Που θα κριθεί το ντέρμπι!

ΕΑΝ έχω προσέξει καλά, το κομμάτι στο οποίο μπορείς να χτυπήσεις τον ΠΑΟΚ είναι το α΄ημίχρονο!

Τον ΠΑΟΚ φέτος τον νίκησαν τρεις ομάδες. Κι οι τρεις ήταν μπροστά στο σκορ στο α΄ ημίχρονο: Η Μέταλιστ 1-0 στην Τούμπα (τελικό 2-0), η Σάλκε 1-0 επίσης στην Τούμπα (τελικό 3-2) κι ο Παναιτωλικός 2-0 στο Αγρίνιο (τελικό 2-0).

Δύσκολο μου φαίνεται να πρόκειται περί συγκυρίας. Με τη διαφορά ότι μιλάμε για τρία παιχνίδια στην αρχή της σεζόν, τρία παιχνίδια στο καλοκαίρι. Έκτοτε, ο ΠΑΟΚ δεν έχει χάσει κι έχει διαχειριστεί καλύτερα τα άλλα δύο παιχνίδια στα οποία έχει μείνει πίσω στο σκορ από το ημίχρονο.

Ακόμη κι έτσι, όμως, βλέπουμε πως όταν έχανε 0-1 από τον ΟΦΗ στο ημίχρονο στο Ηράκλειο στο τέλος δεν μπόρεσε παρά μόνο να ισοφαρίσει (με ένα γκολ από τρεις καραμπόλες) κι όταν έχανε 0-1 από τον Εργοτέλη μέσα στην Τούμπα κατάφερε τελικά να κερδίσει 2-1 χάρη σε ένα φάουλ στο 93’. Θέλω να πω ότι τέτοια παιχνίδια δεν γίνονται κάθε…τρεις και λίγο.

Που καταλήγουμε; Πέντε παιχνίδια ο ΠΑΟΚ έχανε στο ημίχρονο. Το τελικό αποτέλεσμά τους ήταν τρεις ήττες του, μία ισοπαλία και μία νίκη στο 93’.

Πραγματικά πιστεύω ότι το ντέρμπι απόψε μπορεί να κριθεί από το α΄ ημίχρονο! Διότι από πλευράς Ολυμπιακού ισχύει το άλλο: Στο α΄ ημίχρονο είναι που κάνει τη διαφορά στα πιο δύσκολα παιχνίδια του. Στο α΄ ημίχρονο έκανε το 1-0 επί της Μπενφίκα, στο α΄ προηγήθηκε 1-0 στη Λισσαβόνα, στο α΄ ήταν 1-1 με την Παρί, στο α΄ προηγήθηκε 1-0 της Άντερλεχτ. Ναι μεν είναι ευρωπαϊκά ματς, αλλά παίρνω τα πιο δύσκολα ματς για να βγάλω μία εικόνα.

Ακόμη και σε επίπεδο πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός όποτε δεν κέρδιζε στο ημίχρονο δυσκολεύθηκε πολύ να νικήσει (1-0 τον ΠΑΟ στο 90’, 2-1 τον Ατρόμητο, 1-0 την Καλλονή), δεν κέρδισε (0-0 στο Αγρίνιο) η, κέρδισε με μεγάλο άγχος (Πανιώνιο 2-0, Πλατανιά παρά το 4-1).

Δεν ξέρω αν ο ΠΑΟΚ μεταμορφωθεί απόψε τόσο σημαντικά, αλλά συνήθως στα πρώτα 15-20 λεπτά είναι πολύ συντηρητικός στο παιχνίδι του-κι αρκετά ευάλωτος. Εκεί μπορείς να τον χτυπήσεις κι ίσως και στο φινάλε του ημιχρόνου. «Αναγνωριστικά» βγαίνει για πέντε-δέκα λεπτά και στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου. Αντίθετα, σκοράρει με μεγάλη ευκολία στο τελευταίο τέταρτο του παιχνιδιού, δείχνοντας πως έχει πολλές δυνάμεις κι αντοχές. Αν δεν είσαι μπροστά με δύο γκολ διαφορά εκεί γύρω στο 70’, δεν μπορείς να είσαι ήσυχος όταν παίζεις με τον ΠΑΟΚ.

Τώρα, καθαρά αγωνιστικά, για να του κάνεις φάσεις του ΠΑΟΚ, πρέπει να τον πιέσεις καλά. Αν τον πιέσεις καλά και γεμίσεις την περιοχή του σε καλά οργανωμένες επιθέσεις σου, θα του κάνεις ευκαιρίες, ειδικά αν «χάσει» κρίσιμες φάσεις ο Κατσουράνης. Ίσως ο Φουστέρ να αποδειχθεί κλειδί.

Αλλά πρέπει να προσέξεις κι αρκετά πράγματα, γιατί ο ΠΑΟΚ μπορεί να μην παίζει καμιά μπαλάρα, αλλά είτε σε ατομικό, είτε σε ομαδικό επίπεδο βγάζει επικίνδυνες επιθέσεις: τα στημένα του (ιδίως στο α΄ δοκάρι), τα πολλά μακρινά σουτ πολλών παικτών του (π.χ. του Τζιόλη), τις βαθιές μπαλιές ακριβείας του Κατσουράνη στους κυνηγούς, τις κάθετες του Λάζαρ, τα ξεπετάγματα των Σαλπιγγίδη κι Αθανασιάδη στις φάσεις, το αριστερό του Λούκας όταν συγκλίνει από δεξιά, τους συνδυασμούς του Νίνη με τους επιθετικούς και τις ασίστ που βγάζει, τις σέντρες του Λίνο από αριστερά, τις μπούκες του Κίτσιου από δεξιά και ασφαλώς τον Στοχ, που μπορεί να πλαγιοκοπήσει για να σεντράρει, αλλά και να συγκλίνει για να σουτάρει. Κι όταν μπει ο Βούκιτς, να μην τον χάσεις από τα μάτια σου.

Κρίμα που δεν θα δούμε τη μάχη των Σλοβάκων (Βάϊς-Στοχ). Θα δούμε, όμως, τη μάχη των δύο Ισπανών γκολκίπερ, του Ρομπέρτο και του Χακόμπο, που μπορεί να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του (κι είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό με τον Αστέρα στην Τρίπολη), αλλά και μπορεί να κάνει καμία χοντράδα.

Για να δούμε κι αν διατηρηθεί το απίστευτο αυτό πράγμα: Ο ΠΑΟΚ εδώ και 53 ολόκληρα χρόνια, δύο σερί σεζόν δεν έχει καλά αποτελέσματα εκτός έδρας με τον Ολυμπιακό. Και πέρσι είχε πάρει 0-0…