Είναι θέμα κεντρικής ιδέας

Επειδή ουδείς προφήτης στον τόπο του, ας κάνουμε λίγο μία ανάλυση για το πώς ο ΠΑΟΚ άλλαξε εικόνα. Το 17 – 1 γκολ στις τελευταίες τέσσερις αναμετρήσεις, είναι ένα δείγμα υγείας, καλής διάθεσης και σωστής προσέγγισης. Σίγουρα δεν θα συνεχιστεί αυτή η ευκολία στο σκοράρισμα για πολύ, όμως η ουσία είναι πως υπάρχει μία βάση για να χτίσεις πράγματα.

Άλλαξαν πολλά πράγματα από πέρυσι είναι η αλήθεια και νομίζω πως είναι λάθος το να συγκρίνεις τις δύο ομάδες. Η κεντρική ιδέα – αν υπήρχε πέρυσι – ήταν διαφορετική. Αρχής γενομένης από τον προπονητή που ο ΠΑΟΚ με την επιλογή Στέφενς πέρυσι, την έκανε κάπως …βλάχικα. Ο Σαββίδης ήθελε το μεγάλο όνομα, όμως δεν ανέλυσε το τι μπορεί να του δώσει. Ουσιαστικά πλήρωσε 1,2εκατ. ευρώ επειδή κάποτε κατέκτησε το κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Το λάθος με τους προπονητές αυτό είναι συνήθως. Όταν πληρώνεις επειδή πέτυχε σε κάποιον άλλο, χωρίς να ξέρεις γιατί τον προσλαμβάνεις.

Ο Στέφενς ήταν μία κάκιστη επιλογή, κάτι που φαίνεται φέτος που ο ΠΑΟΚ έχει έναν προπονητή που σε επίπεδο βιογραφικού είναι πολύ κάτω από τον Ολλανδό. Ο Αναστασιάδης όμως το παλεύει, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο και μετά το κακό του ξεκίνημα άλλαξε στάση, βρήκε σταθερές, άφησε τις αλχημείες στην άκρη και τα πάει εξαιρετικά. Είναι και το μεγάλο στοίχημα για αυτόν να αφήσει τα κουσούρια του στην άκρη. Τον ξέρουμε και μας ξέρει, άρα δε χρειάζονται πολλά.

Ο Αναστασιάδης βοηθήθηκε από την κεντρική ιδέα του ΠΑΟΚ. Μία ιδέα που όπως όλα τα πράγματα στον ΠΑΟΚ – κυρίως τα καλά – δεν επικοινωνήθηκε σχεδόν καθόλου.

Ο ΠΑΟΚ άλλαξε ρότα. Μεγάλη σε ηλικία παίκτες αποχώρησαν. Ο Λίνο, ο Κατσουράνης, ο Βούκιτς, ο Λάζαρ κ.α. Οι δανεικοί εξαφανίστηκαν, όπως και οι προβληματικοί, όπως και αυτοί που δεν τους άρεσε το πρότζεκτ – Λούκας.

Απώλειες σημαντικές στη θεωρεία, όμως σε πρώτη φάση αυτό που φαίνεται στο χορτάρι η ομάδα αποδίδει πιο ουσιαστικό ποδόσφαιρο και σίγουρα πιο ισορροπημένο και αυτό έχει εξήγηση. Πιο χαμηλός μέσος όρος ηλικίας, μόλις ένας παίκτης που το συμβόλαιό του λήγει το καλοκαίρι – Κατσικάς. Παίκτες με ομαδικό πνεύμα και μεταγραφές με που μπόλιασαν σε αυτή την ιδέα.

Για παράδειγμα, ο Μακ δεν έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Λούκας, όμως κινείται περισσότερο, πρεσάρει περισσότερο και δεν θα γυρίσει ποτέ να πει κάτι στους συμπαίκτες του αν δεν πάρει μία πάσα ή συμβεί κάτι που δεν τον βολέψει.

