Και τα τρία καλά ήταν…

Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Αυτό που δεν μπορούν να κάνουν Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, το πέτυχε και μάλιστα με εμφατικό τρόπο ο Θρύλος. Σε τρία ματς στη φετινή σεζόν, η «βασίλισσα» δεν μπόρεσε να κάμψει την αντίσταση της ομαδάρας του Σιμεόνε, αλλά ο Ολυμπιακός χρειάστηκε μόνο ένα για να ταπεινώσει την περσινή φιναλίστ και πρωταθλήτρια Ισπανίας.

Μαγική, ονειρεμένη βραδιά για τους φίλους των Πειραιωτών, που απέδειξαν για μία ακόμη φορά ότι δεν καταλαβαίνουν από ονόματα αντιπάλων. Έπαιξαν έξυπνα και η Ατλέτικο είδε στο γήπεδο μια ομάδα με τα δικά της χαρακτηριστικά. Μια ομάδα που να «τσακίζει κόκκαλα», που να «δαγκώνει» στη μεσαία γραμμή και να χτυπά σαν κόμπρα στις φάσεις που δημιούργησε.

Ο Θρύλος έγραψε και πάλι ιστορία και κατάφερε να πάρει τρεις υπερπολύτιμους βαθμούς, καθώς δε νομίζουμε ότι οι άλλες δύο ομάδες του ομίλου θα μπορέσουν να τους πάρουν. Ακόμα και η πρωταθλήτρια Ιταλίας, η Γιουβέντους.

Από εκεί και πέρα, δε συνηθίζουμε να ευλογούμε τα γένια μας, αλλά θυμίζουμε μερικά από τα γραπτά μας, εδώ στο Gazzetta, τα οποία σε κάποιους είχαν προκαλέσει το γέλωτα. Στις 29 Αυγούστου λοιπόν, είχαμε γράψει (http://www.gazzetta.gr/football/article/646287/me-finalist-kai-palaiotera) το άρθρο «με φιναλίστ και παλαιότερα» στο οποίο τονίζαμε τα εξής: «Παρεμπιπτόντως, άλλη μια φορά στο παρελθόν ο Ολυμπιακός φιλοξένησε φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ στην πρεμιέρα των ομίλων. Ήταν με την Λεβερκούζεν, η οποία είχε ηττηθεί και αυτή από την Ρεάλ, στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Και ο Θρύλος της έριξε έξι! Προς Θεού δεν λέμε, ότι θα φάει έξι η Ατλέτικο στο Καραϊσκάκη (δεν γίνονται αυτά…), αλλά η ιστορία θα επαναληφθεί ακόμα και με… μισό – μηδέν!». Έξι η Ατλέτικο δεν έφαγε, αλλά και τα τρία καλά ήταν…

Στις 5 Σεπτεμβρίου γράψαμε ότι ο Ολυμπιακός ανεβαίνει συνεχώς επίπεδο (http://www.gazzetta.gr/football/article/648455/anevainei-synehos-epipedo) και τονίζαμε αναφορικά με τις μεταγραφικές κινήσεις: «Ο Ολυμπιακός προχωρά μπροστά και νομίζω ότι πλέον ήρθε η ώρα, όλοι οι φίλοι της ομάδας να αρχίζουν να την στηρίζουν και να σταματήσουν κάποιοι να βλέπουν συνεχώς φαντάσματα. Φυσικά και θα γίνουν και λάθη και δεν πρόκειται να βγουν όλες οι μεταγραφές. Το ζητούμενο ωστόσο είναι ο Ολυμπιακός να ανεβαίνει επίπεδο και νομίζουμε, ότι αυτό συμβαίνει χρόνο με τον χρόνο».

Για τον Κώστα Μήτρογλου, τον… πρώην παίκτη, αυτόν που «γιατί τον πήραμε πίσω, επειδή έχει να παίξει μπάλα έξι μήνες», γράφαμε ότι μόλις βρει ρυθμό θα φορτώσει τα αντίπαλα δίχτυα με γκολ http://www.gazzetta.gr/football/article/649985/molis-vrei-rythmo). Και ο «πιστολέρο» ξεκίνησε να πυροβολεί. Την πιο κρίσιμη στιγμή και έπεται συνέχεια…

Τέλος, μετά το ματς με τον ΟΦΗ το blog είχε τίτλο «γεμίσαμε… άμπαλους: (http://www.gazzetta.gr/football/article/651130/gemisame-ampaloys). Και στην ανάλυση των νέων παικτών, αυτούς που ο Ολυμπιακούς… ψώνισε από τα καλάθια τονίζαμε ότι ο Μιλιβόγεβιτς μπορεί να βγει ανώτερος του Σάμαρη, ότι τον Μαζουάκου δεν τον προλαβαίνουν ούτε με λάσο, ενώ αναφερθήκαμε και στην εμπειρία και την σιγουριά που προσφέρουν οι Αμπιντάλ και Αφελάι.
Άμπαλοι όλοι τους και φυσικά και εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία…