Οι δυνατοί στα δύσκολα φαίνονται. Εκεί που στραβώνει ολοκληρωτικά το πράγμα και μυρίζει... γκέλα από χιλιόμετρα μακριά! Εκεί όπου ο Πανιώνιος σε μία από τις ελάχιστες αξιόλογες αντεπιθέσεις που «έχτισε», κατάφερε να προηγηθεί πέντε λεπτά πριν το φινάλε!

Ο Παναθηναϊκός έκανε μια επική ανατροπή το βράδυ της Κυριακής στην Λεωφόρο και απέδειξε στον εαυτό του πρωτίστως, πως έχει χαρακτήρα, προσωπικότητα και αρκετά αποθέματα ψυχής. Είναι μεγάλη υπόθεση να παίρνεις τα «τρίποντα» ακόμη και όταν δεν είσαι καλός. Ακόμη και όταν πετάς στα σκουπίδια ένα ημίχρονο, όπως ξαναέκανε ο Παναθηναϊκός κόντρα στους «κυανέρυθρους». Στην πρεμιέρα το... πλήρωσε, στην δεύτερη στροφή την γλίτωσε στο φινάλε! Το «τριφύλλι», παράλληλα, αγόρασε χρόνο και ηρεμία ενόψει της διακοπής. Ηρεμία γιατί πάντα μια δεύτερη σερί γκέλα φέρνει γκρίνια και χρόνο για να δουλέψει στην διακοπή και να βελτιώσει τις αδυναμίες του. Όπως την έλλειψη ενέργειας που παρουσιάζει στο πρώτο ημίχρονο και το «μπλοκάρισμα» απέναντι στις κλειστές άμυνες.

Γενικά, πάντως, ήταν ένα βράδυ αποδείξεων. Πρώτα απ' όλα για τον Μλάντεν Πέτριτς. Ο Κροάτης στράικερ για πρώτη φορά με την πράσινη φανέλα έβγαλε ολόκληρο παιχνίδι στο χορτάρι. Για πρώτη φορά έγινε καθοριστικός. Σημείο αναφοράς. Μπορεί να μην έχει τα τρεξίματα του Μπεργκ ή την τακτική συνεισφορά του Σουηδού στην ανάπτυξη του Παναθηναϊκού αλλά η ποιότητα του μέσα στο «κουτί» είναι τεράστια και αδιαμφισβήτητη.

Πολυτέλεια για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα. Αρκετοί βιάστηκαν να τον... τελειώσουν, εξαιτίας της αρνητικής εικόνας στα πρώτα ματς της σεζόν. Γενικά στην Ελλάδα έχουμε μια τάση «ανθρωποφαγίας». Κανένας παίκτης δεν γίνεται να κριθεί από δύο ή τρία παιχνίδια. Με αυτή την λογική, ο Νάνο είναι... άμπαλος, ο Μέντες... παλαίμαχος και ο Σίλντενφελντ γκελαδόρος, αν τους κρίνουμε σύμφωνα με την περυσινή τους εκκίνηση. Είναι έτσι, όμως; Προφανώς και όχι. Αποδείχθηκε.

Ο Πέτριτς, λοιπόν, έδωσε την πρώτη απάντησή του και επαναλαμβάνουμε πως αν είναι υγιής θα κάνει την διαφορά. Αυτό είναι το ζητούμενο. Να μην «βγάλει» εκ νέου μυικούς τραυματισμούς. Αυτό είναι το θέμα για τον Κροάτη και όχι αν διαθέτει την ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά για να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό.

Ακόμη μία απόδειξη; Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται δεδομένα έναν μεσοεπιθετικό που να μπορεί να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα με μία ενέργεια. Έναν παίκτη που θα κάνει την ατομική προσπάθεια και θα ανοίξει χώρους. Που θα το πάρει πάνω του.

Πλέον όλοι γνωρίζουν το παιχνίδι της ομάδας του Αναστασίου. «Ταμπούρι», καλή ανασταλτική λειτουργία και... πρόβλημα για τους «πράσινους»! «Φωνάζει» από την αρχή της περιόδου, ότι απέναντι σε κλειστές άμυνες ο Παναθηναϊκός δεν έχει αυτό το... κάτι παραπάνω. Ο Ατζαγκούν και ο Ντίνας είχαν κάποιες «εξάρσεις», έχουν δυνατότητες αλλά του λείπει η σταθερότητα. Βέβαια τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, 1 Σεπτεμβρίου, 11 το πρωί.

Η άποψη του προπονητή είναι δεδομένη. Ακόμη και μετά τον τραυματισμό του Μάρκους Μπεργκ, δεν... καίγεται για μεταγραφή. Θεωρεί πως με το υπάρχον ρόστερ μπορεί να βγάλει την σούπερ απαιτητική σεζόν με πρωτάθλημα, Ευρώπη και Κύπελλο. Εκείνος ξέρει καλύτερα από τον καθένα, όμως, αυτή την στιγμή και με την εικόνα του Παναθηναϊκού στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν, φαίνεται πως παίρνει ένα ξεκάθαρο ρίσκο.

Είναι δύσκολο να κατανοήσεις πως από την στιγμή που δίνεις 500.000 στην Νιούκαστλ για τον Μεντί Αμπέντ, δεν μπορείς να βρεις μια αντίστοιχη περίπτωση που να σου «κάνει», με τα ίδια λεφτά για να έχεις ακόμη μία ποιοτική λύση.

Εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο αλλά είπαμε και παραπάνω. Ο κόουτς ξέρει, το πήρε πάνω του και δημόσια(''η εισήγηση μου είναι για παίκτη με διαφορετικά χαρακτηριστικά, έτοιμο και να μπορεί να κάνει την διαφορά''), έχει απορρίψει σχεδόν όλες τις προτάσεις για παίκτες από τον τεχνικό διευθυντή και εκτός συγκλοντιστικού απροόπτου συνεχίζει ως έχει. Ο χρόνος θα δείξει αν είχε δίκιο ή άδικο. Εκτός και αν γίνει μεταγραφή, με τις πιθανότητες να είναι ελάχιστες. Είπαμε, 1 Σεπτεμβρίου, 11 το πρωί...