Όταν το Τριφύλλι μίσησε τον εαυτό του!

Όταν το Τριφύλλι μίσησε τον εαυτό του!

Μιχάλης Λεάνης Μιχάλης Λεάνης
Όταν το Τριφύλλι μίσησε τον εαυτό του!

bet365

Ο Μιχάλης Λεάνης γράφει για την αλλαγή χαρακτήρα στον Παναθηναϊκό που έφερε την καταστροφή και αντιπαραθέτει τα παραδείγματα των Γιουβέντους και Μίλαν.

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα (21+).

Καλό είναι- και επιβεβλημένο θα έλεγα- σε περιόδους κρίσης να ανατρέχουμε στο παρελθόν.

Να γυρνάμε τον χρόνο πίσω ώστε να διαπιστώνουμε με απόλυτη σαφήνεια και καθαρότητα που έγιναν τα λάθη.

Τι έφταιξε και φτάσαμε στο έως εδώ και μη παρέκει. Αν δεν το κάνουμε αποκλείεται να βρούμε την γενεσιουργό αιτία του προβλήματος που μοιραία μας οδήγησε στην κρίση και ως εκ τούτο θα διορθώνουμε τα λάθη μας , με λάθη!

Στον Παναθηναϊκό τα προβλήματα αρχίζουν από την εποχή που το τριφύλλι μίσησε τον εαυτό του. Από την περίοδο εκείνη όπου κάποιοι, ή έστω μια σημαντική μερίδα οπαδών και παρατρεχάμενων παραγόντων, αλλά επ’ ουδενί η πλειοψηφία των οπαδών και των φίλων του συλλόγου, άρχισε να ζητά επίμονα την αλλαγή χαρακτήρα ύφους και φιλοσοφίας του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Θα το γράψω όσο απλά γίνεται. Από την στιγμή που απαίτησαν κάποιοι, ο Παναθηναϊκός να γίνει Ολυμπιακός. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο προσανατολισμός της ομάδας ήταν κυρίως και πρωτίστως ευρωπαϊκός. Η κατάκτηση των εγχώριων τίτλων ήταν αυτοσκοπός αλλά μόνο βάση ονόματος, ιστορίας και βάρους φανέλας.

Είναι αδύνατον μια ομάδα σαν το Τριφύλλι να μην τον ενδιέφερε η κατάκτηση πρωταθλήματος αλλά μέχρι εκείνη την περίοδο οι πράσινοι παράγοντες και οπαδοί δεν θα έκοβαν τις φλέβες τους να κατακτήσουν πρωταθλήματα υιοθετώντας την Φαουστική αντίληψη , πουλώντας δηλαδή την ψυχή τους στο διάβολο.

Ήξεραν ότι νομοτελειακά ήταν αδύνατο η ομάδα να μην κατακτά τίτλους αλλά προσανατολισμένοι πάντα στην ευρωπαϊκή προοπτική ,σύμφωνα με την οποία το κύρος του συλλόγου παρέμενε αλώβητο και οι αγωνιστικές δυνατότητες της ομάδας ανταγωνιστικές ΠΡΟΣΈΞΤΕ , ανταγωνιστικές σύμφωνα πάντα με τα ευρωπαϊκά στάνταρ.

Όταν λοιπόν οι Πράσινοι άρχισαν να …αλληθωρίζουν προς Ελλάδα μεριά, να θεωρούν ότι βασικό τους μέλημα ήταν να μπουν στα κόλπα, στα μέσα και έξω ενός συστήματος το οποίο μέχρι εκείνη την στιγμή κατήγγειλαν , όταν αποφάσισαν όχι απλά να ελέγχουν με τον δικό τους τρόπο τους μηχανισμούς, αλλά να γίνουν αυτοί παντρόνοι , τότε χάθηκε η μπάλα σε όλους τους τομείς.

Γιατί και θα το γράψω πάλι όσο πιο απλά γίνεται , οι «άλλοι», ή ο «αιώνιος» αντίπαλος , είχαν ή είχε φτιάξει υποδομές τόσο ισχυρές που ήταν αδύνατον από τον Παναθηναϊκό να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση χωρίς να «λερωθεί» και συγχρόνως να μην χάσει τον προσανατολισμό και την φιλοσοφία του.

Από εκείνη την περίοδο λοιπόν οι Πράσινοι στην κυριολεξία αναλώνονται σε διάφορα μέτωπα, τα οποία ο αντίπαλος οχυρώνει γιατί γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τις δομές και τις λειτουργίες, με σκοπό την κατάκτηση όλο και περισσότερων εγχώριων πρωταθλημάτων!

Η Πλεύση του πράσινου τάνκερ γίνεται πλέον σε αχαρτογράφητα νερά, με αποτέλεσμα και στο πρωτάθλημα να έρχονται…δεύτεροι και καταϊδρωμένοι -με εξαίρεση την χρονιά του ντάμπλ- αλλά κυρίως να απωλέσουν την πρωτοκαθεδρία τους σε σχέση με τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη γεγονός που τους καθιστούσε , τουλάχιστον μέχρι εκείνη την περίοδο, οικονομικά κραταιούς.

