Το περασμένο καλοκαίρι η Φιορεντίνα δαπάνησε το εξωφρενικό ποσό (για τα δεδομένα της) των 20 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να κάνει δικό της τον επιθετικό της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Μπάγερν Μονάχου. Το αγωνιστικό στυλ που ήθελε να εφαρμόσει στους Βαυαρούς ο Πεπ Γκουαρντιόλα, δεν ταίριαζε με τον τρόπο παιχνιδιού του Γκόμεζ, ο οποίος αποφάσισε να αλλάξει σελίδα στην καριέρα του. Η εμπειρία και οι παραστάσεις του αρκούσαν για να αλλάξουν τα δεδομένα στους «βιόλα».

Με τη Φιορεντίνα να απέχει 13 χρόνια από κάθε τίτλο, ο ερχομός ενός πραγματικού πρωταθλητή, όπως είναι ο Γκόμεζ, μπορούσε να εμπνεύσει τους υπόλοιπους, καθώς στα 28 του χρόνια, ο γερμανός διεθνής είχε ήδη κατακτήσει τρία πρωταθλήματα Γερμανίας (2 Μπάγερν, 1 Στουτγκάρδη), δύο κύπελλα και φυσικά το Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπάγερν.

Με 59 συμμετοχές και 25 γκολ με τη φανέλα της εθνικής Γερμανίας (παρουσία στα EURO 2008/2012, Παγκόσμιο Κύπελλο 2010), 174 συμμ./113 γκολ με την Μπάγερν και 156 συμμ./87 γκολ με τη Στουτγκάρδη, οι φίλοι της Φιορεντίνα είδαν το καλοκαίρι στο πρόσωπο του Γκόμεζ ένα νέο ίνδαλμα, ίσως και έναν νέο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα! Η τύχη όμως είχε άλλη απόψη.

Στην τρίτη αγωνιστική του Καμπιονάτο, στις 15 Σεπτεμβρίου, απέναντι στην Κάλιαρι η ατυχία χτύπησε την πόρτα του Γκόμεζ. Ο τραυματισμός του στο γόνατο αποδείχθηκε πιο σοβαρός απ’ ότι είχε αρχικά εκτιμηθεί. Τότε, το ιατρικό επιτελείο της Φιορεντίνα ανακοίνωσε πως το μεγάλο αστέρι του συλλόγου θα μείνει εκτός δράσης για δύο μήνες. Όχι όμως…

Ακριβώς 5 μήνες έκανε να επανέλθει στους αγωνιστικούς χώρους ο γερμανός άσος, ο οποίος αγωνίστηκε και πάλι με τους «βιόλα» στις 15 Φεβρουαρίου απέναντι στην Ίντερ. Ο προπονητής του, Βιτσέντζο Μοντέλα (επιθετικός στα νιάτα του κι αυτός) δε βιάζεται να τον επαναφέρει σε φουλ αγωνιστική δράση, καθώς γνωρίζει καλά πως μια πιθανή υποτροπή μπορεί να του προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά. Παίρνοντας χρόνο συμμετοχής ως αλλαγή, ο Μάριο Γκόμεζ βρίσκει σιγά-σιγά τα πατήματά του.

Με υπομονή περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει, περίμενε ένα μεγάλο παιχνίδι για να βροντοφωνάξει πάλι «παρών». Και η Γιουβέντους το έμαθε από πρώτο χέρι...