Ο Ουζουνίδης δεν είναι μάγος...

Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι θεωρούσαν χαμένο τον Παναθηναϊκό πριν καλά - καλά ξεκινήσει το ματς της Λεωφόρου. Ο αντίπαλος και η αποδυνάμωση της ομάδας με αποχωρήσεις βασικών παικτών συνέτειναν στην εντύπωση ότι οι πράσινοι δεν θα είχαν καμία τύχη απέναντι στους Βάσκους.

Ωστόσο η εξέλιξη γέμισε προσδοκίες τον κόσμο της ομάδας που άρχισε να ονειρεύεται ακόμα και νίκη... Η κατάρρευση, όμως, μετά το 65 έφερε την ήττα και την απογοήτευση, καθώς υπάρχει διαφορά στα συναισθήματα που νιώθεις, όταν από την αρχή ενός αγώνα αντιλαμβάνεσαι την ανωτερότητα του αντιπάλου σε σχέση με την εξέλιξη ενός ματς που στην αρχή έχεις το πάνω χέρι και στο τέλος αποχωρείς με κατεβασμένο κεφάλι.

Μπουντεσλίγκα, Μπάγερν Μονάχου - Λεβερκούζεν, ώρα 21:30. Παίξε νόμιμα και με ασφάλεια στις συναλλαγές (21+)!

Το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τη Μπιλμπάο έχει πολλές αναγνώσεις, ανάλογα φυσικά με το πως θέλεις να το «διαβάσεις». Εγώ θα επιλέξω να το δω στο σύνολο του, γιατί ποτέ ένας αγώνας δεν διαρκεί 65 ή 68 λεπτά και επιλέγοντας να σπάσεις τον αγώνα σε κομμάτια, τελικά αλλοιώνεις την τελική εικόνα.

Στα θετικά σίγουρα συμπεριλαμβάνεται η μαχητικότητα των «πρασίνων» και η ανάπτυξη στον τρόπο παιχνιδιού που επιθυμεί να βλέπει ο Ουζουνίδης. Ο χθεσινός Παναθηναϊκός είχε όλα τα χαρακτηριστικά που θέλει ο προπονητής του, με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, εναλλαγή θέσεων και κίνηση χωρίς τη μπάλα.

Ωστόσο όλα αυτά δεν αποδείχθηκαν αρκετά για τη νίκη, καθώς ο χθεσινός Παναθηναϊκός έμεινε από δυνάμεις, πλήρωσε τα λάθη του και τις ελλείψεις. Κι αν ο βαθμός της φυσικής κατάστασης μπορεί να βελτιωθεί στη συνέχεια, κανείς δεν είναι σίγουρος ότι θα αποφεύγονται τα λάθη ή θα έρθουν παίκτες να καλύψουν τα κενά.

Μπορεί για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός να μην αναζητεί αμυντικό, αλλά είναι εμφανές ότι υπάρχει πρόβλημα στην άμυνα, ειδικά αν δεν βρεθεί σε καλή μέρα ο Μολέδο, Προσωπικά ο Βλαχοδήμος δεν μου εμπνέει εμπιστοσύνη κάτω από τα δοκάρια, ενώ και στη μεσαία γραμμή δεν υπάρχει ο παίκτης με την προσωπικότητα που μπορεί να αλλάξει το ρου ενός παιχνιδιού, από τη στιγμή μάλιστα που ο Λουσιάνο ακόμα προσαρμόζεται.

Το αποτέλεσμα είναι, ότι ο Παναθηναϊκός τα περιμένει όλα ή σχεδόν όλα, από τον ηρωϊκό και ασταμάτητο Ζέκα και τον πιο ποιοτικό του παίκτη, τον Λουντ! Οσο για τον πάγκο, όπως φαίνεται θα είναι η αχίλλειος πτέρνα της φετινής ομάδας. Είναι ολοφάνερο ότι ο Ουζουνίδης δεν έχει λύσεις από τους αναπληρωματικούς και σε περίπτωση τραυματισμού ενός εκ των βασικών, το πρόβλημα θα είναι μεγάλο!

Τέλος, θέλω να επισημάνω ότι το εντός έδρας 2-3 δεν δημιουργεί προσδοκίες πρόκρισης στους ομίλους του Europa League. Κι αυτό δείχνει να μην ενοχλεί κάποιους, παρότι θα είναι η τρίτη χρονιά στα πέντε τελευταία χρόνια που ο Παναθηναϊκός θα μείνει εκτός Ευρώπης! Oύτε ιδρώνει το αυτί κανενός, για το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει μόλις ένα από τα τελευταία πέντε εντός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια του...