Ο Παναθηναϊκός των προπονητών του!

Ο Παναθηναϊκός των προπονητών του!

Χρήστος Κιούσης Χρήστος Κιούσης
Ο Παναθηναϊκός των προπονητών του!

bet365

Ο Χρήστος Κιούσης γράφει στο blog του για την τύχη που έχει η Παναθηναϊκή οικογένεια να διαθέτει στο... ρόστερ της δύο ικανούς τεχνικούς που ο καθένας δουλεύει σωστά και μεθοδικά ενόψει της νέας σεζόν!

Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχει να συμβεί και τα δυο μεγάλα τμήματα της οικογένειας του Παναθηναϊκού, να εκκινούν της σεζόν με κεντρικά πρόσωπα τους προπονητές τους. Είτε από ανάγκη, όπως στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, είτε από φιλοδοξία, όπως στον μπασκετικό, η χρονιά κρέμεται από τις αποφάσεις, τις επιλογές, αλλά κυρίως τη διαχείριση των Ουζουνίδη και Πασκουάλ. Αν κοιτάξουμε βέβαια στο βάθος της πράσινης οικογένειας, υπάρχουν κι άλλοι προπονητές-εργάτες που προσπαθούν με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουν, όχι να πρωταγωνιστήσουν, αλλά να κρατήσουν ζωντανά και επανδρωμένα τα τμήματα του σωματείου και του κοινωνικού συνόλου, που λέγεται Παναθηναϊκός.

Στο ποδόσφαιρο η παρουσία του Μαρίνου Ουζουνίδη αποτελεί κυριολεκτικά φάρο ελπίδας για όλους τους ανθρώπους, που κινούνται γύρω από το τμήμα. Με όσα έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό (αποχώρηση Κλωναρίδη, Εμποκού, παραίτηση Λυμπερόπουλου και κυρίως την πώληση Μπεργκ) η πιο safe απόφαση για τον Μαρίνο Ουζουνίδη θα ήταν να δηλώσει αδυναμία συνεννόησης και να ψαχτεί για κάτι πιο υγιές μάλλον στην Κύπρο ή αλλού στο εξωτερικό, ώστε να επιστρέψει καβάλα στ' άλογο σε μια καλύτερη χρονική στιγμή. Το ότι ο πράσινος τεχνικός έχει φορέσει κι έχει απολαύσει θριάμβους με το τριφύλι στο στήθος σε ένα ασφυκτικά γεμάτο ΟΑΚΑ, τον κάνει νομίζω να συναισθάνεται τουλάχιστον την προοπτική, που μπορεί να δημιουργήσει για την ομάδα του και την καριέρα του χωρίς τον πέλεκυ του πρωταθλητισμού. Δεν πιστεύω να διανοείται κανείς να απαιτήσει πρωτάθλημα από τον Ουζουνίδη μετά από αυτό το καλοκαίρι, έτσι;

Η ποδοσφαιρική μοίρα έφερε τον Παναθηναϊκό του Ουζουνίδη να αναμετράται με μια από τις πιο ντροπιαστικές στιγμές στην ιστορία του (Καμπάλα) και τον ίδιο τον Εβρίτη τεχνικό να συγκρίνεται ευθέως στη διαχείριση αυτού του ραντεβού με τον τελευταίο κανονικό τεχνικό, που έκατσε στον πράσινο πάγκο, τον Γιάννη Αναστασίου, ο οποίος είχε μάλιστα και πολύ πιο πλήρες ρόστερ. Αν ο Παναθηναϊκός προκριθεί, θα είναι σαφώς έργο Ουζουνίδη και η χρονιά θα ξεκινήσει με μεγάλο boost για τη συμμετοχή της πράσινης κερκίδας. Αν αποκλειστεί, ειδικά φέτος δε θα είναι έκπληξη και πρέπει πάση θυσία να κρατηθεί ο προπονητής και το ρόστερ μακριά από τα πυρά. Για την ανετοιμότητα της ποδοσφαιρικής ομάδας ξέρουν όλοι ποιος ευθύνεται. Δεν ξέρω πότε θα είναι έτοιμοι να αποδώσουν έργο κι όχι εντυπώσεις οι νεοφερμένοι παίκτες, αλλά είναι μεγάλη γκαντεμιά να απουσιάζει από το δύσκολο ξεκίνημα ο πολύ ποιοτικός Βιγιαφάνιες. Δεν είναι χαζός ο Ουζουνίδης που πρώτα και πάνω απ' όλα ταμπουρώνει τα μετόπισθεν, γιατί στην αμυντική λειτουργία βασίζεται όλο το ξεκίνημα της χρονιάς και η επιβίωση. Η αυτοπεποίθηση και η παραγωγικότητα έπονται χρονικά.

