Επιστρέφει σπίτι του…

Μεγάλη ημέρα η σημερινή, αφού ο Παναθηναϊκός επιστρέφει σπίτι του. Ευρώπη χωρίς Παναθηναϊκό δεν υπάρχει και η περσινή απουσία της ομάδας έμοιαζε για όλους τους φίλους της ομάδας με έναν ….αιώνα. Η πιο πετυχημένη ελληνική ομάδα σε διακρίσεις (μην τα επαναλάβω για τους άπιστους Θωμάδες, εννοώ συμμετοχή σε τελικό, ημιτελικούς, προημιτελικούς) επιστρέφει στο ….σπίτι της. Διότι ο Παναθηναϊκός από παλιά έχει χτίσει ένα ευρωπαϊκό Dna.

Mπορεί τα τελευταία χρόνια η ομάδα να είναι σε φάση ανασυγκρότησης και να προσπαθεί να επιστρέψει δριμύτερη, αλλά η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει. Γενιές και γενιές Παναθηναϊκών έχουν μεγαλώσει με τις ευρωπαϊκές επιτυχίες της ομάδας και ακολουθώντας την σε όλη την Ευρώπη. Ζηλεύω, που λόγω άδειας δεν μπορώ να ακολουθήσω την ομάδα σε αυτό το ταξίδι στην Λιέγη σε αυτή την επιστροφή της στην Ευρώπη, αλλά θα είμαι παρών-αν όλα πάνε καλά- στο επόμενο ταξίδι, που ελπίζω να είναι για τα play off του τσάμπιονς λιγκ.

Για το αποψινό παιχνίδι θα πω αυτό, που είχα γράψει και μετά την κλήρωση. Ηταν η καλύτερη δυνατή κλήρωση σε σχέση με τους άλλους υποψήφιους αντιπάλους της ομάδας, αλλά την ίδια στιγμή και η πιο επικίνδυνη. Ρίχνοντας μία ματιά στα σχόλια συναδέλφων, που παρακολουθούν στο Βέλγιο την Στάνταρ και μαθαίνοντας το αναλυτικό σκάουτινγκ, που έχει κάνει ο Αναστασίου στους παίκτες καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκει απέναντί του απόψε μία ομάδα ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Όπως είναι και ο Παναθηναϊκός. Μία ομάδα πολύ γρήγορη στην επίθεση, αλλά με προβλήματα στην άμυνα, όπως ακριβώς είναι ο Παναθηναϊκός. Μία ομάδα, που μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια με στόχο να «σκοτώσει» τον αντίπαλο, όπως κάνει και ο Παναθηναϊκός. Μία ομάδα, που παίζει στην έδρα της, όμως, και που πάνω σε έναν κακό αγωνιστικό χώρο(από τις συνεχείς βροχές) θα προσπαθήσει να πάρει προβάδισμα πρόκρισης έχοντας στα πόδια της και ένα επίσημο παιχνίδι σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό.

Για όλους αυτούς τους λόγους, δηλαδή για το ότι θα παίξουν δύο απρόβλεπτες ομάδες και πάνω σε έναν κακό αγωνιστικό χώρο καμία πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει. Απλά ο Παναθηναϊκός κάτι χρωστάει στην Σταντάρ από το 2010 όταν αποκλείστηκε από την συνέχεια του Europa League και ελπίζω απόψε να γίνει ένα μεγάλο βήμα για την πρόκριση στα play off του τσάμπιονς λιγκ και την εξασφάλιση της συμμετοχής της ομάδας στους ομίλους του Europa League.

Μαθαίνω, ότι οι παίκτες ξέρουν ότι θα αντιμετωπίσουν μία επικίνδυνη και πολύ καλή ομάδα με συγκεκριμένες αδυναμίες. Δεν υπάρχει περίπτωση υποτίμησης του αντιπάλου με τόση συζήτηση, που έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες στα αποδυτήρια. Η Σταντάρ στηρίζεται σε Καρσελά Μ’Μπία στα άκρα, που και γρήγοροι είναι και πολύ καλοί στο ένας εναντίον ενός, στον έμπειρο Ντε Καμάργκο και τον επιθετικό Εζεκίελ, που θέλει να βοηθήσει την ομάδα του να περάσει στην επόμενη φάση, πριν φύγει σε ομάδα του εξωτερικού όπως λέγεται. Σίγουρα θα κάνει ευκαιρίες στον Παναθηναϊκό, αλλά ελπίζω να μην καταλήξουν γκολ, σίγουρα ο Παναθηναϊκός θα βρει χώρους και θα έχει ευκαιρίες για γκολ. Ελπίζω να είναι αποτελεσματικός.

Ο Παναθηναϊκός περιμένει πολλά επιθετικά από τον Μπέργκ , τον Αντζαγκούν, που θα παίξει στην θέση του και τον Πέτριτς, η τον Καρέλη, όποιος από τους δύο παίξει(σε περίπτωση που ο Κροάτης κριθεί ανέτοιμος με τις ενοχλήσεις στην μέση που είχε τις προηγούμενες ημέρες). Ο Αναστασίου ετοιμάζει ένα 4-4-2 με τα τρία χαφ στην ευθεία και απλωμένα στο γήπεδο, όταν η ομάδα αμύνεται, για να σταματήσει τα δυνατά άκρα της Σταντάρ. Δηλαδή από αριστερά προς τα δεξιά οι Λαγός, Μέντες, Ζέκα, με τον πρώτο και τον τελευταίο να δίνουν βοήθειες σε Νάνο
και Τριανταφυλλόπουλο. Αυτά έχει δείξει ο Αναστασίου ότι θα κάνει, αλλά δεν αποκλείω να κρατάει και κάποια έκπληξη. Δεν με ενδιαφέρει ποιοι θα παίξουν. Με ενδιαφέρει η ομάδα να πάρει σκορ πρόκρισης από σήμερα. Να κάνει σεφτέ και να κερδίσει για πρώτη φορά στο Βέλγιο, όπου έχει μία αρνητική παράδοση, όλα τα χρόνια. Είναι από τις ελάχιστες χώρες, που δεν έχει κάνει διπλό η ομάδα. Καιρός να το κάνει….