Τρίτη 11 Νοεμβρίου, το αεροσκάφος της Aegean προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ατατούρκ στη δυτική πλευρά της Κωνσταντινούπολης.

Χωρίς χρονοτριβή και αφού αλλάζω αστραπιαία τρένο και λεωφορείο έπειτα από περίπου μία ώρα βρίσκομαι στο Καντίκιοϊ στην ασιατική πλευρά της Πόλης.

Οριακά προλαβαίνω την προετοιμασία της “Σελεσάο” παραμονές του αγώνα και παρότι κουβαλάω τα μπαγκάζια μου συνειδητοποιώ πως τέτοια ευκαιρία δεν δύναται να χαθεί.

Οι υπεύθυνοι ασφαλείας του «Σουκρού Σαράτσογλου» με οδηγούν στο σημείο απ'όπου είναι προγραμματισμένο οι εκπρόσωποι του Τύπου να παρακολουθήσουν την προπόνηση της εθνικής Βραζιλίας.

Ποια προπόνηση δηλαδή; Περισσότερα με ξεμούδιασμα έμοιαζε. Ο συνήθως ανέκφραστος Ντούνγκα βρίσκεται σε καλή διάθεση, ο Νεϊμάρ δίνει show ακόμη και στο διπλό και τα φλας των Τούρκων παίρνουν φωτιά.

Μετά από περίπου 30 λεπτά έρχεται η ώρα για την προγραμματισμένη συνέντευξη Τύπου του Ντούνγκα.

Οι ερωτήσεις ως επί το πλείστον στα πορτογαλικά από συμπατριώτες του και κάποιες σποραδικά από Τούρκους ρεπόρτερ.

“Δεν μπορούμε να ξαναγράψουμε το παρελθόν. Δεν θα αλλάξει. Το σημαντικό είναι να κάνουμε καλή δουλειά τώρα.

Μιλήσαμε με τους παίκτες για το πως μπορούμε να επανέλθουμε από ότι έγινε, να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των φιλάθλων και να παίζουμε για την ευχαρίστηση του να αγωνίζεσαι στην εθνική ομάδα φυσικά να κερδίζουμε”, τονίζει ο άλλοτε παγκόσμιος πρωταθλητής με την “Σελεσάο”.

Ένας συνάδελφος προφανώς δεν βρίσκει ενδιαφέρονται τα λεγόμενα του Βραζιλιάνου ομοσπονδιακού προπονητή και παραδίδεται στην αγκαλιά του Μορφέα.

Εγκαταλείπω το Σουκρού Σαράτσογλου, στο οποίο βρίσκονται εκατοντάδες Τούρκοι ποδοσφαιρόφιλοι ελπίζοντας για ένα αυτόγραφο και κατευθύνομαι στο υπεπολυτελές ξενοδοχείο της εθνικής Βραζιλίας, το οποίο απείχε περίπου 800 μέρα από το γήπεδο.

Σε λίγα λεπτά καταφθάνει η αποστολή της ομάδας του Ντούνγκα. Τα μέτρα αφαλείας στο Wyndham Kalamis Istanbul Hotel είναι δρακόντεια.

Έχουν προσληφθεί ειδικά εκπαιδευμένοι άνδρες, οι οποίοι ταξίδεψαν από τις ΗΠΑ για αυτό το σκοπό.

“Μην διανοηθείς να κάνεις κάποια κίνηση γιατί θα γίνουμε αγενείς. Aπαγορεύεται οι δημοσιογράφοι να πλησιάσουν”, προειδοποιεί ο υπεύθυνος ασφαλείας, έχοντας προφανώς αντιληφθεί τις προθέσεις μου.

Ο Νταβίντ Λουίζ ήταν ο πιο προσιτός εν συγκρίσει με τους υπόλοιπους διεθνείς που επιτάχυναν τον βηματισμό τους προκειμένου να κατευθυνθούν άμεσα στα δωμάτια τους.

