Καλό… χειμώνα κύριοι

Καλό… ποδοσφαιρικό χειμώνα φίλες και φίλοι. Τα πρωταθλήματα ξεκίνησαν και μαζί και το ελληνικό και από την πρεμιέρα ο Ολυμπιακός απέκτησε προβάδισμα τίτλου. Όχι ότι αν δεν έκαναν γκέλες ο ΠΑΟ και ο ΠΑΟΚ, οι Πειραιώτες δεν θα ήταν και πάλι φαβορί, αλλά είναι διαφορετικό από την πρώτη αγωνιστική να υπάρχει βαθμολογική διαφορά.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε εύκολα στο Καραϊσκάκη τη Νίκη Βόλου. Για την ακρίβεια χρειάστηκε μισή ώρα ποιοτικού ποδοσφαίρου για να φτάσει στο τρίποντο και ήταν αδύνατο με αυτή τη ζέστη και την υγρασία, να συνεχίσει στον ίδιο αγωνιστικό ρυθμό. Άλλωστε το είπε και ο Μίτσελ, μετά το τέλος του ματς, ότι η ομάδα χρειάζεται ακόμα χρόνο και υπομονή.

Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε, ότι στην ενδεκάδα των πρωταθλητών, υπήρχαν μόλις τρία πρόσωπα από την περσινή ομάδα. Ο Ντομίνγκεζ, ο Ρομπέρτο και ο Εντινγκά, γεγονός που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Τι κρατάμε από τον Ολυμπιακό. Την εξαιρετική εμφάνιση του Κασάμι στο πρώτο ημίχρονο, τον πολύ καλό για μία ακόμη φορά Μαζουακού και τις καλές στιγμές του Αφελάι που βγάζει ποιότητα στο γήπεδο.

Πρέπει ωστόσο να τονιστεί, ότι αμυντικά η ομάδα θέλει δουλειά. Παρουσιάζονται κενά, τα οποία μία ομάδα πιο έμπειρη και πιο ποιοτική από τη Νίκη Βόλου, θα μπορέσει να τα εκμεταλλευθεί.

Πάμε τώρα και στα υπόλοιπα παιχνίδια της πρεμιέρας. Το Σάββατο οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύθηκαν την έδρα τους, ενώ την Κυριακή είχαμε ματσάρες, που μόνο αυτοί που απαξιώνουν το πρωτάθλημα δεν πρόκειται να τις παραδεχθούν. Τόσο στα Γιάννινα, όσο και στην Βέροια, είχαμε ανατροπές και πολλά γκολ, με τους γηπεδούχους να φτάνουν εν τέλει στις νίκες.

Ο ΠΑΟΚ δείχνει ότι δεν βρίσκεται σε λάθος δρόμο. Δεν γίνεται να χάνεις στην Μολδαβία και τρεις μέρες μετά να μην κερδίζεις στην έδρα σου την Καλλονή. Τώρα το τι φταίει, μόνο η Παναγιά το ξέρει…

Ο Παναθηναϊκός είχε όλες τις προϋποθέσεις να ξεκινήσει ιδανικά τη σεζόν. Με την ψυχολογία στα ύψη, από τη νίκη με 4-1 κόντρα στη Μίντιλαντ. Με εκτός έδρας αγώνα στο ΟΑΚΑ. Και τι έκανε; Δεν έβγαζε φάση, ούτε με αίτηση. Η μπάλα δεν έφτανε στους επιθετικούς και για 45 λεπτά, βλέπαμε μόνο σέντρες, λες και ο χρόνος γύρισε πίσω και παρακολουθούσαμε αγγλικό παιχνίδι δεκαετίας 80 σε μετάδοση Αργυρίου!
Στο δεύτερο κάπως βελτιώθηκε η κατάσταση, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι η άμυνα του Λεβαδειακού δέχθηκε τρομερή πίεση, με τους Βοιωτούς μάλιστα να παίζουν σωστά και να είναι ιδιαίτερα απειλητικοί, στις αντεπιθέσεις.

Και επειδή όταν οι «πράσινοι» δεν κερδίζουν φταίει ο Θάνος, ο Κώστας και ο Νίκος. Η φάση στην οποία τραυματίστηκε ο Μπέργκ (ειλικρινά κρίμα που ο Σουηδός θα μείνει εκτός δράσης για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς πρόκειται για έναν ποιοτικότατο επιθετικό που ομορφαίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο) μπορεί να δοθεί πέναλτι, μπορεί και όχι. Γιατί δεν ξέρεις, αν το άγγιγμα του αμυντικού οδηγεί τον Μπεργκ στη πτώση. Για το πέναλτι της ισοφάρισης, δεν γίνεται καν λόγος. Δεν υπάρχει καμία παράβαση.

Στον Παναθηναϊκό, εάν δεν καταλάβουν ότι πρέπει να ρισκάρουν και να ενισχύσουν την ομάδα, προκοπή δεν πρόκειται να δουν. Δεν λέμε να γίνουν μεταγραφές εκατομμυρίων – θα ήμασταν παράλογοι – αλλά τρεις καλούς παίκτες μπορείς να βρεις μέσω του τμήματος σκάουτινγκ. Οπωσδήποτε έναν μέσο που να βγάζει την μπάλα μπροστά και έναν ακόμη επιθετικό. Γιατί δεν γίνεται σε ομάδα με το μέγεθος του Παναθηναϊκού να βγαίνει ο Μπεργκ και να παίζει σέντερ φορ ο Ρισβάνης. Δεν γίνεται…