Δουλειά και πάλι δουλειά! Αυτό είναι το... μότο του Γιάννη Μαντζουράκη, που μίλησε στο gazzetta.gr για την ξέφρενη πορεία που πραγματοποιεί η Καλλονή. Ο έμπειρος τεχνικός αποκαλύπτει το... μυστικό της επιτυχίας, χωρίς όμως να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, αναγνωρίζοντας πως η συνέχεια θα είναι δύσκολη, αφού όσο μεγαλώνει η ομάδα, αλλάζει και η αντιμετώπισή της.

Από την Ιταλία και την πρώτη σεζόν στα μεγάλα σαλόνια, ο προπονητής της ΑΕΛΚ εξηγεί το πλάνο που ακολουθεί η ομάδα του, με την εμπιστοσύνη στον κορμό, αλλά και τις δυνατές προσθήκες, ενώ αποκαλύπτει και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύλλογος από την Μυτιλήνη, όπως το θέμα με το προπονητικό.

Η Καλλονή πραγματοποιεί μία εξαιρετική πορεία, πέτυχε ακόμα μία νίκη και δείχνει να κάνει βήματα μπροστά. Πως αντιμετωπίζετε αυτές τις επιτυχίες;

Πρώτα από όλα με σεβασμό. Ξέρουμε ποιοι είμαστε και δε θέλουμε να… ξεφεύγουμε. Η Καλλονή είναι μία νέα ομάδα, μόλις στην 2η χρονιά της στα μεγάλα σαλόνια, που βήμα βήμα χτίζει πράγματα. Όλα γίνονται με ένα πλάνο, με σωστό προγραμματισμό, όμως πρέπει να παραμένουμε ταπεινοί, με αυτογνωσία, γιατί αλλιώς, στο πρώτο άσχημο αποτέλεσμα, που θα έρθουν κι αυτά, θα χάσουμε την γη κάτω από τα πόδια μας.

Κατά την γνώμη σας, σε ποιους άξονες στηρίζεται αυτή η επιτυχία; Είναι το ρόστερ, το κλίμα, η έδρα ή ίσως κάτι ακόμα;

Όλα είναι θέμα δουλειάς. Από εκεί ξεκινάνε και τελειώνουν όλα. Αυτή φτιάχνει το κλίμα, αυτή το γκρεμίζει κιόλας. Πρέπει πάντα να υπάρχει εργατικότητα, αλλά και ο κατάλληλος προγραμματισμός.

Εμείς από πέρσι, πριν την παρθενική μας σεζόν στην Α’ Εθνική, δείξαμε εμπιστοσύνη σε πολλά παιδιά που ανέβασαν την ομάδα και χτίσαμε πάνω στον κορμό. Το πρώτο βήμα έγινε όταν κάναμε μεγάλο μέρος της προετοιμασίας μας στην Ιταλία. Δεν ήταν τυχαίο που πήγαμε εκεί.

Δει είναι το ίδιο, άλλωστε, να πας στο Καρπενήσι και να αντιμετωπίσεις ομάδες τοπικές, με το να βρεθείς σε μία τέτοια χώρα και να μετρήσεις τις δυνάμεις σου με τους… κορυφαίους. Εκεί δείξαμε κάποια θετικά στοιχεία, άσχετα με τα αποτελέσματα και όλο αυτό μας έδωσε αυτοπεποίθηση. Από τότε, χτίζουμε πάνω στην δουλειά μας και προσπαθούμε να είμαστε όλο και καλύτεροι.

Βοήθησαν και οι δυνατές κινήσεις που έγιναν το καλοκαίρι;

Άμα παρακολουθήσετε προσεκτικά, έγιναν αρκετές αλλαγές, αφού η ομάδα μόνη της απέβαλε κάποιους παίκτες που δε μπορούσαν να ανταποκριθούν και ήρθαν νέοι, με παραστάσεις και ποιότητα. Παρόλα αυτά, όσοι έχουν μείνει εδώ, δείχνουν πως δεν είναι στάσιμοι, εκμεταλλεύονται τον ανταγωνισμό που δημιουργείται και ανεβαίνουν επίπεδο. Και βασιζόμαστε σε αυτούς, άμα δείτε στην πλειοψηφία τους οι παίκτες που αγωνίζονται δεν ήρθαν τώρα στην ομάδα.

Σίγουρα, θέλετε να κρατάτε τον πήχη χαμηλά. Που πιστεύεται, όμως, ότι μπορεί να φτάσει η ομάδα; Σας… ανοίγει η όρεξη με τις επιτυχίες;

Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια. Η Καλλονή είναι «νεογέννητη», είναι ακόμα σε μία διαδικασία που, μέσα από την δουλειά, χτίζει σε όλα τα επίπεδα το «είναι» της. Όλοι εργαζόμαστε σκληρά, οι παίκτες, το τεχνικό τιμ, η διοίκηση, όλοι. Ο καθένας στο δικό του κομμάτι.

Δεν θέλουμε να ενθουσιαζόμαστε υπερβολικά, γιατί, όπως είπα και πριν, θα έρθουν και τα αρνητικά αποτελέσματα κάποια στιγμή και θα προσγειωθούμε απότομα. Το θέμα είναι, με σταθερά βήματα να βελτιωνόμαστε, μέσα από την σκληρή και μεθοδική δουλειά. Υπάρχει αυτοπεποίθηση, υπάρχει αισιοδοξία, αλλά ως ένα βαθμό.

Στην πορεία και με κάθε επιτυχία της Καλλονής, πιστεύεται θα μεγαλώνουν και τα εμπόδια;

Σίγουρα. Ξέρουμε πολύ καλά, πως με κάθε νίκη που πετυχαίνουμε, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Αλλάζει η αντιμετώπιση που έχεις από τον αντίπαλο, ο οποίος σε προσέχει ακόμα πιο πολύ και αποκτά επιπλέον κίνητρο να σε νικήσει. Και βέβαια, υπάρχουν πολλές φορές και άλλα εμπόδια να ξεπεράσεις. Όπως χτες, που αντί να πάρει κόκκινη ο Καρντόσο, παίρνει ένα λεπτό αργότερα ο Καλτσάς, σε μία πολύ λάθος απόφαση του διαιτητή.

Εδώ, βέβαια, θα ήθελα να πω και ένα μεγάλο μπράβο στους παίκτες μου, που έβγαλαν ποδοσφαιρικό εγωισμό και κατάφεραν να πετύχουν αυτή τη νίκη, λεβέντικα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το στοιχείο σε κάθε ομάδα.

Η Καλλονή, μέρα με τη μέρα δείχνει να μεγαλώνει. Με αφορμή την παρουσία αρκετών παικτών που υπήρξαν συμπαίκτες στον Αστέρα Τρίπολης, θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα παραλληλισμό και να πούμε πως βαδίζετε στα χνάρια του, προς την «γιγάντωση» δηλαδή και την καθιέρωση;

Μακάρι να είναι έτσι, αν και εμείς δε το βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο. Στην Καλλονή, απλά προσπαθούμε για το καλύτερο. Όντως έχουν έρθει κάποιοι πολύ ποιοτικοί παίκτες που αγωνίστηκαν στην Τρίπολη, ο Ναβάρο, ο Τσαμπούρης, ο Πιπίνης αλλά και ο Χουάνμα. Όμως δεν είναι μόνο αυτοί. Υπάρχει για παράδειγμα και ο Καμαρά, υπάρχουν κι άλλα παιδιά, ενώ, αν προσέξετε, παρά τις πολλές προσθήκες, το μεγαλύτερο κομμάτι κάθε 11αδας, αποτελείται από παιδιά που είναι εδώ τουλάχιστον από πέρσι.

Όλοι μαζί λοιπόν, προσπαθούμε να χτίσουμε κάτι αξιόλογο, που θα πιάσει το ταβάνι του, όποιο κι αν είναι αυτό. Το να προτρέχεις και να λες που θα φτάσεις, δεν έχει νόημα. Το σημαντικό είναι κάθε μέρα να δουλεύεις για το καλύτερο και να μιλήσουν τα έργα σου.

Για όποιον παρακολουθεί την Καλλονή, οι συνθήκες μοιάζουν ιδανικές. Με σταθερή διοίκηση, χωρίς οικονομικά προβλήματα, από φέτος και πάλι σπίτι της, με τον κόσμο δίπλα της κα με ένα ρόστερ ποιοτικό. Είναι όντος έτσι τα πράγματα;

Δεν είναι όλα ρόδινα. Προβλήματα πάντα υπάρχουν, για να λέμε την αλήθεια. Το προπονητικό μας, για παράδειγμα, θέλει βελτιώσεις. Στο γήπεδο, αν πιάσει μια βροχή, ο κόσμος δε προστατεύεται, άρα λογικά δε θα έρθει να μας δει. Υπάρχουν θέματα, λοιπόν. Πρέπει να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας. Το σημαντικό, όμως, είναι πως είμαστε σε καλό δρόμο και δουλεύουμε συντονισμένα, με στόχο να ανεβαίνουμε σκαλιά σε όλους τους τομείς.

Μετά την επιστροφή της Καλλονής στο... σπίτι της, βλέπουμε πως έχει τον κόσμο δίπλα της. Εκτός γηπέδου, πως είναι τα πράγματα;

Πλέον ο κόσμος μπορεί να δει την ομάδα εδώ, όχι από την τηλεόραση. Η διαφορά είναι τεράστια. Προσπαθούμε να τους δίνουμε όσο γίνεται μεγαλύτερες χαρές και φυσικά, αυτό έχει ως συνέπεια να εισπράττουμε αγάπη σαν ανταπόδοση. Η ομάδα μεγαλώνει, χτίζει πράγματα, μαζί με αυτά και κόσμο που την πονάει και την στηρίζει. Ολοένα θα κερδίζει την κοινωνία, δημιουργούμε σχέσεις και δεσμούς. Και όλα αυτά τα χρωστάμε στον πρόεδρο, που ανέλαβε ένα πολύ δύσκολο έργο, να πάρει την ομάδα από τα χαμηλά και να την οδηγήσει σε αυτό το σημείο.