Πάνω στη κεντρική ιδέα, ο ΠΑΟΚ στάθηκε και τυχερός. Όταν ο Λίνο ζήτησε συμβόλαιο 400ων χιλιάδων, έφτασε στα αυτιά του Βρύζα πως ο Ρατς είναι ελεύθερος και η ευκαιρία δεν χάθηκε. Καλός ο Βραζιλιάνος, αγαπητός σε όλους, όμως ο Ρουμάνος είναι παίκτης ελίτ. Είκοσι τίτλοι, παραστάσεις σε ανώτατο επίπεδο, πέντε χρόνια μικρότερος και εκατό χιλιάδες πάνω από αυτά που ζητούσε ο Λίνο. Τα δίνεις…

Την ίδια στιγμή, ο ΠΑΟΚ είχε φτιάξει και τον δικό του ηγέτη. Τον Κλάους, ο οποίος ωριμάζει … επικίνδυνα και αυτό φαίνεται σε όλες τις συμπεριφορές του. Η επέκταση της συνεργασίας του ήταν κομβική γιατί είναι το καλύτερο πρότυπο για αυτούς που έρχονται. Ο Κλάους έπρεπε να επιβραβευτεί και τελικά αυτό συνέβη.

Για να κατανοήσουμε γιατί ο Κλάους είναι ο κατάλληλος αρχηγός, θα παρουσιάσω ένα γεγονός. Είναι ο αγώνας με τη Νίκη Βόλου, μία μέρα πριν έχει υπογράψει το νέο του συμβόλαιο. Ο παίκτης γνωρίζει καλά πως το κοντέρ πρέπει να γράφει για να μην ανοίξει η κουβέντα πως κάθισε στο συμβόλαιο και αυτά τα γελοία που μόνο στην Ελλάδα ακούγονται. Ο ΠΑΟΚ κερδίζει πέναλτι, για την ακρίβεια ο Κλάους το κερδίζει. Ενώ ο ίδιος τα εκτελεί, ο Μακ του ζητάει να το βαρέσει και τον αφήνει. Λεπτομέρεια θα μου πει κάποιος, όμως για μένα αυτές είναι οι σημαντικές, αυτές που δείχνουν υγεία και αναγκάζουν όλη την ομάδα να σεβαστεί τον αρχηγό της.

Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, ο ΠΑΟΚ άλλαξε. Χαμήλωσε μέσο όρο ηλικίας, κράτησε έναν κορμό παικτών που δεν παίζουν για πάρτη τους, έφερε παιδιά που αναζητούν την εξέλιξη του βιογραφικού τους, έφερε έμπειρους που έχουν γεμάτες χρονιές και προσωπικότητα. Έκοψε τους δανεισμούς, έδιωξε τους προβληματικούς και όλα αυτά σε συνδυασμό με τον έναν μήνα παραπάνω προετοιμασία που είχε την ευκαιρία να κάνει, έφεραν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα σε πρώτη φάση.

Η συνέχεια είναι πάρα πολύ δύσκολη και εγώ προσωπικά δεν πετάω στα σύννεφα. Είναι σημαντικό το ότι τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά για να πιστέψει η ομάδα στο πλάνο της, όμως πλανάται το ερώτημα του κατά πόσο θα αντέξει το ρόστερ στα συνεχόμενα παιχνίδια. Πάμε Δευτέρα Αγρίνιο, την Πέμπτη κύπελλο, υποδεχόμαστε ΟΦΗ, πάμε Γαλλία για Γκινγκάμπ και καταλήγουμε Καραϊσκάκη. Θέλει σοφή διαχείριση και μέχρι στιγμής μόνο ο Τζανδάρης είναι συν σε σχέση με ότι υπολογίζαμε.

Σίγουρα θα δημιουργηθούν κενά στο κέντρο της άμυνας, σίγουρα θα έρθει η στιγμή που το εξαιρετικό δίδυμο Τζιόλη – Κάτσε θα πρέπει να πάρει ανάσες, σίγουρα θα υπάρξει η στιγμή που θα αναζητηθούν λύσεις εκτός βασικού κορμού. Με λίγα λόγια θα έρθουν και άσχημα αποτελέσματα, θα έρθει και η κοιλιά.

Όμως αυτό που μένει είναι η κεντρική ιδέα, μέσα από την οποία θα αναδειχτούν πρόσωπα και καταστάσεις και στο τέλος της σεζόν θα κριθούν δίκαια. Γιατί κακά τα ψέματα, οι παίκτες και οι προπονητές, κρίνονται σωστά όταν καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα πρότζεκτ, μία κεντρική ιδέα, ξεκάθαρη και όχι στο περυσινό αλαλούμ που σκότωσε τους πάντες. Λίγο τον Σκόνδρα να παρατηρήσεις και καταλαβαίνεις.