Πέντε ''πράγματα'' που μάθαμε στο Τέχελεν

Ο Παναθηναϊκός εδώ και λίγες ημέρες βρίσκεται πίσω στην βάση του, μετά από ένα δεκαήμερο προπονήσεων στο Τέχελεν και τρία φιλικά απέναντι σε καλούς αντιπάλους που κατά γενική ομολογία έβγαλαν θετικά συμπεράσματα για την δουλειά του Μαρίνου Ουζουνίδη με ένα ρόστερ που θα απέχει σημαντικά από εκείνο στο τέλος του καλοκαιριού, με ένα ρόστερ που είχε εκείνο το διάστημα τεράστιες αδυναμίες δημιουργικά. Η κατάσταση, πάντως, ξεκίνησε να «φτιάχνει» με τις προσθήκες του Λουτσιάνο και του Καμπέσας αλλά έχει πολύ δρόμο ακόμη για να φτάσει το «τριφύλλι» μεσοεπιθετικά στο επίπεδο που ήταν πέρυσι. Και, φυσικά, χρειάζεται πολλή δουλειά σε ομαδικό επίπεδο πέρα από τα πρόσωπα που ήρθαν και θα έρθουν!

Μοναδικές Στοιχηματικές Αποδόσεις, Άμεσες Αναλήψεις & Καλύτερη Εξυπηρέτηση (21+)!

Πάμε να δούμε τα πέντε ''πράγματα'' που μάθαμε στο Τέχελεν και ξεχωρίσαμε...

Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ

Από την πρώτη στιγμή που ο Μαρίνος Ουζουνίδης ανέλαβε τον Παναθηναϊκό, οι «πράσινοι» μπορεί να μην απέδωσαν άμεσα καλό ποδόσφαιρο(κάτι που έγινε στην συνέχεια) αλλά είχαν μία συγκεκριμένη ποδοσφαιρική ταυτότητα που βασική της αρχή ήταν η μαχητικότητα, η καλή ανασταλτική λειτουργία και το γεγονός πως ο αντίπαλος θα έπρεπε να «ματώσει» για να τους κερδίσει.

Αυτή η εικόνα δεν «χτίζεται» από την μια μέρα στην άλλη, αλλά καθημερινά στις προπονήσεις. Παρακολουθώντας την συμπεριφορά του Έλληνα τεχνικού προς τους ποδοσφαιριστές του, μπορείς να καταλάβεις καλύτερα το που οφείλεται αυτή η εικόνα πάνω στο χορτάρι, όσον αφορά την ψυχολογική τους διαχείριση.
Ο Ουζουνίδης τους έχει όλους στην τσίτα! Κάθε δευτερόλεπτο, σε κάθε άσκηση. Έχει έτοιμο το... μαστίγιο στα λάθη αλλά και το καρότο για να επιβραβεύσει τα σωστά. Ούτε ο Φερέιρα, ούτε ο Αναστασίου, ούτε ο Στραματσόνι είχαν τόσο μεγάλη, συχνή και «φωνακλίδικη» παρεμβατικότητα κατά την διάρκεια των προπονήσεων.

Σε μία σαφώς πιο light έκδοση, ο Έλληνας προπονητής θύμισε Χενκ Τεν Κάτε. Αν κρίνουμε από την εικόνα του Παναθηναϊκού στο τελευταίο μισό της περυσινής σεζόν, η μεταδοτικότητά του βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα!

ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Στην πετυχημένη περυσινή συνταγή αναμένεται να βασιστεί και φέτος ο Ουζουνίδης. Τα ίδια συστήματα που επέλεξε και στο πρώτο του διάστημα στο «τριφύλλι». Φυσικά, όπως έχουμε τονίσει και άλλες φορές, το ζητούμενο δεν είναι το σύστημα αλλά ο τρόπος και η φιλοσοφία που το παίζει ο κάθε προπονητής. Υπάρχει το 4-4-2 του Σιμεόνε με αμυντική μενταλιτέ και υπάρχει και το 4-4-2 του Σερ Άλεξ στην Manchester των 90's.
4-4-1-1 και 4-4-2. Αυτά τα δύο που σχεδόν είναι το ίδιο και αλλάζουν μόνο από τα χαρακτηριστικά των παικτών στην επίθεση, θα είναι τα συστήματα που θα παίζουν οι «πράσινοι».

Με τους πλάγιους μπακ να ανεβαίνουν συχνά(ο Παναθηναϊκός εξάλλου διαθέτει δύο επιθετικογενής πλάγιους που μπορούν να προσφέρουν δημιουργικά με την ταχύτητα και την τεχνική τους) και να συνδυάζονται με τους χαφ, με τον έναν από τους δύο μέσους να παίζει περισσότερα μέτρα μπροστά, με τον έναν πλάγιο χαφ να κλείνει στον άξονα και τους δύο «φουνταριστούς» να εναλλάζονται για να δημιουργούν προβλήματα στον αντίπαλο.

