Οι κορυφαίοι στον κόσμο έχουν φορέσει τη φανέλα των Μπλαουγκράνα τα τελευταία χρόνια και έχουν γράψει το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου. Αστέρια που γεννήθηκαν στα τμήματα υποδομής και υπερπαίκτες που αποκτήθηκαν για να κάνουν τη διαφορά, έχουν περάσει από την πασαρέλα του «Καμπ Νόου» και έχουν αφήσει εποχή. Το αφιέρωμα του Gazzetta.gr στους θρύλους της Μπαρτσελόνα συνεχίζεται με τους Μπασόρα, Κουμπάλα, Σουάρεθ, Ρέσακ, Ασένσι.

Εστανισλάου Μπασόρα

Ο Μπασόρα θεωρείται ένας από τους καλύτερους εξτρέμ στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Γεννημένος το 1926 ήταν μέρος της εκπληκτικής επιθετικής γραμμής που είχε δημιουργήσει ο Ζοάν Μανουέλ Σεράτ δίπλα στους Κουμπάλα, Θέσαρ, Μορένο και Μαντσόν. Εξαιρετικός εξτρέμ, που μπορούσε σε πολύ μικρό χώρο να κάνει εκπληκτικά πράγματα. Αργότερα έγινε γνωστός ως το «τέρας του Κολούμπες», καθώς στο ομώνυμο στάδιο έκανε χατ τρικ στο ματς με την Γαλλία μέσα σε 15'! Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες του Μουντιάλ του 1950 στη Βραζιλία, ενώ αποσύρθηκε το 1958.

Λαντιζλάο Κουμπάλα

Εξελίχθηκε σε μυθική μορφή των Μπλαουγκράνα. Ο Λαντιζλάο Κουμπάλα γεννήθηκε το 1927 και υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα τον Ιούνιο του 1950, όταν έφτασε στην Ισπανία ως πρόσφυγας από την Ουγγαρία. Μέχρι να κάνει το ντεμπούτο του με τους Καταλανούς τον Απρίλιο του 1950 είχε κολλήσει στη γραφειοκρατία. Είχε υπογράψει, όμως, σε χρυσή εποχή για τον σύλλογο. Αγωνίστηκε στη μεσαία γραμμή και έλαμψε. Εκπληκτική τεχνική, εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, έγινε γρήγορα ο ηγέτης εκείνης της Μπαρτσελόνα. Με αυτόν... μαέστρο η ομάδα κέρδισε τα πάντα τη σεζόν 1951-52. Στα χρόνια που ακολούθησαν δεν κατάφερε να φτάσει στα ίδια στάνταρ απόδοσης λόγω των τραυματισμών, που προέρχονταν κυρίως από το πολύ σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων. Κατάφερε να λάμψει ξανά στο τέλος της δεκαετίας του '50, ενώ αποσύρθηκε το 1961, για να επιστρέψει και να εγκαταλείψει οριστικά την ενεργό δράση το 1963. Το 1980 έκατσε και στον πάγκο της Μπαρτσελόνα ως πρώτος προπονητής, χωρίς όμως επιτυχία.

Λουίς Σουάρεθ

Θεωρείται – και όχι άδικα – από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τα ισπανικά γήπεδα. Ο Σουάρεθ, γεννημένος το 1935, ήταν το μεγάλο αστέρι της Μπαρτσελόνα στα τέλη της δεκαετίας του '50. Ο «χρυσός Γαλινθιάνος» αποκτήθηκε από την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια και είχε όλα όσα μπορούσες να βρεις σε έναν ποδοσφαιριστή. Απίστευτο ταλέντο, εξαιρετικές κινήσεις με και χωρίς την μπάλα, εκπληκτικό σουτ. Εκείνο που τον έκανε να ξεχωρίζει, όμως, ήταν το... αρχοντικό του στιλ. Η ομάδα του Ελένιο Ερέρα (1958-60) στηρίχθηκε πάνω του, όμως οι οπαδοί διχάστηκαν λόγω και της παρουσία του Κουμπάλα, παρότι οι δυο τους ήταν πολύ καλοί φίλοι. Το 1961, έχοντας κερδίσει το Χρυσό Παπούτσι, άφησε την Μπαρτσελόνα, που τότε αντιμετώπιζε τεράστια οικονομικά προβλήματα και αποφάσισε να τον πουλήσει στην Ίντερ για 25 εκατ. πεσέτας. Το timing της ανακοίνωσης δεν ήταν καθόλου καλό, καθώς λίγες ημέρες αργότερα η Μπαρτσελόνα ηττήθηκε από την Μπενφίκα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οι επιτυχίες στην καριέρα του Σουάρεθ συνεχίστηκαν και στην Ιταλία, όπου συνέχισε να κάνει συλλογή τίτλων.

Κάρλες Ρέσακ

Γιος υπαλλήλου της Μπαρτσελόνα, ο Ρέσακ γεννήθηκε στην Βαρκελώνη το 1947. Έπαιξε στη δεξιά πλευρά και έγινε γνωστός για την τεχνική του, για τα εξαιρετικά του στημένα και τις κούρσες του. Με 656 εμφανίσεις και 197 γκολ, παρότι δεν έπαιζε την κορυφή της επίθεσης είναι 8ος σκόρερ στην ιστορία των Μπλαουγκράνα! Αποσύρθηκε το 1981 και ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα ως βοηθός του Λουίς Αραγονές. Στη συνέχεια έκατσε δίπλα στον Γιόχαν Κρόιφ, πριν κάτσει στον πάγκο της Μπαρτσελόνα και ως πρώτος προπονητής τη σεζόν 2001-02, σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τον σύλλογο.

Χουάν Μανουέλ Ασένσι

Είναι μία από τις εμβληματικές μορφές της Μπαρτσελόνα τη δεκαετία του '70. Γεννημένος το 1949 αποτέλεσε το «μηχανάκι» των Μπλαουγκράνα στη μεσαία γραμμή. Αποκτήθηκε από την Έλτσε και τη σεζόν 1973-74, όταν η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το πρωτάθλημα, δεν έχασε ούτε ένα ματς. Ήταν η σεζόν που εμφανίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού, και σκόραρε στο δρόμο για την κατάκτηση του τροπαίου από τους Καταλανούς. Η σεζόν 1980-81 ήταν η τελευταία του, πριν μετακομίσει στο Μεξικό για λογαριασμό της Πουέμπλα. Τον Μάιο του 1981 φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της Μπαρτσελόνα σε ματς προς τιμή του με την ομάδα που τότε ανήκε (Πουέμπλα). Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προπονητική και πέρασε και από τα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα.