Και στο βάθος τον Ολυμπιακό…

Τι καταλαβαίνω εγώ από τα απόνερα της νέας τραγικής εμφάνισης και ήττας της εθνικής ομάδας; Ότι αντίπαλοι του Ολυμπιακού, μέσα από τα παρακλάδια τους, επιχειρούν να εκμεταλλευθούν το αποτυχημένο ξεκίνημα της Ελλάδας στα προκριματικά του ΓΙΟΥΡΟ, για να κτυπήσουν την ΕΠΟ και εμμέσως πλην σαφώς τον Ολυμπιακό, τον οποίο για τους δικούς τους λόγους "συνδέουν" με την ομοσπονδία.

Προσέξτε, δεν λέω για όσες φωνές κάνουν κριτική, ακόμη και την πιο σκληρή, στην ΕΠΟ και στον Σαρρή, γιατί πιστεύουν ότι όντως αυτός είναι το κύριο πρόβλημα σε σχέση με την εθνική η, αν θέλετε τις εθνικές ομάδες. Προφανώς και υπάρχουν και τέτοιες γνώμες και είναι και σεβαστές, όπως πρέπει να είναι σεβαστές όλες οι απόψεις. Άλλωστε, μπορεί πράγματι να είναι ανεπαρκής ο πρόεδρος της ΕΠΟ, ειδικά σε σχέση με το συγκεκριμένο κομμάτι, κάτι για το οποίο ειλικρινά δεν μπορώ να τοποθετηθώ με ασφάλεια, πολύ απλά γιατί δεν το κατέχω καλά το ρεπορτάζ. Και δεν έχω και καμία όρεξη να το παίξω υπερασπιστής του κιόλας.

Λέω για αντιπάλους του Ολυμπιακού, που είναι σαφές ότι βλέπουν πίσω από τον Σαρρή τον Μαρινάκη και θεωρούν ότι βρήκαν τώρα, με τις αποτυχίες της εθνικής, την χρυσή ευκαιρία να κτυπήσουν τον πρόεδρο της ΕΠΟ, έχοντας στο βάθος του κάδρου τον πρόεδρο του Ολυμπιακού κι άρα τον Ολυμπιακό. Δεν είχαν βρει την ευκαιρία στα προκριματικά του Μουντιάλ, όπου η Ελλάδα πέρασε τη Ρουμανία. Δεν βρήκαν την ευκαιρία στα τελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου, όπου στα πέναλτι η Ελλάδα αποκλείστηκε από τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Βρήκαν τώρα την ευκαιρία και πολύ απλά επειδή περίμεναν στη γωνία τόσο καιρό, αλλά δεν τους "κάθονταν", έχουν ξεσαλώσει…

Τι θα πετύχουν; Δεν ξέρω. Κατά βάση σημασία έχει τι θα κάνει η ομάδα του Ολυμπιακού στα επόμενα παιχνίδια. Ας είναι καλά ο Ολυμπιακός μέχρι το τέλος του α΄γύρου κι όλα τα άλλα θα παραμείνουν ως έχουν, δηλαδή λεπτομέρειες.

Κατά τα λοιπά, είναι ξεκάθαρο κι από τον πλέον αδαή, ότι το αγωνιστικό πρόβλημα της εθνικής είναι…

αφενός μεν ο προπονητής, που αποτυγχάνει παταγωδώς μέχρι στιγμής όχι μόνο στο να βάλει έστω μία αχνή σφραγίδα στην ομάδα του, με συνέπεια κανείς παίκτης να μην ξέρει τι κάνει όταν έχει η, όταν δεν έχει την μπάλα, αλλά και στο να δώσει έστω λίγη ψυχολογία στην ομάδα…

κι αφετέρου η κλασική νοοτροπία των Ελλήνων παικτών, που μετά από ένα τόσο καλό καλοκαίρι, όπως αυτό στο μεγάλο τουρνουά στην Βραζιλία, νόμισαν ότι έγιναν εθνική Γερμανίας, ενώ μέσα στο γήπεδο αυτό που δείχνουν είναι μία ομάδα που της έχουν απορροφήσει όλη την ενέργεια.

Εγώ αυτά βλέπω.