. Ο τελευταίως πάντως ανταποκρίνεται στην αλλαγή ρόλου, αυτού του «false 10». Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τον κατακρίνουν για το παίξιμο του, Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Αργεντινός σούπερ σταρ έβαλε στο 2014 58 γκολ, μόλις τρία λιγότερα δηλαδή από τον Κριστιάνο και είχε μεγαλύτερη συμμετοχή στο παιχνίδι μέσα από τις ασίστ και τις δημιουργίες φάσεων. Είπαμε όμως, έμεινε άτιτλος και αυτός και η Μπαρτσελόνα. Ο σύλλογος επίσης είδε το σκάνδαλο της μεταγραφής Νεϊμάρ και την απαγόρευση μεταγραφών από τη FIFA να κλονίζουν ακόμα περισσότερο το image τους. Το μεγαλύτερο όμως πλήγμα ήταν το φινάλε της καριέρας του Κάρλες Πουγιόλ και ο θρήνος για τον πρόωρο χαμό του κόουτς Τίτο Βιλανόβα (25 Απριλίου)…

ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Ο χρόνος που φεύγει είναι αναμφίβολα ο κορυφαίος στην ιστορία του συλλόγου. Δεν ήταν μόνο το πρωτάθλημα και το ότι ακούμπησε την κούπα του Champions League που για κλάσματα του δευτερολέπτου δεν έγινε δική της ή το Σούπερ Καπ Ισπανίας που πήρε από τη Ρεάλ. Περισσότερο ακόμα και από αυτά ήταν η γενικότερη αντισυμβατική εικόνα που έβγαζε αυτό το υπέροχο σύνολο που έστησε ο Ντιέγο Σιμεόνε, το οποίο κέρδισε την υποστήριξη όλων των ουδέτερων. Αντρικό, παθιασμένο, γεμάτο τσαμπουκά ποδόσφαιρο και ολοκληρωτική αυτοθυσία, ορισμός της προσήλωσης στο πλάνο και το στόχο. Αυτά και πολλά άλλα μας θύμισε αυτή Η ΟΜΑΔΑ που τα έβαλε με αντιπάλους με τεράστιο μπάτζετ και καλύτερες προϋποθέσεις. Τούτη η… επανάσταση λοιπόν που είχε ως επιθετικό εκφραστή της τον φανταστικό Ντιέγκο Κόστα, ακόμα και χωρίς αυτόν, αποδεικνύει ότι δεν ήταν πυροτέχνημα. Και στη νέα σεζόν η Ατλέτικο συνεχίζει να παλεύει στα ψηλά πατώματα και να δείχνει ότι μπορεί να διεκδικήσει ξανά τα πάντα.

ΒΑΤΟΜΟΥΡΟ
Αναμφίβολα δεν υπάρχει μεγαλύτερο up an’ down στην Ισπανία για το 2014 από την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Και επειδή ο Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν εκείνος που γνώρισε την αποθέωση τέτοιο καιρό πέρσι ως «μαέστρο«, εκείνος που θα πρέπει να πληρώσει και το μάρμαρο φέτος. Ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού κατάφερε πέρσι να οδηγήσει την ομάδα του στην τετράδα, κάνοντας τρομερά ματς ακόμα και με Ρεάλ, Μπαρτσελόνα. Μάλιστα τον Αύγουστο ξεκίνησε σούπερ, αποκλείοντας τη Νάπολι στα play off Champions League. Ωστόσο, δεν θα υπήρχε συνέχεια. Σίγουρα δεν φταίει μόνο ο Βαλβέρδε. Στην Αθλέτικ υπάρχει το γνωστό θέμα με το να παίζουν μόνο Βάσκοι, με συνέπεια το ρόστερ να μην έχει βάθος και να μην μπορεί να αντεπεξέλθει σε δύο διοργανώσεις ταυτόχρονα. Αυτομάτως λοιπόν ήρθαν οι απανωτές γκέλες. Και πάλι καλά που πριν φύγει το 2014 είχαν προηγηθεί (της ήττας από την Ατλέτικο) δύο σερί νίκες στο πρωτάθλημα και οι Βάσκοι βρέθηκαν στο +4 από το τον υποβιβασμό. Ειδάλλως, εκεί κάτω θα τους εύρισκε το νέο έτος…