Θα επιχειρήσω ΤΗΡΟΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΛΟΓΙΩΝ ένα παραλληλισμό με δυο ιταλικές ομάδες. Ενδεχομένως το παράδειγμα να βρίσκει εφαρμογή και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες , αλλά γνωρίζω πολύ καλά την ιταλική ποδοσφαιρική πραγματικότητα και ως εκ τούτου την εφαρμογή του παραδείγματος σε άλλα πρωταθλήματα την αφήνω σε άλλους συναδέλφους περισσότερο καταρτισμένους.

Στην Ιταλία λοιπόν η Μίλαν ποτέ της δεν ζήλεψε την Γιουβέντους για τα πρωταθλήματα της.
Αντίθετα κάθε φορά που έβλεπαν οι παράγοντες της Μίλαν να ράβουν οι μπιανκονέροι ένα ακόμα αστέρι στην φανέλα τους, έκλειναν πονηρά το μάτι και χαμογελούσαν με νόημα!
Αν ζήλευαν την Γιούβε και τους…μηχανισμούς της δεν θα έδιναν το κουμάντο στον Γκαλιάνι αλλά θα έτρεχαν να προλάβουν να πάρουν από την Ρόμα τον «Λουτσιανόνε» κατά κόσμο Λουτσιάνο Μότζι πριν τον αρπάξουν άλλοι.

Αυτόν για τον οποίο ο Τζιάνι Ανέλι είχε πει την περίφημη φράση: « Ο σταβλίτης του Βασιλιά, που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, τους κλέφτες αλόγων»!!! Η Μίλαν έμεινε πιστή στις αρχές κα στις νόρμες της.

Μετρά μόλις 18 πρωταθλήματα έναντι των 35 της Γιούβε , αλλά στην Ευρώπη οι ροσονέροι καμαρώνουν τα 7 Τσάμπιονς Λίγκ- Πρωταθλητριών τα 2 Κύπελλα Κυπελλούχων και τα 5 Σούπερ Κάπ , τα οποία η Γιουβέντους κοιτάει με τα …κυάλια!

Δεν λέω ότι ο Παναθηναϊκός θα γινόταν Μίλαν. Είναι τεράστια η διαφορά μεγεθών. Στους χαρακτήρες και στις νοοτροπίες ομάδων αναφέρομαι. Αν και προσωπικά πιστεύω ότι κάλλιστα το Τριφύλλι θα μπορούσε να ήταν η Μίλαν της Ελλάδας. Υπήρξε άλλωστε πάντα τηρουμένων των αναλογιών!

Το δηλητήριο λοιπόν των πάση θυσία πρωταθλημάτων και η αλλαγή του ευρωπαϊκού προφίλ οδήγησαν τον σύλλογο σε αδιέξοδο. Η αναρρίχηση στην κορυφή σε σταθερή βάση δεν πραγματοποιήθηκε γιατί τα «κόλπα» τον κέρδισαν.

Ο ευρωπαϊκός ορίζοντας συννέφιασε με αποτέλεσμα να χαθεί μια σταθερή και σοβαρή πηγή εσόδων. Στο έλεος της λογικής(;) των παραγόντων του ο μοναδικός κραταιός και αυτάρκης σύλλογος της χώρας κατάντησε να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί στο έλεος της αβύσσου.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Μιχάλης Λεάνης
Μιχάλης Λεάνης

Σύμφωνα με καλά εξακριβωμένες πηγές και μετά από άνοιγμα μυστικών αρχείων η γέννηση του τοποθετείται το σωτήριο έτος 1862 το πολύ!

Από μικρός ήθελε πολύ να κάνει ότι κάνουν όλα τα παιδιά!!!

Ξεκίνησε να αρθρογραφεί στην παρανομία πριν ο Γουτεμβέργιος ανακαλύψει την τυπογραφία και ο Μητσοτάκης την διαπλοκή!

Έκτοτε η εξέλιξη του, γενικά στον χώρο, υπήρξε ραγδαία και άκρως εντυπωσιακή!

Άριστος σκοπευτής , χωρίς να κλείνει το ένα μάτι, άσος του βολάν στους δυο τροχούς, δεινός σκακιστής, ικανότατος ισορροπιστής σε ζαρωμένο σχοινί και φοβερός ματάκιας της καθημερινής έγκυρης ειδησιογραφίας!

Παντοτινός λάτρης του ωραίου φύλου, εισαγωγέας και προμηθευτής ειδών αλιείας στην Πίνδο και στα Άγραφα, επιφανής αυτοδύτης ενυδρείου, παρασημοφορημένος αμπελουργός, πολέμιος των Ισμαηλιτών του Μπεγκ Ουμ , πρώτος χορευτής του Βασιλικού Μπαλέτου του Πόγραδετς, πρύτανης στην Κρατική Σχολή των Φυσιολατρών του Βούπερταλ, πρωτοσύγκελος της σκήτης του Προφήτη Δανιήλ, αρχισυναγωγός του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν, παντοτινός νοσηρός θαυμαστής της φυγόκεντρης περιπέτειας σ’αυτούς τους μίζερους καιρούς τους γεμάτους από μέτριους συντηρητές φαντασίας και ονείρων, μα πάντα ευχάριστος στα πάρτι!!!