Το Wyndham Kalamis έμοιαζε με απόρθητο φρούριο, όπου δικαίωμα εισόδου είχαν μόνο οι ένοικοι. Ο Ντούνγκα έχει επιβάλει πειθαρχία και τίποτα δεν θυμίζει την εποχή με τον Σκολάρι στον πάγκο όπου τα πάντα ήταν πιο χαλαρά.

Το ελληνικό δαιμόνιο έδρασε την κατάλληλη κάνοντας την πλέον προφανή αλλά και συνάμα ρισκαδόρικη κίνηση. Γραπτό μήνυμα στον προπονητή της Εθνικής Βραζιλίας. “Είμαι από την Ελλάδα και έχω έρθει να σε συναντήσω”.

Το μίνι θαύμα συντελέστηκε. “Πάμε για φαγητό τώρα θα κατέβω σε λίγο στο λόμπι”, απάντησε ο Ντούνγκα και χρειάστηκε να διαβάσω 20 φορές το μήνυμα για να βεβαιωθώ πως δεν έχω παραισθήσεις λόγω της κόπωσης από το ταξίδι.

Ένας Βραζιλιάνος ρεπόρτερ εξελίχθηκε στον άνθρωπο-κλειδί προκειμένου να καμφθούν και οι τελευταίες αντιστάσεις των υπαλλήλων ασφάλειας του ξενοδοχείου αναφορικά με την αυθεντικότητα του μηνύματος.

​

Έπειτα από περίπου 40 λεπτά κατέβηκε πρώτος ο προπονητής τερματοφυλάκων Ταφαρέλ. Ο “θρυλικός” γκολκίπερ, εκλεκτό μέλος της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Βραζιλίας το 1994.

Καλό οιωνό αποτέλεσε και η εμφάνιση του γενικού συντονιστή της εθνικής Βραζιλίας Ζιλμάρ, για να ακολουθήσει ο ακριβοθώρητος Ντούνγκα.

Η πρώτη κίνηση του Βραζιλιάνου προπονητή ήταν να μου προσφέρει εισιτήρια του αγώνα! Το τι δήλωσε στη συνέχεια για την Εθνική Ελλάδας, τον Παναθηναϊκό και τη χώρα μας μπορείτε να τα θυμηθείτε εδώ.

Στη συνέχεια οι τρεις τους έκατσαν γύρω από ένα τραπέζι και αντάλλασσαν απόψεις για την εθνική Βραζιλίας και το πως την οραματίζομαι.

Ντούνγκα, Ταφαρέλ και Ζιλμάρ ήταν συμπαίκτες στην εθνική Βραζιλίας στο Μουντιάλ 1994.

Η τωρινή “Σελεσαο” αποπνέει υγεία με το τεχνικό επιτελείο να δίνει το παράδειγμα και στους διεθνείς. Σαν οικογένεια...

Η επόμενη μέρα με βρήκε αρχικά στα γραφεία της ιστορικής Πέρα Κλουμπ ή Μπέγιογλου Σπορ όπως είναι πλέον γνωστή. Από τα σπλάχνα του συλλόγου ιδρύθηκαν ΠΑΟΚ και ΑΕΚ.

Μάλιστα κατά την επίσκεψη μας στα καλοδιατηρημένα γραφεία της ομάδας, επισκέφθηκαν το γυμναστήριο του συλλόγου μαθητές από το Ζωγράφειο Λύκειο.

Διασχίζοντας την πλατεία Ταξίμ αλλά και το γήπεδο της Μπεσίκτας “Ινονού” που βρίσκεται σε στάδιο ανακαίνισης πέρασα στην άλλη άκρη το Βοσπόρου με το φέρι.

Ξανά στο Καντίκιοϊ και το ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει η εθνική Βραζιλίας. Οι ώρες περνούσαν δίχως κάποιο αξιοσημείωτο, ενώ η προσέλευση του κόσμου αυξάνονταν στην είσοδο του ξενοδοχείου. Το ίδιο και οι άνδρες της ασφάλειας...

