Η διαχείριση μπάζει

Ήταν άλλο ένα αποτυχημένο μεσοβδόμαδο παιχνίδι για τον ΠΑΟΚ, ο οποίος όσα καλά έχει μαζέψει στο ΣΚ, τόσα αρνητικά έχει μαζέψει τις καθημερινές.

Κακά τα ψέματα, ναι μεν είμαστε πρώτοι στο πρωτάθλημα, όμως είμαστε και ένα βήμα εκτός από Ευρώπη και Κύπελλο. Γιατί εύκολα λέμε πως θα πάρουμε το διπλό στο Μινσκ αλλά άμα βάλω κάποιον να επιχειρηματολογήσει, δεν θα με πείσει με τίποτα.
Σήμερα στη Τούμπα είδαμε έναν Αναστασιάδη να διαχειρίζεται λάθος τον αγώνα. Όσο τέλεια διαχειρίστηκε μέχρι τώρα αυτούς του πρωταθλήματος, ακριβώς το αντίθετο έχει συμβεί με αυτούς σαν τον σημερινό.

Η ισοπαλία μας στέλνει στο καναβάτσο, ενώ το γεγονός πως αυτή ήρθε στη Τούμπα απέναντι στα δεύτερα του ΠΑΣ – εδώ μπορούμε να ανοίξουμε κουβέντα για δεύτερα και όχι με τη Φιορεντίνα – δημιουργεί ξεκάθαρο δείγμα κακής διαχείρισης.

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο. Ο ΠΑΟΚ έκανε με την Καλαμαριά το άσπρο και σήμερα το μαύρο. Στους αγώνες που παίζονται μεσοβδόμαδα, δεν αλλάζεις ούτε όλη την ομάδα, δεν αφήνεις ούτε τον κορμό πρωταθλήματος.

Είναι σαφές πως πρέπει να κάνεις κάτι ενδιάμεσο. Ναι θα ξεκινήσεις τον Μάρτενς και ο Βέλγος δεν ήταν ο λόγος που ο ΠΑΟΚ ήταν κακός στο πρώτο ημίχρονο. Τέσσερις τελικές εντός περιοχής είχε η ομάδα, τις δύο τις είχε αυτός. Αναποτελεσματικές ναι, αλλά όχι πως αυτός ήταν η αιτία του κακού, όπως άκομψα φωτογραφίστηκε από την αλλαγή του στο ημίχρονο. Αυτά που είπε ο Αναστασιάδης στη συνέντευξη Τύπου με φέρνουν απέναντί του. Αν ήθελε κάποιον ψηλό, ας έβγαζε τον Σαλπιγγίδη που είναι 33 και έχει φορτωθεί όλα τα παιχνίδια.

Ο Μάρτενς όπως και ο Παπαδόπουλος είναι οι πρώτοι υποψήφιοι για να ενεργοποιηθούν έτσι ώστε να μεγαλώσει ο βασικός κορμός. Έγινε με τον Γκολάσα που έχει ακόμη δρόμο μπροστά του, όμως οι δύο πρώτοι δεν παίρνουν ποτέ χρόνο βασικού, ούτε όταν τον παίρνουν όπως κατ εξαίρεση σήμερα ο Μάρτενς, δεν τους δίνετε ο χρόνος να δείξουν τι μπορούν να κάνουν.

Το ότι ο ΠΑΟΚ δεν είχε την ενέργεια που έπρεπε, φαίνεται από το γεγονός πως ανταποκρίθηκαν απέναντί του παιδιά αμούστακα και άπειρα σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας. Δεν κατηγορώ σίγουρα την ομάδα για έλλειψη διάθεσης, όμως δεν μπορείς να είσαι μία ζωή στα κόκκινα. Υπάρχουν στιγμές σαν την σημερινή που η συγκέντρωσή σου δεν είναι στα ποσοστά που πρέπει. Και για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να γίνεται μερικό φρεσκάρισμά της σε τέτοια παιχνίδια.

Τακτικά, ο Πετράκης έκανε κάτι έξυπνο. Φόρτωσε βοήθειες στο μαρκάρισμα του Ρατς, ο Ντάσιος είχε μελετήσει το παιχνίδι του και δεν του έφυγαν μπαλιές στη πλάτη και αφέθηκε ο Κίτσιου να παίρνει όλες τις μπάλες από τα δεξιά αφού και ο άξονας ήταν καλά κλεισμένος με παιδιά που είχαν πολλά τρεξίματα. Με μεγάλο κουσούρι του μικρού την τελική πάσα, ο ΠΑΟΚ ξόδεψε ενέργεια και χρόνο χωρίς να καταφέρει να πιέσει. Και μετά αυτομάτως έδωσε δικαιώματα. Ήταν ένα μάθημα και αυτό για την ομάδα και τις εναλλακτικές που πρέπει να αναζητήσει και τον Κίτσιου που πρέπει να δουλέψει σε πράγματα που θα τον ανεβάσουν επίπεδο.

Τέλος, πρέπει να κάνω μία αναφορά στον Θανάση Βέγγο της ελληνικής διαιτησίας. Για τον Δελφάκη γράφω, ο οποίος έχει το μαλλί και το βλέμμα του μεγαλύτερου έλληνα κωμικού. Το κακό για τον Τριπολιτσιώτη, είναι πως η διαιτησία δεν έχει καμία σχέση με την κωμωδία. Άλλη είναι η δουλειά που καλείται να κάνει.

Όταν έχουν πέσει οι παίκτες του ΠΑΣ δέκα φορές τουλάχιστον, έχουν γίνει πέντε αλλαγές και εσύ δείχνεις τέσσερα λεπτά καθυστέρηση, μου δείχνεις πρόθεση και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνεις. Όταν χαρίσεις δεύτερη κίτρινη σε παίκτη του ΠΑΣ όταν τους δικούς μου τους έβγαζες για απλές επαφές σε προηγούμενα παιχνίδια, πάλι μου δείχνεις πρόθεση. Το ότι είσαι άσχετος με το ποδόσφαιρο, βρίσκεσαι με βίζμα εκεί και έρχεται η στιγμή που θα αποχωρήσεις για πάντα, είναι θέμα χρόνου. Απλά έδωσε η ομάδα μου το δικαίωμα να τα κάνεις όλα αυτά. Βρήκες και έκανες..