Οι 15 ημέρες που ο Μίτσελ “δούλευε” τον θρίαμβο!

Από την ημέρα που έγινε η κλήρωση και ο Μίτσελ είδε μπροστά του την Ατλέτικο Μαδρίτης, την δική του αιώνια αντίπαλο, άρχισε να “παίζει” στο μυαλό του το ματς της πρεμιέρας. Αυτό το παιχνίδι με την... ανίκητη Ατλέτικο Μαδρίτης στο Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν για το Μίτσελ το ματς της καριέρας του. Και έγινε ακόμη περισσότερο ματς καριέρας όταν η Ρεάλ (για τρεις συνεχόμενες φορές) αδυνατούσε να νικήσει στην φετινή σεζόν την Ατλέτικο.

Ο τεχνικός του Ολυμπιακού ήξερε ότι το παιχνίδι Ολυμπιακός – Ατλέτικο Μαδρίτης είναι το ματς που εκτός από όλη την Ελλάδα θα δει και όλη η Ισπανία και ότι η μονομαχία του με τον Τσόλο Σιμεόνε θα ήταν η ευκαιρία της καριέρας του για να δείξει στους Ισπανούς πόσο πολύ έχει βελτιωθεί στην Ελλάδα ως προπονητής. Και αυτό το τελευταίο, περί βελτίωσής του στην Ελλάδα το λέει ο ίδιος. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ο Μίτσελ φέτος το πήρε όλο επάνω του. Από τον σχεδιασμό της ομάδας, μέχρι την προετοιμασία. Φέτος αισθάνεται πολύ πιο
σίγουρος για τον εαυτό του. Δεν είναι μυστικό ότι την περσινή σεζόν τη μισή δουλειά την έκανε ο βοηθός του ο Βίκτορ τον οποίο εφέτος ο Μίτσελ δεν κράτησε στην ομάδα και ανέλαβε τα πάντα ο ίδιος.

Από εκείνο το απόγευμα της κλήρωσης λοιπόν ο Μίτσελ σχεδίαζε αυτό το ματς με την Ατλέτικο. Το πώς θα την σταματήσει, ποιά τακτική θα χρησιμοποιήσει, ακόμη και για τους παίκτες που θα ξεκινήσει είχε κάνει σκέψεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το περασμένο Σάββατο το βράδυ μετά τον αγώνα με τον ΟΦΗ όταν οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν αν ήξερε ποιοι παίκτες θα ξεκινήσουν το ματς με την Ατλέτικο απάντησε θετικά.

Απλά και το σύστημα και τον τρόπο και την διάταξη και τα πρόσωπα φρόντιζε να τα... κρύβει όσο περισσότερο μπορούσε από τον Σιμεόνε. Ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκε ο Ολυμπιακός ήταν άγνωστος στον Τσόλο αφού ο Μίτσελ δεν είχε παίξει σε κανένα άλλο ματς με αυτή την διάταξη ή αυτή την τακτική προσέγγιση.

Βεβαίως μέσα στα ματς δοκίμαζε μεμονωμένα κάποια πράγματα. Για παράδειγμα ο Κασάμι στη θέση που έπαιξε εναντίον της Ατλέτικο είχε παίξει περίπου μισή ώρα στο Αγρίνιο όταν είχε περάσει ως αλλαγή στο ημίχρονο. Ο Μιλιβόγεβιτς για να έχει ένα ματς στα πόδια του με τη φανέλα του Ολυμπιακού έπαιξε με τον ΟΦΗ, ακόμη και ο Μανιάτης που ήταν απολύτως απαραίτητος για αυτό το ματς επί της ουσίας “κρύφτηκε” από τον Μίτσελ ως τραυματίας. Μέσα στην εβδομάδα είχε βγάλει τρεις τέσσερις προπονήσεις χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, αλλά ο
Ολυμπιακός το έκρυβε για να μην φτάσει στους σκάουτερ της Ατλέτικο και τον Σιμεόνε.

Ο Μίτσελ... έπαιξε με καταπληκτικό τρόπο το... κρυφτό από τον Σιμεόνε. Διότι η Ατλέτικο δεν μπορούσε να κρυφτεί από τον Ολυμπιακό με 8 από τους 11 της ενδεκάδας να ανήκουν από πέρυσι στην ομάδα. Ο Ολυμπιακός όμως μπορούσε να κρυφτεί από την Ατλέτικο και... κρύφτηκε.

Ο Μίτσελ που έτσι κι' αλλιώς παρακολουθεί κάθε Σαββατοκύριακο το ισπανικό πρωτάθλημα, είδε τις τελευταίες μέρες τόσο Ατλέτικο που την έμαθε σαν την παλάμη του. Προχώρησε μάλιστα πέρα από τις οδηγίες σε όλη την ομάδα και σε ατομικό φροντιστήριο σε αρκετούς παίκτες του Ολυμπιακού για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να λειτουργήσουν, ενώ είχε επιλέξει κάποιους από αυτούς να τους έχει ενήμερους μέρες πριν ότι θα είναι βασικοί σε αυτό το ματς, προκειμένου να τους ντοπάρει ψυχολογικά.

Ο Μήτρογλου για παράδειγμα το ήξερε πριν το ματς με τον ΟΦΗ ότι με την Ατλέτικο θα είναι βασικός. Και παρά το γεγονός ότι μέχρι να πετύχει το γκολ πολλοί ήταν αυτοί που εκτιμούσαν ότι έπρεπε να αντικατασταθεί, ο Μίτσελ τον άφηνε μέσα στο ματς και είχε αποφασίσει ότι θα τον αφήσει για 90 λεπτά εκτός εξαιρετικού απρόοπτου. Ο λόγος δεν ήταν ότι πίστευε ότι θα σκοράρει. Τουλάχιστον όχι μόνο αυτός. Ο Μήτρογλου έπαιξε 90 λεπτά και θα έπαιζε 90 λεπτά λόγω Γκοδίν και Μιράντα. Ο Ολυμπιακός υστερεί σε ύψος και ο Μήτρογλου ήταν απολύτως
απαραίτητος να μαρκάρει στα στημένα (στα οποία η Ατλέτικο είναι εξαιρετική) έναν από τους δύο στόπερ της. Αν έμπαινε ο Διαμαντάκος τα μαρκαρίσματα του Ολυμπιακού απλά δεν θα έβγαιναν.

Ο Μίτσελ αισθάνεται τόσο σίγουρος για τον εαυτό του και την ομάδα, αλλά και την ποιότητα των παικτών του, που πιστεύει ότι τακτικά ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει με οποιοδήποτε τρόπο και να προσαρμοστεί σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Αλλωστε όλο το εφετινό Τσάμπιονς Λιγκ σκοπεύει να το παίξει στην τακτική. Τι σημαίνει αυτό; Για παράδειγμα η πρώτη ιδέα που έχει για το ματς της τρίτης αγωνιστικής με την Γιουβέντους, είναι οι Ιταλοί να βρουν μπροστά τους τον... καθρέπτη τους, όπως και η Ατλέτικο. Κοινώς 3-5-2...