Στον μπασκετικό Παναθηναϊκό τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Η ομάδα είναι πρωταθλήτρια και κυπελούχος, υπολογίσιμη δύναμη στην Euroleague, με χτισμένο βασικό κορμό, ελπιδοφόρες προσθήκες και ίσως μια μεταγραφική κίνηση ισχύος ακόμα. Η φυγή του Τζέημς, του Μπουρούση και γενικά του κάθε Τζέημς και του κάθε Μπουρούση προς ΝΒΑ ή Κίνα, είναι και θα είναι και στο μέλλον αναπόφευκτη. Τα λεφτά είναι πάρα πολλά Άρη και ειδικά στο ΝΒΑ το άθλημα είναι και τελείως αλλού. Μέσα σε ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον φυσικά στην Ευρώπη τον πρώτο ρόλο παίζουν οι προπονητές. Το ποιους θα εντάξουν στο ρόστερ, αλλά κυρίως το πως θα μοιράσουν χρόνο και ρόλους είναι το μεγάλο ζητούμενο, όταν αντιμετωπίζεις αποχωρήσεις τύπου Τεόντοσιτς, Μπογκντάνοβιτς, Ούντο κλπ κλπ Εκτός λοιπόν των Ομπράντοβιτς και Ιτούδη σκέφτεστε κάποιον καλύτερο για αλχημιστή στον πράσινο πάγκο;

Ο Πασκουάλ απέδειξε πολλά πράγματα στη σεζόν που πέρασε. Πρώτον ότι ξέρει καλά από διαχείριση χαρακτήρων εν μέσω κρίσης. Δεύτερον ότι είναι πρωταθλητής στη νοοτροπία κι όχι στα λόγια. Τρίτον ότι επιμένει εκεί που βλέπει ποιότητα, όταν άλλοι παραιτούνται της προοπτικής (Παππάς – προηγούμενοι προπονητές). Τέταρτον και σημαντικότερο ότι είναι αντάξιος του εμβλήματος που φοράει ακόμα κι αν διαχειρίζεται επιλογές άλλων (πολύ καλές όμως επιλογές).

Από την εφαρμογή του νέου συστήματος της Euroleague, ένα πράγμα αναδείχτηκε σημαντικότερο ακόμα και του ταλέντου. Η υγεία. Σκεφτείτε απλά τον Ολυμπιακό χωρίς τους τραυματισμούς Χάκετ και Λοτζέσκι ή αν θέλετε σκεφτείτε την Φενέρ στο φινάλε της σεζόν χωρίς Βέσελι ή Ούντο ή έστω χωρίς τον Κάλινιτς. Τι να το κάνω το βρωμόχερο από τα 6,75 αν είναι απών τον Μάιο ή τον super αμυντικό combo guard, αν δεν είναι εκεί να μαρκάρει στον πόλεμο; Ο Πασκουάλ νομίζω επέλεξε να χτίσει ένα ρόστερ που να είναι όλο συμπαγές την άνοιξη, με αμυντικες αρετές και ησυχία στα αποδυτήρια, η οποία δεν θα ήταν εγγυημένη με έναν Λάγκφορντ ας πούμε. Ειδικά για την επιλογή Ντένμον δείτε την παραδοξότητα. Όταν ο Παναθηναϊκός πλήρωσε όσα πλήρωσε για να φέρει τον Τζέημς, πολλοί γκρίνιαζαν, γιατί δεν τον είχε κλείσει φτηνά μετά το πέρασμά του από τον Κολοσσό Ρόδου, αλλά τον είχε αφήσει στα νύχια της Μπασκόνια. Τώρα οι ίδιοι μάλλον γκρινιάζουν, γιατί πήγε σε επιλογή με ρίσκο κι όχι σε αγορά πανάκριβου και διαφημισμένου SG. Αν έπρεπε να διαλέξω, οπωσδήποτε θα προτιμούσα τα μάτια του Πασκουάλ για κριτή κι όχι του δημοσιογράφου ή του οπαδού ή κυρίως του έχοντος συμφέρον μάνατζερ, που σπέρνει γκρίνια.

Για να επιστρέψω στη βάση του συλλογισμού μου, φέτος είναι η χρονιά των προπονητών. Πασκουάλ και Ουζουνίδης πρέπει να στηριχτούν σε ένα ελληνικό αθλητικό περιβάλλον, γνωστό για την αμετροέπειά του σε κριτική και ανυπομονησία. Αυτοί οι δυο καλό θα ήταν να βρίσκονται που και που, ειδικά για να δίνει κουράγιο ο πρώτος στον δεύτερο κι εμείς ας κρατήσουμε την κριτική μας για τους πρωταγωνιστές. Με σεβασμό πάντα, δεν πειράζει να κρίνουμε που και που τους αθλητές που ζηλεύουμε, γιατί τη δική τους δουλειά θα θέλαμε να κάνουμε, ούτε πειράζει να γινόμαστε και λίγο προπονητές της κερκίδας, όπως εξάλλου γίνεται παντού στα σπορ. Διοίκηση της κερκίδας μη θέλουμε να γίνουμε, γιατί προφανώς στα επιχειρηματικά είμαστε λίγο σκράπες, αν κοιταχτούμε με ειλικρίνεια στον καθρέφτη.

Υ.Γ. Είναι χρήσιμο δημοσιογραφικά να κατέχεις την πρωτιά σε ένα θέμα, ειδικά μεταγραφικό, αλλά είναι χρησιμότερο να κατέχεις την αξιοπιστία. Υπό αυτό το πρίσμα, αν κάποιο πράσινο νέο δεν το διαβάσω στο gazzetta, δεν το πολυπιστεύω. Είναι κατάκτηση των ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού αυτό και λέγεται δημοσιογραφία της είδησης κι όχι του click.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.