Επιστροφή στα πάρτι και... σχεδιασμός!

Όλα ήταν όμορφα στο ΟΑΚΑ όμως εμένα θα μου μείνει ως τελική γλυκιά εικόνα η ολοκλήρωση της συνέντευξης Τύπου με τον Τραϊανό Δέλλα να παίρνει από το χεράκι την κορούλα του και να αποχωρεί εμφανώς ευτυχισμένος σαν πατέρας και σαν άνθρωπος. Επειτα σαν τεχνικός κι επειδή η ΑΕΚ επικράτησε εύκολα αποδεικνύοντας ότι έχει σχέδιο!

Διότι στο ματς με τον Περαμαϊκό οι Κιτρινόμαυροι στο δεύτερο 45λεπτο απέδειξαν πως δουλειά γίνεται σωστή στα Σπάτα από τον Ελληνα τεχνικό και το τιμ του, όπως μήνες τώρα φωνάζουμε εμείς και παραδέχονται όσοι ζουν την Ενωση σε καθημερινή βάση. Προσωπικά επιμένω πως αν οι παίκτες της ΑΕΚ (κυρίως οι έμπειροι) καταλάβουν την ευκαιρία που τους έχει παρουσιαστεί και αποδώσουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους ίσως κάποιοι να έχουν και μέλλον σε αυτή. Με τα τωρινά δεδομένα ακόμη δεν ισχύει κάτι τέτοιο!

Στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ ήταν μέτρια. Εκανε φάσεις με σωστή επιθετική ανάπτυξη από τα άκρα λόγω της μαζικής άμυνας που έπαιζε ο αντίπαλος. Αλλά σε τρεις περιπτώσεις (με πρωταγωνιστές τους Σταθάκη και Μπρέσεβιτς) δεν κατάφερε να σκοράρει σε σωστές επιλογές και γυρίσματα από τα (κυρίως αριστερά) άκρα...

Επειτα και μετά το πρώτο 15λεπτο η σχετικά καλή εικόνα και η συγκέντρωση έδωσαν τη θέση τους στη νευρικότητα. Προφανώς επειδή το γκολ δεν είχε έρθει ακόμη. Όταν αυτό ήρθε όλα άλλαξαν και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Η ΑΕΚ σημείωσε δυο τέρματα αποτέλεσμα δουλειάς: η μπάλα έσπασε σωστά στα άκρα, μπάσιμο και πάσα παράλληλη (στο δεύτερο τέρμα), ή προς τα πίσω (στο τρίτο γκολ) και τελείωμα σε πρώτο χρόνο...

Θα μπορούσε το σκορ να είχε γράψει 5 και 6 ακόμα αν ο Πλατέλλας ήταν πιο συνετός και δεν κούραζε με τις προσωπικές (άνευ ουσίας) επιλογές του. Κάτι που πρέπει να προσέξουν στο τεχνικό τιμ της Ενωσης αφού κάνει κακό στην ομάδα και την ανάπτυξή της.

Δεν πρόκειται να συνεχίσω και να σταθώ άλλο στο αγωνιστικό. Από το νευρικό και κουραστικό πρώτο 45λεπτο περάσαμε στο δεύτερο που η ομάδα έβγαλε και πάλι... υγεία (ποδοσφαιρική) και η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ ήταν και πάλι τέτοια που σε έκανε να χαμογελάς και να απολαμβάνεις το πάρτι που είχαν στήσει περισσότεροι από 10.000 οπαδοί της...

Θα εστιάσω λίγο στον αγωνιστικό σχεδιασμό όμως λόγω της ακατάσχετης ονοματολογίας. Ο Λυμπερόπουλος είχε πει προ ημερών ότι όσα είχαν γραφτεί από ΜΜΕ δεν ίσχυαν. Αφού πέρασε λίγος καιρός έχουμε διαβάσει ξανά 50 ονόματα (φαντάζομαι όταν θα γίνει κάποια από αυτές τις μεταγραφές να μη διαβάσουμε για ‘’δικαιώσεις’’ και πάει λέγοντας διότι όταν γράφεις 100 ονόματα θα βρεις τουλάχιστον 5) και έπεται συνέχεια.

Εγώ απλά θα σημειώσω το εξής: με όσα ονόματα ακούμε και διαβάζουμε μπορούμε σίγουρα να φανταστούμε πως η ΑΕΚ θα αλλάξει προς το καλύτερο κατά πολύ ενόψει της Β΄ κατηγορίας και σίγουρα θα πρωταγωνιστήσει σε αυτή. Μέχρι εκεί όμως! Κύπελλα και άλλα τέτοια να κοπούν από τα ΜΜΕ (και δη εκείνα με κιτρινόμαυρη απόχρωση) διότι είναι κακό και αλητεία για την ομάδα και τον κόσμο της να παραμυθιάζεται, να δημιουργούνται υψηλές προσδοκίες (όπως έγινε και φέτος αναίτια) που δεν θα επιβεβαιωθούν και θα χρεωθούν και οι άνθρωποι στην ομάδα.

