Είναι κατάντια, αλλά…

Θα επιμείνω σε αυτό που ανέφερα και τις προάλλες: οι ομάδες της Αφρικής και της Ασίας είναι από μέτριες έως κακές στο Μουντιάλ.

Δυστυχώς η εθνική μας ενώ είναι σε όμιλο με δύο ομάδες από Αφρική και Ασία, δεν μπορεί να το εκμεταλλευθεί για να περάσει στην επόμενη φάση…Έχουν ήδη γίνει τόσα παιχνίδια κι από τις οκτώ συνολικά εθνικές ομάδες από Αφρική και Ασία, έχει κερδίσει μόλις μία, ένα παιχνίδι…

Κάποιες παρατηρήσεις μου από το ματς της εθνικής με την Ιαπωνία:

Ο Κονέ πρέπει να επιδείξει πιο ομαδικό πνεύμα. Μία πάσα δεν έχει κάνει σε όλο το Μουντιάλ. Στη φάση του στην αρχή του ματς, έπρεπε 100% να κάνει την κάθετη στο Μήτρογλου. Ψάχνει το γκολ με σουτ από τα 30 μέτρα στο Μουντιάλ; Συγνώμη, αλλά οι γκολκίπερ είναι καλοί. Παγκόσμιο κύπελλο είναι.

Οι παίκτες της μεσαίας γραμμής μας άφηναν πολλές φορές τους Ιάπωνες να σουτάρουν ανενόχλητοι από τα 20 μέτρα. Αλλά και γενικότερα να κάνουν τελικές σαν κρυφοί παίκτες οι χαφ της αντίπαλης ομάδας. Λόγω Καρνέζη κι εκ τύχης δεν μας κόστισε.

Οι αμυντικοί μας κάνουν εύκολα το φάουλ στα δύο-μέτρα έξω από την περιοχή. Ο Σωκράτης κι ο Μανωλάς πρέπει να παίζουν λιγότερο με τα χέρια. Ο (πάλι πολύ καλός) άσος του Ολυμπιακού ρίσκαρε πέναλτι σε μία φάση. Πάλι λόγω Καρνέζη κι εκ τύχης δεν μας κόστισαν τα τόσα φάουλ.

Ο Φετφατζίδης ήταν άφαντος. Δεν δικαίωσε σε καμία στιγμή την παρουσία του στην αρχική ενδεκάδα. Και το ίδιο είχε γίνει και μπαίνοντας αλλαγή στο πρώτο παιχνίδι.

Ο Τοροσίδης ήταν πάλι ο πιο επικίνδυνος παίτκης μας επιθετικά! Ναι, ο δεξιός μας μπακ…Το είχε δείξει και με την Κολομβία! Είναι κατάντια, επιθετικά, για την εθνική αυτό το πράγμα, αλλά αφού συμβαίνει, απορώ γιατί ο Σάντος δεν συνεχίζει την καλή ιδέα που είχε στο φινάλε του ματς με την Κολομβία, να τον προωθήσει στην επίθεση-η, έστω στα χαφ (με Κονέ δεξί εξτρέμ). Έχει δεξί μπακ, τον Βύντρα.

Δεν γράφω για τα καλά της εθνικής μας, που ήταν αρκετά, αλλά νομίζω τονίστηκαν από τους συναδέλφους εδώ στο σάϊτ. Προτιμώ να επισημάνω τα «άλλα». Όπως και το ότι η διαιτησία δεν μας πήγε. Έπαιζε σταθερά 60-40 Ιαπωνία, έστω χωρίς χοντρό λάθος, με, σοβαρή όμως, εξαίρεση το οφσάϊντ του Γκέκα, που καλύπτονταν ένα μέτρο κι έβγαινε σε θέση γκολ.

Κατά τα άλλα, η επιστροφή στον κλασικό μας τρόπο παιχνιδιού μας ωφέλησε. Οι άλλοι να κάνουν επιθέσεις κι εμείς να αμυνόμαστε. Ο greek way! Μόνο που για να πιάσει, δεν πρέπει να είμαστε τόσο παθητικοί στο ξεκίνημα και να τρώμε πρώτοι γκολ, όπως με την Κολομβία…