ΑΕΚ και... βαθιά ψυχή!

Είναι θαρρώ η χαρά του κάθε οπαδού η εικόνα της ΑΕΚ στο ματς με την Μπριζ στο Βέλγιο... Προσοχή γιατί προτρέχετε κιόλας να βγάλετε συμπεράσματα. Εννοείται πως εστιάζω στο κομμάτι της κατάθεσης ψυχής όλων των ποδοσφαιριστών της ομάδας που υποχρεώθηκαν άδικα να παίξουν με δέκα παίκτες λόγω της αποβολής του Λιβάια, από τον εξαιρετικό ωστόσο Ούγγρο διαιτητή Κασάι!

Αυτή πρέπει και είναι η απαίτηση κάθε φίλαθλου - οπαδού από τους ποδοσφαιριστές της αγαπημένης τους ομάδας. Να δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους και ταυτόχρονα να παίζουν για την ομάδα, να βγάζουν ψυχή στα δύσκολα ανεξαρτήτως αντιπάλου και συγκυριών του εκάστοτε αγώνα...

Οι "κιτρινόμαυροι" στο Μπριζ μας φανέρωσαν μια ΑΕΚ, πραγματικά, με βαθιά ψυχή! Έβγαλαν τον χαρακτήρα εκείνον που δεν συμβιβάζεται με την έννοια της ήττας και δικαίως κέρδισαν τον κόσμο και το αποθεωτικό χειροκρότημα του κόσμου που βρέθηκε στο πλευρό τους (μοιρασμένος σε δύο θύρες).

Ήταν πραγματικά συγκινητική η στιγμή που το ρολόι δείχνει κοντά στο 80' με 85', οι δέκα παίκτες της ΑΕΚ... λύσσαγαν στον αγωνιστικό χώρο, έτρεχαν για δύο και τρεις ο κάθε ένας, όταν ξαφνικά το βλέμμα μου καρφώθηκε στα δύο τμήματα εξεδρών που βρίσκονταν οι φίλοι της ΑΕΚ...

Ομολογώ ότι προς στιγμή τα έχασα. Ήταν πλέον όλοι όρθιοι, η φωνή έβγαινε από τα βάθη της ψυχής και της καρδιάς τους. Φώναζαν και δεν ακουγόταν τίποτα άλλο, μόνοι εκείνοι, 700 ψυχές που γνώριζαν πως ήταν και η δική τους συμμετοχή απαραίτητη, το έκαναν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, μα στο τελευταίο δεκάλεπτο κάνεις δεν κάθισε, κάνεις δεν σώπασε, κάνεις δεν... πάγωσε σε κάποια επικίνδυνη στιγμή του αντιπάλου προς στην εστία της ΑΕΚ. Φωνή και ψυχή για να φτάσει στο χορτάρι, στους παίκτες και να τους δώσει λίγο ακόμη ώθηση, λίγο ακόμη δύναμη, λίγο ακόμη αντοχή μέχρι τη λήξη...

Δεν ήρθε σαν αποτέλεσμα υποχρέωσης επειδή είναι οπαδοί της ομάδας που αγωνίζεται, αλλά σαν ανάγκη επιβράβευσης, στήριξης και αναγνώρισης της προσπάθειας που γίνεται από τους παίκτες της ΑΕΚ και της κατάθεσης ψυχής που ήταν τόσο εύκολα ορατή στο χορτάρι...

Η ΑΕΚ στο Μπριζ ήταν καλή, πολύ καλή και αυτό το οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στον Μανόλο Χιμένεθ. Ο Σεβιγιάνος τεχνικός διάβασε ξανά πολύ τον αντίπαλο, δεν τον φοβήθηκε, είπε πως ήθελε τη νίκη χωρίς να δεχθεί γκολ και αυτό το πλάνο θα γινόταν πράξη αν η δεν ερχόταν η άδικη αποβολή του Κροάτη επιθετικού. Το 3-5-2 (3-4-1-2 πιο σωστά) λειτούργησε άριστα και αποδεικνύεται πως συνιστά σούπερ επιλογή τακτικά για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια (μακάρι να είναι και περισσότερα μετά την 24η Αυγούστου).

Από την ΑΕΚ έλειψε μόνο το γκολ, αλλά no Αραούχο no goal! Για να τα λέμε όλα ότι αυτό και αν συνεπάγεται. Προσωπικά θεωρώ πως αν υπήρχε έστω ο Γιακουμάκης στο Μπριζ, ή παρέμενε στον αγωνιστικό χώρο ο Λιβάια (ο Κροάτης είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, έκανε πολύ καλό ματς, αλλά δεν είναι φορ του γκολ, θαρρώ δε πως δεν είναι καν φορ περιοχής αλλα θα το δούμε αυτό) όταν μπήκε ο Χριστοδουλόπουλος που ήταν συγκλονιστικός όσο αγωνίστηκε η ΑΕΚ θα το έβρισκε το γκολ. Απλά το "εγώ πιστεύω" με τον Γιακουμάκη, γίνεται "δεδομένα θα σκόραρε" όταν αναφερόμαστε στον Αραούχο, όπως και να χει πάμε παρακάτω.

Κι αφού αναφερθήκαμε σε πρόσωπα θαρρώ πρέπει να αναγνωρίσουμε και κάποια πράγματα σε παίκτες που ξεχώρισαν. Όπως στον Ανέστη που τόσα έχει ακούσει και στο Μπριζ ήταν σούπερ όπως και όπου χρειάστηκε (και όταν έκαιγε η μπάλα). Είχε βέβαια και μπροστά του τρία εξαιρετικά στόπερ. Στη θέση αυτή η ΑΕΚ συνολικά, προσθέτουμε και τον Λαμπρόπουλο όταν επιστρέψει αλλά και τον Τζανετόπουλο, είναι η πιο δυνατή στην Ελλάδα.

Τσιγκρίνσκι εκπληκτική εικόνα χωρίς καν λάθος είτε σε αντίδραση, είτε σε τοποθέτηση, είτε σε επέμβαση ψηλά και χαμηλά. Τσόσιτς στα δύσκολα ως αριστερό στόπερ (σ.σ.: δύσκολα διότι παίζει με ανάποδο πόδι) κατάφερε να μην δεχτεί η ομάδα του σχεδόν ούτε φάση, ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Κι ο γνωστός μας πλέον Βράνιες. Με προβλήματα στο πρώτο 45λεπτο από τον σούπερ 19χρονο Νιγηριανό Ντένις, αλλά συγκλονιστικός στο δεύτερο, ο διεθνής Βόσνιος τα πήγε περίφημα όταν η ομάδα τον χρειάστηκε περισσότερο από ποτέ...

Στα χαφ ξεχώρισαν Γαλανόπουλος και Μάνταλος που είχε το ρόλο - εντολή να γίνεται και τρίτος επιθετικός. Ο πιτσιρικάς δεν μπορώ να εξηγήσω πλέον γιατί να μην παίζει σε κάθε ματς βασικός. Τον "Γαλανο" εννοώ. Δεν μπορεί να μη ξεκινάει αυτό το παιδί (της ΑΕΚ) και χθες δεν έκανε το καλύτερό του ματς, αλλά και πάλι προσαρμόστηκε τόσο εύκολα και απλά σε έναν νέο ρόλο αν και τόσο μικρός, τόσο ώριμος και έτοιμος!

Για τον αρχηγό της ΑΕΚ θαρρώ τα 'χω ξαναγράψει. Γίνεται κουβέντα πολύ (μόνο στα social media και εδώ σε καφενειακά σχόλια) αν είναι τόσο καλός όσο εγώ (και πολλοί άλλοι) τον θεωρώ. Ναι ρε παίδες είναι. Και για τους Βέλγους όπως έλεγε ο τεχνικός της Μπριζ και μιλούσε για τον Μάνταλο και την ποιότητά του, κάτι που έκανε και ο Σίμονς ο πολύπειρος (41 ετων) στόπερ των Βέλγων. Συνεργάστηκε άψογα με τον Λιβάια, τακτικά αλάνθαστος, συμμετείχε στις σημαντικές φάσεις για γκολ (στο 4', το 5' και στο 36') της ΑΕΚ και έκανε πολλά ξανά χιλιόμετρα.

Στην κατηγορία συγκλονιστικός - συγκινητικός ανήκει δεδομένα και ο Μιχάλης Μπακάκης που συνεχίζει τα πολύ καλά ματς. Ανασταλτικά ήταν εξαιρετικός, έτρεχε παντού στην πλευρά του και με όσες δυνάμεις είχε προσπάθησε να γίνει και δημιουργικός! Καλά τα πήγε και ο Λόπες που στη φάση που χάνει έπρεπε να επιλέξει το... σπάσιμο της μπάλας στο πέναλτι (ή το σκάψιμο στο δεύτερο δοκάρι) σε συμπαίκτες του...