Με την μπάλα να αλλάζει γρήγορα στην κυκλοφορία και μία από τις στοχεύσεις να αφορά την άμεση αλλαγή παιχνιδιού για να δημιουργία ανισσοροπίας στην πλευρά.

Η ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΤΩΝ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΩΝ

Άλτμαν και Κολοβέτσιος ήταν οι μοναδικές μεταγραφές που δούλεψαν με τον Ουζουνίδη στο Τέχελεν. Καμπέσας και Λουτσιάνο ενσωματώθηκαν μόλις την Δευτέρα, στο Κορωπί. Με δεδομένη την απουσία του Λούκας Βιγιαφάνιες, η ενδεκάδα είναι μετρημένα κουκιά για τα δύο παιχνίδια του γ' προκριματικού του Europa League.
Βλαχοδήμος στο τέρμα. Χουλτ αριστερό μπακ, Κουλιμπαλί δεξί. Μολέδο και Κουτρουμπής δίδυμο στο κέντρο της άμυνας. Κουρμπέλης και Ζέκα στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Αριστερό χαφ Λουντ, δεξί ο Χατζηγιοβάνης ή ο Καμπέσας, ο Άλτμαν σε ελεύθερο ρόλο και στην κορυφή ο Μολίνς.

ΟΙ ΑΜΕΣΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Σημαντικό ρόλο στην δουλειά του Ουζουνίδη, όπως και κάθε προπονητή, παίζουν οι άμεσοι συνεργάτες του. Ο Χριστόφορος Κόλα έκανε πολύ δουλειά στο τακτικό κομμάτι αλλά και στην ατομική βελτίωση των παικτών. Πάντα δίπλα τους, στην ίδια λογική με τον προπονητή. Εξίσου σημαντικός και ο γυμναστής, Νίκος Γιάγκου. Σε εκείνον οφείλεται η περυσινή εμφανέστατη βελτίωση στην φυσική κατάσταση του Παναθηναϊκού. Το ίδιο επικοινωνιακός με τον Μαρίνο και τον Χριστόφορο, πάντα έτοιμος να δώσει κίνητρο στους παίκτες του.

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ

Σε ατομικό επίπεδο, αν κάποιοι ξεχώρισαν σε σχέση με κάποιους άλλους στην προετοιμασία, αυτοί είναι οι εξής:

1) Άλτμαν. Για την εικόνα του στα φιλικά και τις προπονήσεις.

2) Μολίνς. Για τα «τελειώματα» του, τα δύο γκολ και τις συνεργασίες με τον Ισραηλινό.

3) Κουλιμπαλί. «Τούρμπο» απλά.

4) Κουρμπέλης. Παρά το πρόβλημα στο γόνατο, είναι έτοιμος για μεγάλα πράγματα. Ο επόμενος Έλληνας ηγέτης του Παναθηναϊκού.

5) Εμμανουηλίδης. 17 χρονών. Αν συνεχίσει να δουλεύει έτσι και πέσει σε καλά προπονητικά χέρια, όπως αυτά του Ουζουνίδη, θα αφήσει εποχή. Η πρώτη του ύλη είναι φανταστική! Η μπάλα, όμως, πρέπει να παραμείνει στο έδαφος...

Bonus: Οι νέες φανέλες

Όπως οι περισσότεροι από εσάς αν κρίνω από τα σχόλια και τα social media, έτσι και εγώ, ήθελα να δω τον Παναθηναϊκό να «ντύνεται» από την Nike. Αυτό έγινε φέτος και οι εμφανίσεις «διέρρευσαν» το βράδυ της Δευτέρας.

Θέλω να τις δω και από κοντά αλλά και πως φαίνονται μέσα στο γήπεδο. Εννοείται πως ωραίες φανέλες είναι αυτές που συνδέονται με τίτλους αλλά πάντα είναι ξεχωριστή αυτή η συζήτηση κάθε συζήτηση. Η πράσινη που είναι και η πρώτη, οκ. Όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά όμορφη. Όποια φανέλα έχει πάνω το τριφύλλι είναι όμορφη. Η άσπρη, σόρρι, αλλά είναι... καρμπόν με την περυσινή και αυτή που πραγματικά κάνει διαφορά είναι η μαύρη με το ανάγλυφο τριφύλλι στα δεξιά. Υπέροχη.

Ποια είναι η αγαπημένη μου ever? Η ριγέ της σεζόν 1995-1996 από την Adidas. Όποιος την έχει, την ανταλλάζω με μια φορεμένη του Μάρκους Μπεργκ, καλή του ώρα εκεί που βρίσκεται στα Εμιράτα, έχοντας κάνει το βήμα παραπάνω στην καριέρα του...