Μπήκε στο... τούνελ

Γρήγορο Στοίχημα στις Καλύτερες Αποδόσεις, Άμεσες Αναλήψεις (21+)!

Οι φίλοι του, το περιμένουν να συμβεί εδώ και χρόνια. Μια απολύτως φυσιολογική εξέλιξη, στα όρια του αυτονόητου. Ο Χαβιέρ Ζανέτι μάλιστα στοιχηματίζει ότι η δεύτερη καριέρα που έρχεται, μπορεί να είναι αντάξια της πρώτης. Στο πρόσωπο του Εστεμπάν Καμπιάσο βλέπει μια ακόμη ιστορία σαν αυτή του παθιασμένου «Τσόλο». Σαν του χαρισματικού Πεπ, του «πολεμιστή» Κόντε. Έναν προπονητή εντός γηπέδου, που κάποια στιγμή θα πάρει τη θέση που του αντιστοιχεί. Εκεί στη γωνιά του πάγκου...

Όλα τα έχει. Τις παραστάσεις, το βαρύ-όνομα, την στόφα του ηγέτη, τη διάθεση, την απαραίτητη οικονομική άνεση να το «σπουδάσει» στο υψηλότερο επίπεδο. Μένει να φανεί αν το σπάνιο ταλέντο του, δεν στάθηκε μονάχα στο αριστερό του πόδι. Μένει να δείξει ότι μπορεί να κοουτσάρει και έξω από τις γραμμές. Γιατί μέσα από αυτές, το έκανε όσο ελάχιστοι ποδοσφαιριστές αυτού του επιπέδου.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι τρεις που αναφέραμε, άλλα και άλλοι πολλοί που έκαναν με επιτυχία αυτή τη μετάβαση, αγωνίζονταν πάνω-κάτω στην ίδια θέση. Με την ομάδα μπροστά τους. Σε τετραγωνικά που δεν χωρούν εγωισμοί και που όταν οι «δείκτες» των φυσικών δυνάμεων υποχωρούν, επιβιώνεις μόνο με το μυαλό. Με την ικανότητα να σκέφτεσαι πιο γρήγορα από συμπαίκτες και αντιπάλους. Κανείς από τους κυρίους δεν το έκαναν καλύτερα από τον «Κούτσου». Κανείς όμως...

Έτσι πέρασαν τα τελευταία χρόνια στην Ίντερ. Η σεζόν στη Πρέμιερ Λιγκ όταν και ανακηρύχθηκε MVP της Λέστερ. Έτσι και η διετία στον Ολυμπιακό, στο δώρο που μας προέκυψε να δούμε αυτόν τον μύθο από κοντά. Υπήρχαν ματς που έδινε την αίσθηση ότι παίζει περισσότερα με τα χέρια και το στόμα και λιγότερο με τα μετρημένα του βήματα. Καθοδηγώντας τους υπόλοιπους. Και πάλι όμως υπήρχαν νύχτες που έκανε τη διαφορά. Υπήρχαν στιγμές που θύμιζαν εκείνο τον πιτσιρικά με το καρέ μαλλί στα άσπρα της Ρεάλ ή τον «καθηγητή» του Μιλάνο που λάτρεψε ο Ζοσέ Μουρίνιο. Η βραδιά στο Emirates για παράδειγμα. Είχε δίπλα του τον Κασάμι. Τι παράσταση, σε εκείνο το ασύλληπτο 3-2 επί της Άρσεναλ.

Πιθανόν να μπορούσε να συνεχίσει να το κάνει. Να μπορεί να συνεχίσει, καθώς δεν έχει ανακοινώσει το αντίθετο. Αν όχι στον Ολυμπιακό, κάπου αλλού. Ομολόγησε πριν από λίγες ημέρες ο Άκης Μάντζιος ότι προσπάθησε ο Απόλλωνας για παράδειγμα, με δέλεαρ την παραμονή στην Αθήνα και μπόνους ότι αντίστοιχη πρόταση έγινε και στον Τσόρι. Επιχείρησαν σίγουρα και από τη Σαουδική Αραβία, το Μεξικό, την Αργεντινή. Δεν υπήρχε λόγος. Δεν υπάρχει λόγος. Στην ουσία ο Καμπιάσο μένοντας στον ρόλο του ποδοσφαιριστή χάνει το χρόνο του. Και εκείνος στην καριέρα του, έμαθε να τα κάνει όλα γρήγορα.

Στα 15 πήρε μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στα 20 βρέθηκε να αγωνίζεται στην Εθνική ομάδα της Αργεντινής. Είναι 37 και –σχεδόν- στην ηλικία του, οι Ερυθρόλευκοι πριν από μια πενταετία προσέλαβαν κάποιο Λεονάρντο Ζαρντίμ που είχε ήδη καταθέσει διαπιστευτήρια στον πάγκο της Μπράγκα. Καμία έκπληξη λοιπόν για το γεγονός ότι ο Αργεντινός μπήκε στο... τούνελ. Καμία έκπληξη για την χθεσινή φωτογραφία του, στο αμφιθέατρο «Τζιοβάνι Φερράρι» του περίφημου Ινστιτούτου του Κοβερτσιάνο.

Έβαλε μπρος για τα επόμενα και ας μην το έχει ανακοινώσει ακόμη επίσημα. Το σεμινάριο προπονητικής που ξεκίνησε να παρακολουθεί για το UEFA A δίπλωμα, ολοκληρώνεται στις 20 Ιουλίου. Δύσκολα βρέθηκε εκεί μόνο για την πρώτη μέρα. Λογικά λοιπόν θα μείνει στη Φλωρεντία μέχρι τότε. Αν θα γυρίσει στα μέρη μας; Θέλουμε να πιστεύουμε πως ο Ολυμπιακός θα φροντίσει για αυτό. Το να του προσφέρει μια θέση στα τμήματα υποδομής, είναι κατάσταση win-win. Διότι ταυτόχρονα ίσως φροντίσει και το... μέλλον του.