Ο Κλωναρίδης δυστυχώς δεν έδωσε όσα θα ήθελε η ομάδα επιθετικά, αν και ξεκίνησε με όρεξη. Την έχασε γρήγορα. Τακτικά σωστός και στην πίεση ψηλά στο πρώτο μισό του αντιπάλου αλλά αυτά δεν αρκούν! Βοήθησε και η αλλαγή του Γιόχνασον που τα πήγε καλά στο κομμάτι που χρειάστηκε από τον Μανόλο, τη στιγμή που έπαιξε και ο Αιντάρεβιτς! Ο Σιμόες ανασταλτικά ήταν αλάνθαστος ξανά όπως με έχει συνηθίσει. Σαν κόφτης είναι ο κορυφαίος ίσως και στο πρωτάθλημα μας, αλλά έχουμε θέμα με το να κουβαλήσουμε, ή να δώσουμε σωστά την μπάλα μπροστά, ακόμη και να τελειώσουμε μια πολύ καλή φάση που μας δόθηκε!

Το θέμα είναι πως στην ΑΕΚ πρέπει να καταλάβουν όλοι τούτο: η ρεβάνς θα είναι πιο δύσκολη απέναντι σε μια ομάδα που δεδομένα παίζει καλά κυρίως (έως και αποκλειστικά) στην κόντρα. Θα υπάρχει και η πίεση για το αποτέλεσμα και την πρόκριση. Το 0-0 είναι πάντα ύπουλο, πονηρό κι επικίνδυνο αποτέλεσμα. Όμως οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πολύ σωστή η τοποθέτηση του Τσόσιτς (που έκανε ξανά πολύ καλό ματς) μετά το τέλος της αναμέτρησης σύμφωνα με την οποία, ο ίδιος θα υπέγραφε χωρίς μάλιστα καμία αμφιβολία, ένα χαρτί πριν το ματς το οποίο θα ανέφερε ότι η ΑΕΚ θα χρειαστεί να παίξει από το 58' με παίκτη λιγότερο στο Μπριζ και το ματς θα λήξει ισόπαλο και με 0-0...

Υγ: Αυτή η ψυχή που έβγαλε η ομάδα, η ψυχολογία που είχε ο Χιμένεθ και πολύ πάθος έχουν θαρρώ και πηγή έμπνευσης. Η παρουσία του Δημήτρη Μελισσανίδη όλες αυτές τις μέρες ήταν κάτι που το προκάλεσε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η συμμετοχή του αφεντικού σε όσα αφορούν την ομάδα από τις 15 Αυγούστου έως και χθες στο Μπριζ και η ομιλία του ήταν γεγονότα που δεν περνάνε έτσι απλά στο ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ.

Υγ2: Μ αρέσει το 3-5-2 και μοιάζει να ταιριάζει στην ΑΕΚ στην Ευρώπη. Όμως εντός συνόρων εγώ προσωπικά προτιμώ να παίζει είτε με 4-4-2 είτε με επιθετικό 4-3-3...

Υγ3: Back to reality και πρεμιέρα πρωταθλήματος με Παναιτωλικό στο άδειο ΟΑΚΑ. Φυσικά νίκη και μόνο νίκη ενόψει και της Μπριζ αλλά και γιατί πέρυσι δεν κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη συμπαθή και τίμια ομάδα του Αγρινίου ούτε εκτός ούτε στο ΟΑΚΑ.

Υγ4: Για να έρθει επιθετικός θα πρέπει να φύγει ο Αλμέιδα. Μπορεί με πρόκριση της ΑΕΚ αυτό να αλλάξει αλλά αυτά είναι τώρα τα δεδομένα. Πρέπει όμως άμεσα να τελειώνουμε με αυτά τα θέματα (βάζω και του Γιόχνασον γι αυτό χρησιμοποίησα πληθυντικό στη λέξη "θέματα").

Υγ5: Η Μπριζ δεν έγινε ομαδούλα απ τη μια στιγμή στην άλλη. Απλά θαρρώ τώρα καταλάβετε γιατί έλεγα πως πρόκειται για τη δεύτερη καλύτερη κλήρωση της ΑΕΚ με βάση τους πιθανούς αντιπάλους. Βέβαια το πέτυχε η Ένωση και με το παιχνίδι της αυτό. Πρώτο επίσημο ματς που δεν σκοράρει φέτος η Μπριζ και δεν είναι τυχαίο... Ψάξτε και από πέρυσι το τελευταίο ματς που δεν σκόραραν...