Υπό διαφορετικές συνθήκες, μία ισοπαλία 0-0 με την Ιαπωνία δεν θα μπορούσε να είναι καλό αποτέλεσμα. Από τη στιγμή όμως που αυτή ήρθε με την Εθνική ομάδα να παίζει με 10 παίκτες για σχεδόν 55 λεπτά, σίγουρα αποτελεί θετικό αποτέλεσμα. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που την κρατάει ζωντανή στην μάχη για την διεκδίκηση της πρόκρισης (Όλα τα σενάρια εδώ).

Αλλαγές σε πρόσωπα και σχήμα
Ο Φερνάντο Σάντος αυτή την φορά παρέταξε την Εθνική ομάδα με δύο αμυντικά χαφ, αντί για ένα που είχε στο παιχνίδι με την Κολομβία, αντικαθιστώντας τον Γκέκα με τον Μήτρογλου και τον Σαλπιγγίδη με τον Φετφατζίδη. Στόχους του ήταν να ελέγξει τον ρυθμό του παιχνίδι, ωστόσο με εξαίρεση τα πρώτα 5-10 του παιχνιδιού δεν τα κατάφερε...

Η Εθνική υποχρεώθηκε σε παθητικό ρόλο, καθώς η κατοχή της μπάλας ήταν συντριπτικά υπέρ των «Σαμουράι» (φτάνοντας ακόμη και στο 70-30), περιοριζόμενοι σε αντεπιθέσεις που έβγαιναν από τον Κονέ, που έπαιζε μεταξύ επίθεσης και μεσαίας γραμμής. Αρχικά, η πίεση που ασκούσε ψηλά η τετράδα των Μήτρογλου, Σαμαρά, Κονέ και Φετφατζίδη φάνηκε να δημιουργεί πρόβλημα στους Ασιάτες, με αποτέλεσμα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να απειλήσει με τον επιθετικό της Φούλαμ στο 4' και τον αρχηγό της Μπολόνια στο 11'.

Μαζεμένα προβλήματα
Όσο περνούσε η ώρα όμως, οι παίκτες του Τζακερόνι άρχισαν να βρίσκουν λύσεις στο πρέσινγκ της ελληνικής ομάδας και με συνεχόμενες επιτυχημένες πάσες, πλησίαζαν όλο και περισσότερο την εστία του Καρνέζη, ο οποίος έλεγξε τα σουτ του Οσάκο (19', 21'), αλλά και το φάουλ του Χόντα (28'). Κάπου εκεί όμως υπήρξαν τα πρώτα προβλήματα...

Σε μία διεκδίκηση της μπάλας με τον Χασέμπε, ο Μήτρογλου τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε από τον Γκέκα στο 35', ενώ τρία λεπτά αργότερα ο Κατσουράνης αντίκρισε δεύτερη κίτρινη κάρτα, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μείνει με 10 παίκτες και ο Φερνάντο Σάντος να θυσιάσει τον Φετφατζίδη, προκειμένου να μπει στο παιχνίδι ο Καραγκούνης.

Κι όμως βελτιώθηκε
Οι... αναποδιές αυτές όμως, σα να λειτούργησαν ευεργετικά για την Εθνική ομάδα. Κάτι που φάνηκε όχι απλά στην κυκλοφορία της μπάλας, καθώς οι διεθνείς κατάφερναν να αλλάζουν πάνω από 2-3 φορές την μπάλα, αλλά και στις ευκαιρίες... Ειδικά αυτή του Τοροσίδη στο 40' (είχε και μία κεφαλιά άουτ στο 45'), κάλλιστα θα μπορούσε να είχε δώσει το προβάδισμα στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αλλά ο Καβασίμα έπεσε σωστά και έδιωξε σε κόρνερ.

Στο δεύτερο μέρος, η εικόνα του παιχνιδιού δεν άλλαξε... Παρά την είσοδο του Εντό, η Ιαπωνία συνέχισε να έχει μία ανούσια κατοχή της μπάλας, χωρίς ευκαιρίες. Την ίδια ώρα, η Εθνική, παρά το γεγονός οτι έπαιζε με παίκτη λιγότερο, έδειχνε πως πάταγε καλύτερα από ότι όταν ήταν με 11. Κάτι στο οποίο βοήθησαν τα πολλά χιλιόμετρα που έτρεχε ο Κονέ, που πλέον κάλυπτε την δεξιά πλευρά, το γεγονός οτι ο Σαμαράς άρχισε να κρατάει περισσότερο την μπάλα στα πόδια του και φυσικά η παρουσία του Καραγκούνη...