«ΧΡΥΣΟ ΑΓΟΡΙ»
Εμφανίστηκε φέτος στην Primera ως ένας φέρελπις Αργετινός και έχει καταφέρει με το καλημέρα να τρελάνει όλον το καλό κόσμο του ισπανικού ποδοσφαίρου. Για τον Λουτσιάνο Βιέτο θα μπορούσαν να γραφτούν πάρα πολλά πράγματα. Επειδή όμως πρόσφατα εδώ στο «FFT» του gazzetta,gr κάναμε ένα ολόκληρο αφιέρωμα για την αφεντιά του, ρίξτε μία ματιά και θα καταλάβετε γιατί είναι το «χρυσό αγόρι» του 2014 στη Λα Λίγκα.

ΜΑΕΣΤΡΟΣ
Ποιος να το φανταζόταν πως σε αυτήν εδώ την τόσο ξεχωριστή κατηγορία, θα μπορούσε να είναι νικητής ο Χάβι Γκράθια. Ο 44χρονος τεχνικός που το 2011 πέρασε από Ολυμπιακό Βόλου και Κέρκυρα, βρέθηκε ως όχι ιδιαίτερα επιτυχημένος σε Αλμερία και Οσασούνα. Όταν λοιπόν το καλοκαίρι του ανατέθηκε η αποστολή να σώσει τη Μάλαγα, άπαντες στην πόλη επαναστάτησαν. Ωστόσο, εκείνος αν και είχε να διαχειριστεί ένα ταπεινό για τα δεδομένα τη Primera, ρόστερ και προϋπολογισμό, έκανε το θαύμα. Το φοβερό είναι πως αν και ξεκίνησε με νίκη, είδε να περνούν έξι σερί αγωνιστικές χωρίς άλλο «τρίποντο», με συνέπεια η Μάλαγα τέλη Σεπτέμβρη να βρεθεί ουραγός. Τότε όμως άρχισε η τρελή πορεία. Οκτώ νίκες σε 10 αγωνιστικές (με τις δύο ήττες να είναι από Ρεάλ και Ατλέτικο), την έχουν φέρει στο -1 από το Champions League. Και ο Μαρθελίνιο (Βιγιαρεάλ) ή ο Νούνο Εσπίριτο Σάντο (Βαλένθια) θα μπορούσαν να βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία, μα εκείνοι είχαν καλύτερο και πιο δεμένο υλικό να διαχειριστούν.

ΙΣΠΑΝΑΚΙΑ
Οι διαδοχικές ιστορικές επιτυχίες της Εθνικής ομάδας την τελευταία εξαετία (EURO, Μουντιάλ, EURO) έχουν ανυψώσει το ισπανικό ποδόσφαιρο στην κορυφή του κόσμου. Σε συνδυασμό όμως με την οικονομική κρίση που μαστίζει και την Ισπανία, αυτή η εκτόξευση είχε μία πρωταρχική αρνητική συνέπεια στην Primera Division. Βλέπετε, οι Φούριας Ρόχας αποτελούν μονάχα τη βιτρίνα. Πίσω από την 23άδα του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε βρίσκονται εξαιρετικοί παίκτες που δεν μπορούν να βρουν θέση στην Εθνική. Αυτό συμβαίνει όμως και σε πιο χαμηλό ηλικιακά επίπεδο και καθώς η μετανάστευση πολλών Ισπανών στο εξωτερικό αφήνει χώρους, η παραγωγή εμφανίζει διαρκώς καινούργια ταλέντα. Αφού πλέον οι Ροδρίγο, Ινιγο Μαρτίνεθ, Μπάρτρά, Μοντόγια, Ιγιαραμέντι, Ισκο, Κόκε, Μονιαΐν, μεγάλωσαν κάπως, φέτος έχουμε το ξεπέταγμα επτά εξαιρετικών πιτσιρικάδων. Και πες οι Ομερίκ Λαπόρτ (20, σέντερ μπακ, Αθλέτικ), Πάκο Αλκάθερ (21, σέντερ φορ, Βαλένθια) και Ντεουλοφέου (20, εξτρέμ, Σεβίλλη) είναι γνωστοί από πέρσι, ο αμυντικός, ντριμπλαδόρος, τα κάνω όλα και συμφέρω, Χοσέ Λουίς Γκαγιά (19. Βαλένθια), ο δαιμόνιος εξτρέμ Ντένις Σουάρεθ (20, Σεβίλλη), ο μεσοεπιθετικός που μοιράζει και σκοράρει Μόι Γκόμεθ (20, Βιγιαρεάλ) και ο τρεχαλατζής box to box Σέρχι Νταρντέρ (20, Μάλαγα) μας συστήθηκαν και ήρθαν για να μείνουν.