Λίγα λεπτά μετά τις 19.00 σήμανε γενικός συναγερμός με δεκάδες αστυνομικούς να αναλαμβάνουν να συνοδεύσουν την αποστολή της εθνικής Βραζιλίας στο πούλμαν.

​

Τελευταίος κατέβηκε από το δωμάτιο του, ο μεγάλος σταρ Νεϊμάρ γνωρίζοντας την αποθέωση.

Είχε έρθει όμως η ώρα να πάρουμε τον δρόμο για το “Σουκρού Σαράτσογλου” παρέα με έναν Βέλγο δημοσιογράφο, ο οποίος μας έλεγε πως τούτη ήταν η 20η φορά που ακολουθεί την Βραζιλία σε ταξίδι και το κάνει κυρίως από χόμπι!

Τα γραφεία στο press box του γηπέδου ήταν πλημμυρισμένα από δεκάδες διαπιστεύσεις. Έπειτα από ένα δεκάλεπτο οδηγήθηκαμε στα δημοσιογραφικά θεωρεία του γηπέδου.

Οι Τούρκοι διοργανωτές πρόσφεραν ξεχωριστό μπουφέ στους δημοσιογράφους που περιελάμβανε από κεφτεδάκια, τυροκροκέτες, κεμπάμπ μέχρι σολωμό, ενώ κάθε διαπιστευμένο εκπρόσωπο του Τύπου περίμενε μία ειδική έκδοση που αφορούσε στο φιλικό της Τουρκίας με την Βραζιλίας.

Στα αξιοσημείωτα ο σχολαστικός έλεγχος ακόμη και στους δημοσιογράφους κατά την είσοδο τους.

Λίγο πριν την έναρξη του αγώνα ο άλλοτε σταρ της σελεσάο (σ.σ.: δεύτερος σε συμμετοχές στην ιστορία της Βραζιλίας) και νυν τεχνικός της Σίβασπορ, Ρομπέρτο Κάρλος κατευθύνθηκε στα booth προκειμένου να σχολιάσει το παιχνίδι για την βραζιλιάνικη τηλεόραση προκαλώντας πανδαιμόνιο από δημοσιογράφους και οπαδούς.

Στο “Σουκρού Σαράτσογλου” δεν έπεφτε καρφίτσα με τους Τούρκους οπαδούς να αποθεώνουν στο ξεκίνημα τους παίκτες τους.

Οι επιδοκιμασίες έδωσαν την θέση τους σε γιουχαίσματα λόγω της κακής εμφάνισης της ομάδας του Τερίμ.

Μάλιστα, όταν ο Νεϊμάρ πέτυχε δεύτερο γκολ όλο το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο αφιερώνοντας του ένα μεγαλοπρεπές standing ovation όπου άπαντες φάναζαν ρυθμικά το όνομα του.

Το τρίτο ημίχρονο παίχθηκε στη μεικτή ζώνη με τον Χαμίτ Άλντιντοπ να είναι ο μοναδικός από πλευράς Τουρκίας που βρήκε το κουράγιο να κάνει δηλώσεις μετά το κάζο από την Βραζιλία (0-4).

Αντίθετα, ο Αρντά Τουράν βγήκε από την πίσω πόρτα. Ο Νεϊμάρ με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη αστειευόταν, ενώ Μιράντα, Όσκαρ και Νταβίντ Λουίζ έκαναν δηλώσεις στους εκπροσώπους του Τύπου.

Δείτε τι δήλωσε ο Nταβίντ Λουίς στο gazzetta.gr εδώ.Ένα μαγευτικό διήμερο μακριά από την μιζέρια και τον παραλογισμό του ελληνικού ποδοσφαίρου έφτανε στο τέλος του.

Ο επίλογος γράφτηκε λίγα μέτρα παραπέρα από την έδρα της Φενέρμπαχτσε. Στο άγαλμα του “θρυλικού” Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδη, του σπουδαίου Ρωμιού που θεωρείται από τους Τούρκους ως ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών στη γειτονική χώρα!