Με τον ώρα να περνάει, το άγχος και η πίεση άρχισαν να κυριεύουν τους τυπικά γηπεδούχους, με αποτέλεσμα ο εκνευρισμός τους να είναι εμφανέστατος, σε πολλές περιπτώσεις. Η είσοδος του Καγκάβα στο 67' φρέσκαρε την επιθετική γραμμή της Ιαπωνικής ομάδας, αλλά με τους Μανωλά και Παπασταθόπουλο να κόβουν σχεδόν όποια ενέργεια των γινόταν στην περιοχή του Καρνέζη, η Ελλάδα κρατούσε το μηδέν στην άμυνά της...

«Κλείδωσε» το μηδέν
Αν μάλιστα ο Γκέκας ήταν λίγο πιο τυχερός στο 60', η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε ανοίξει το σκορ, αλλά και πάλι ο Καβασίμα είπε όχι. Έτσι, σιγά σιγά, με την χρόνο να μετράει αντίστροφα, η Εθνική άρχιζε να περιορίζεται, αλλά είτε εύκολα, είτε δύσκολα, όπως έγινε για παράδειγμα στην μεγάλη ευκαιρία του Οκούμπο στο 68', έδιωχνε κάθε κίνδυνο που πήγαινε να δημιουργηθεί στην εστία του Καρνέζη.

Στο 80', ο Σάντος πέρασε στο παιχνίδι τον Σαλπιγγίδη αντί του Κονέ, για να δώσει φρέσκα πόδια στην μεσοεπιθετική γραμμή και τελικά το 0-0 διατηρήθηκε μέχρι το τέλος, με την Ελλάδα να παίρνει τον βαθμό και παραμένει το «ζωντανή» στην υπόθεση πρόκριση.

MVP: Τον τίτλο αυτό θα μπορούσαν να διεκδικήσουν ο Παπασταθόπουλος που έκοβε κάθε κίνδυνο μπροστά από την εστία του Καρνέζη, ο Κονέ που έτρεξε απίστευτα χιλιόμετρα, αλλά και ο Καραγκούνης που μπήκε στο 42' και βοήθησε η Εθνική να κοντρολάρει κάπως τον ρυθμό του παιχνιδιού. Αυτός όμως που δικαίως τον παίρνει είναι ο Μανωλάς, ο οποίος ήταν απροσπέλαστος και αλάνθαστος, μαρκάροντας, κλείνοντας χώρους και κόβοντας κάθε επιθετική ενέργειας της Ιαπωνίας.

POINT: Η αποβολή του Κατσουράνη σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει έναν παίκτη της κλάσης και της εμπειρίας του. Και αν για την πρώτη κίτρινη δικαιολογείται, για την δεύτερη δεν υπάρχει κάτι για να πιαστεί, καθώς γνώριζε τον κίνδυνο που διέτρεχε.

STAT ATTACK: Η κατοχή της μπάλας ήταν στο 68-32, ωστόσο το εντυπωσιακό στοιχείο είναι οι επιτυχημένες μεταβιβάσεις μπάλας: 557 της Ιαπωνίας έναντι μόλις 140 της Εθνικής.

ME ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: Όσο η Εθνική έπαιζε 11 vs 11 έδειχνε να υστερεί αρκετά... Από τη στιγμή που έμεινε με 10 παίκτες και μπήκε ο Καραγκούνης στο παιχνίδι, κατάφερε να σταθεί καλύτερα και σε κάποιες περιπτώσεις να φτάσει κοντά στο να σκοράρει κιόλας.

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:
Ιαπωνία (Αλμπέρτο Τζακερόνι): Καβασίμα, Ουτσίντα, Χόντα, Ναγκατόμο, Οκαζάκι, Οκούμπο, Κόνο, Γιαμαγκούτσι, Χασέμπε (46' Έντο), Οσάκο (57' Καγκάβα), Γιοσίμπα.

Ελλάδα (Φερνάντο Σάντος): Καρνέζης, Τοροσίδης, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Χολέμπας, Κατσουράνης, Κονέ (80' Σαλπιγγίδης), Μανιάτης, Φετφατζίδης (42' Καραγκούνης), Σαμαράς, Μήτρογλου (35' Γκέκας).

Ο... ΑΛΛΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: Οι... Σαμουράι ήταν Έλληνες

H PHOTO TOY AΓΩΝΑ: Ο Ορέστης Καρνέζης κατέβασε τα... ρολά όποτε χρειάστηκε.