Ας πούμε τα: Αμυνα μπετόν αρμέ που διάβασα σχετικά με αφορμή τα ονόματα Σαρρή και Κολοβέτσιο πρέπει να χαρακτηρίζονται έως γελοία! Εκτός αν δεν έχουν παρακολουθήσει καθόλου Εργοτέλη και ΠΑΣ αντίστοιχα όσοι τα γράφουν. Για τον Κολοβέτσιο οφείλω να πω ότι όσα ματς τον έχω δει μου αρέσει και έχει όλα τα στοιχεία να εξελιχθεί σε ακόμη καλύτερο. Για τον Σαρρή ήμουν προβληματισμένος και όσα είδα (και) χθες στο ματς με τον Λεβαδειακό (όπου στο πρώτο γκολ που δέχτηκε η ομάδα του έχει απόλυτη ευθύνη και δεν ξέρει που πατά και που βρίσκεται) με έκαναν να απορώ ποιος τον επέλεξε...

Είναι πολύ νωρίς βέβαια να βγάλουμε συμπεράσματα και δεν γίνεται να αδικήσω πρόσωπα και καταστάσεις. Απλά εκτιμώ πως όλοι στα ΜΜΕ πρέπει να είναι πιο προσεχτικοί στην ανάδειξη οποιουδήποτε μεταγραφικού σεναρίου... Είναι διαφορετικό να πάρεις ότι καλύτερο φαίνεται να υπάρχει για το μέλλον στην Ελλάδα (Κουρμπέλη και Γούτα εννοώ και επαναλαμβάνω τη λέξη φαίνεται επειδή δεν είναι το ίδιο να παίζεις σε Αστέρα και Ξάνθη και έπειτα να φορέσεις την φανέλα της ΑΕΚ, έχουμε δει παίκτες που ξεχώριζαν να εξαφανίζονται πάρα πολλούς) και άλλο να γράφεται για άμυνα μπετόν αρμέ λόγω των Σαρρή και Κολοβέτσιο…

Όπως (με χαρά) διαπίστωσα πλέον όλοι εμπέδωσαν όσα... φώναζα μέσα από τα κείμενά μου από το Πήλιο και το βασικό στάδιο της προετοιμασίας (όταν σημείωνα πως η ομάδα αυτή είναι μίας χρήσης) και πως η επόμενη σεζόν θα φέρει από 12 έως 15 προσθήκες και προβλέπω πως το ίδιο θα γίνει (με τον αριθμό των προσθηκών να είναι σαφώς μικρότερος) όταν θα έρθει η στιγμή της επιστροφής.

Κι αυτό είναι το απόλυτα σωστό! Άλλες ανάγκες έχει η Γ΄ κατηγορία, άλλες η Β΄ και σαφέστατα εντελώς διαφορετικές είναι οι απαιτήσεις στην Σούπερ Λίγκα. Αυτό ευτυχώς απ’ όσο καταλαβαίνω (διότι δεν γίνεται κανείς στην ΑΕΚ –και σωστά κάνουν– να το παραδεχτεί) το γνωρίζουν πολύ καλύτερα από εμάς (που στην πλειονότητά μας στο επάγγελμα είναι άμπαλοι) οι Ντούσαν Μπάγεβιτς και Νίκος Λυμπερόπουλος που είναι οι αρμόδιοι για τον αγωνιστικό σχεδιασμό...


Υγ: Η αντίστροφη μέτρηση για την πρώτη μεγάλη επιστροφή ξεκίνησε μετά το τεράστιο (όσο και εύκολο) διπλό μέσα στο Ιβανόφειο με αντίπαλο τον Ηρακλή. Η μπασετική ΑΕΚ οφείλει να είναι στην Α1 και να πρωταγωνιστεί εντός κι εκτός συνόρων και αυτό εύχονται όλοι οι Ενωσίτες... Τεράστιο διπλό με τεράστιο και μαγικό κόσμο στο πλευρό της, όπως παλιά!

Υγ2: Κάτι άσχετο με τον αθλητισμό αλλά για μένα προσωπικά ιδιαίτερα σημαντικό: ο Αριέλ Σαρόν που αποτέλεσε για χρόνια τον ηγέτη του Ισραήλ απεβίωσε δίχως να λογοδοτήσει και να διωχθεί για τα αμέτρητα, χιλιάδες εγκλήματά του σε βάρος της ανθρωπότητας. Εκτός από την οργάνωση Human Rights Watch κανείς δεν ασχολήθηκε με αυτήν την πραγματικότητα αφού πρόκειται για εγκλήματα που... θάφτηκαν από τους υπόλοιπους πολιτικούς άρχοντες του κόσμου και δη αφού έγιναν υπό την ανοχή και τη βοήθεια των ΗΠΑ κατά των Λιβανέζων, των Παλαιστίνιων και πολλών ακόμη στη Μέση Ανατολή... Είναι ένα τραγικό γεγονός που προκαλεί μόνο αηδία, απέχθεια και αποδεικνύει σε τι φασιστικό κόσμο μας επιβάλλουν να ζούμε!