Μπερδεύτηκε χωρίς λόγο

Η αλήθεια είναι πως όσο σε φτιάχνει ο ΠΑΟΚ στην Ελλάδα τόσο σε προσγειώνει στα δύο τελευταία ευρωπαϊκά παιχνίδια τα οποία αποτελούν απλά την επιβεβαίωση του πόσο πίσω είναι από το ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου που θα τον κάνει να πρωταγωνιστήσει ξανά έστω σε επίπεδο Γιουρόπα Λιγκ.

Η Φιορεντίνα δεν μπορείς να πεις πως ήρθε με τα δεύτερα, αλλά μπορείς σίγουρα να πεις πως τα δεύτερα που έπαιξαν είναι σε ανώτερο ποδοσφαιρικό επίπεδο από τα πρώτα του ΠΑΟΚ. Και αν προσθέσεις στοιχεία όπως τα επίπεδα συνοχής, το διάβασμα του παιχνιδιού και την ατομική ποιότητα, είμαστε πολύ πίσω από τους Βιόλα.

Ένα παιχνίδι ήταν, θα μπορούσε με μία στραβοκλωτσιά να πάρει ο ΠΑΟΚ μία ισοπαλία, η οποία περισσότερο θα έβγαζε ένα ψεύτικο συμπέρασμα, παρά την αλήθεια. Και η αλήθεια πονά και πάνω σε αυτή πρέπει η ομάδα να χτίσει το μέλλον της.

Ήταν και ένα κακό βράδυ του Αναστασιάδη ο οποίος πνίγηκε σε μία κουταλιά νερό. Έχοντας να καλύψει μία σημαντική απουσία, επέλεξε τον Περέιρα που δεν είναι εξτρέμ όπως ο Μακ, τράβηξε τον Κλάους από την φυσική του θέση γιατί προφανώς είναι καλύτερος ανασταλτικά από τον Αργεντίνο, χάλασε όλη τη μαγιά των προηγούμενων αγώνων.

Για σαράντα λεπτά ο Κλάους αριστερό εξτρέμ είναι κάτι το οποίο πίστευα πως μπορώ να ζήσω μόνο υπό την απειλή όπλου. Κι όμως το έζησα και χωρίς αυτή.

Δεν είναι τόσο πως τραβάς τον πρώτο σκόρερ σου εκτός περιοχής, είναι και πως διώχνεις τον πρώτο παίκτη που πρεσάρει σκυλίσια από την ζώνη ανάπτυξης του αντιπάλου. Όποιος παρακολουθεί ΠΑΟΚ αντιλαμβάνεται τι εννοώ.

Την ίδια στιγμή, αδυνατώ να κατανοήσω γιατί η απουσία του Μακ δεν καλύπτεται από τον παίκτη που παίζει εξτρέμ. Και επειδή δεν έχω άλλον εξτρέμ πλην του Μακ, η λογική αντικατάσταση είναι με αυτόν που έχει τα πιο κοντινά χαρακτηριστικά σε εξτρέμ. Δηλαδή τον Γκολάσα. Ο ΠΑΟΚ μάλιστα έχει επενδύσει στον Γκολάσα και μετά τον τραυματισμό του είναι καιρό διαθέσιμος.

Για να πάει ο ΠΑΟΚ χωρίς απώλειες από εδώ και στο εξής θα πρέπει να βρεθούν και οι παραπέρα σταθερές του πολύ καλού κορμού που έστησε ο Αναστασιάδης. Δεν είναι δυνατόν με μία απώλεια να υπάρχει τόσο μπέρδεμα στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας. Για τα πάντα βέβαια χρειάζεται χρόνος, άλλος χρειάζεται λίγο, άλλος περισσότερο. Για τον ΠΑΟΚ παραμένει μία σεζόν χωρίς μεγάλες προσδοκίες και ο κόσμος ικανοποιείται από το γεγονός πως η ομάδα παλεύει, προσπαθεί και δίνει ότι έχει. Ορθόδοξα, ανορθόδοξα, ουδεμία σημασία έχει.

Αυτός ήταν και ο λόγος που στο τέλος υπήρχε πανηγυρική ατμόσφαιρα παρά την ήττα.