Το νέο πουλέν, Χοσέ Λουίς Γκαγιά

TO COME BACK
Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011 είχε υποχρεώσει με τις εμφανίσεις του στην Εσπανιόλ, να τον καλοβλέπουν ένα σωρό σημαντικά clubs στην Ευρώπη. Τον κέρδισε όμως το χρήμα που του έδωσε ο Σεΐχης που μόλις είχε αγοράσει τη Μάλαγα. Εκεί όμως ο Κάρλος Καμενί βρέθηκε στη σκιά του Βίλι Καμπαγιέρο που έκανε τρομερά πράγματα. Κάπως έτσι ξέμεινε στον πάγκο. Συνολικά σε 2,5 σεζόν μέτρησε όλα κι όλα κοντά στα 800 αγωνιστικά λεπτά, ενώ ειδικά πέρσι δεν έπαιξε ούτε ένα λεπτό. Φέτος όμως που ο Καμπαγιέρο βρέθηκε στη Μάντσεστερ Σίτι και η Μάλαγα δεν είχε χρήμα για να ψωνίσει, ξέμεινε με τον Καμερουνέζο πορτιέρο. Τη τελευταία στιγμή ωστόσο, απέκτησε τον Γκιγιέρμο Οτσόα που έκανε απίθανο Μουντιάλ και άπαντες πίστευαν ότι ο Μεξικανός θα ήταν ο βασικός. Δεν συνέβη όμως έτσι. Επειτα από το 2011 ο 30χρονος Καμενί επανασυστήθηκε στην Primera και με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του(σ.σ.: βασικός σε όλα τα ματς) αποτελεί ίσως τον σημαντικότερο λόγο, για τον οποίο η ομάδα του ονειρεύεται ακόμα και την τετράδα.

«Goleadores»
Γενικότερα Ρεάλ και Μπαρτσελόνα χαρακτηρίζονται από τα μεγάλα σκορ που πετυχαίνουν κυρίως κόντρα στους μικρους αντιπάλους τους. Ωστόσο, στις 20 Σεπτεμβρίου (4η αγων.) η Ρεάλ έκανε τη μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη της ιστορίας της, περνώντας με το μυθικό 2-8 από τη Λα Κορούνια, ενώ στις επτά ημέρες αργότερα (6η αγωνιστική) η Μπάρτσα διέλυσε 6-0 τη Γρανάδα.

11ΑΔΑ (ΧΩΡΙΣ, ΜΠΑΡΤΣΑ, ΡΕΑΛ, ΑΤΛΕΤΙΚΟ)
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ: Κάρλος Καμενί (Μάλαγα)
ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Γκάμπριελ Παουλίστα (Βιγιαρεάλ), Νικολάς Οταμέντι (Βαλένθια)
ΔΕΞΙΟΣ ΜΠΑΚ: Μάριο Γκασπάρ (Βιγιαρεάλ)
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΠΑΚ: Αντούνες (Μάλαγα)
ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΜΕΣΟΣ: Στεφάν Μ’Μπιά (Σεβίλλη)
ΒΟΧ ΤΟ ΒΟΧ ΜΕΣΟΣ: Ντανιέλ Παρέχο (Βαλένθια)
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΜΕΣΟΣ: Αντρέ Γκόμες (Βαλένθια)
ΔΕΞΙΟΣ ΧΑΦ ΕΞΤΡΕΜ: Λουτσιάνο Βιέτο (Βιγιαρεάλ)
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΧΑΦ ΕΞΤΡΕΜ: Νολίτο (Θέλτα)
ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ: Κάρλος Μπάκα (Σεβίλλη)

ΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΚΟΛ ΤΟΥ 2014 (όχι της σεζόν, αλλά όλης της χρονιάς)
Τακουνάκι Κριστιάνο με Βαλένθια