Όταν στραβώνουν τα παιχνίδια…

Τότε που ο Θρύλος ήταν καλύτερος σε αρκετά ματς, αλλά πάντα κάτι γινόταν και δεν μπορούσε να φύγει νικητής από εκτός έδρας αναμέτρηση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Κόντρα στη Μάλμε, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος. Μπήκε δυνατά και άρχισε να δημιουργεί προϋποθέσεις για έναν ακόμα διπλό. Δεν υπήρχε το καθαρό μυαλό στη τελική προσπάθεια και όσο περνούσε η ώρα τόσο στράβωνε το παιχνίδι. Ειδικά στο τελευταίο πεντάλεπτο του πρώτου ημιχρόνου, όταν αντί να γίνει το 0-1 με το γκολ του Μήτρογλου (ακόμα ψάχνουμε να βρούμε εάν έχει ακυρωθεί για οφσάιντ στον Εντιγκά, για οφσάιντ στον σκόρερ, για επιθετικό φάουλ…), έγινε στο καπάκι το 1-0, με ένα τραγικό αμυντικό λάθος, βγαλμένο από τα πρώτα παιχνίδια του
Ολυμπιακού στην διοργάνωση.

Στο δεύτερο ημίχρονο, οι πρωταθλητές προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά έδωσαν αναγκαστικά και χώρους στους Σουηδούς που μπορούσαν να βγάζουν κόντρες και να δημιουργούν και αυτοί ευκαιρίες. Και το τελικό 2-0 διαμορφώθηκε με δύο ακόμα λάθη. Πάλι από την άμυνα του Ολυμπιακού και πάλι από τον ρέφερι της αναμέτρησης, που όχι μόνο δεν καταλόγισε πέναλτι στην ανατροπή του Μανιάτη, αλλά του έδειξε και κίτρινη για θέατρο. Απόφαση για να χάσεις το μυαλό σου…
Σίγουρα η διαιτησία έβαλε για τα καλά το χεράκι της για την ήττα του Ολυμπιακού, αλλά και οι Πειραιώτες πρέπει να καθίσουν και να βρουν τι φταίει για την εικόνα της ομάδας στα εκτός έδρας ματς. Στο Αγρίνιο 0-0. Στο Περιστέρι ήττα με 1-0. Στην Πάτρα νίκη μεν, με πολύ άσχημη εμφάνιση δε. Και τώρα στη Σουηδία, πάλι ήττα και πάλι χωρίς γκολ.

Ο Ολυμπιακός δεν έγινε υπερομάδα μετά τη νίκη επί της Ατλέτικο, αλλά ούτε και ομάδα ης σειράς μετά την ήττα από την Μάλμε. Πρέπει όλοι να καθίσουν να βρουν τη λύση γιατί τίποτα δεν έχει χαθεί και η συνέχεια δεν είναι εύκολη. Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο Μίτσελ να συμβεί, είναι να χάσουν οι παίκτες την αυτοπεποίθησή τους και να μην πιστεύουν στις δυνατότητές τους. Γιατί τότε, θα υπάρχει όντως πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο.