Ο νεκρός προ των πυλών!

Ο βλάκας πετάει το κουτάκι της μπύρας στο κεφάλι του Βλάνταν Ιβιτς. Τέλος, δεν υπάρχει τίποτα άλλο, ούτε “ναι, αλλά...”, ούτε τίποτα άλλο, παρά διακοπή του ματς. Δεν είναι μαγκιά στο ποδόσφαιρο να φας το κουτάκι της μπύρας και να σηκωθείς να συνεχίσεις σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Γιατί ο επόμενος θα το πετάξει γυάλινο μπουκάλι μπύρας και θα αφήσει και κανέναν στον τόπο. Γιατί ο επόμενος θα πετάξει πέτρα, τούβλο, ότι βρει μπροστά του...

Δεν με ενδιαφέρει αν ο Ιβιτς υπερέβαλε, αν όλο αυτό ήταν μία καλοστημένη παράσταση προκειμένου να διακοπεί το ματς. Δεν το παρακολούθησα, ούτε θα το ακολουθήσω όλο αυτό το σκηνικό, ούτε θα το σχολιάσω (όχι επειδή θα μου κάνει μήνυση ο ΠΑΟΚ αν κράξω), ούτε γιατί εγώ θα γίνω γιατρός και θα κάνω την διάγνωση στον Ιβιτς από τον καναπέ μου. Το ξαναλέω ουδόλως με ενδιαφέρει, τι συνέβη από την στιγμή που το κουτάκι της μπύρας βρήκε τον Ιβιτς. Δεν είναι επιχείρημα ρε βλάκα αν το κουτάκι της μπύρας, ήταν άδειο ή γεμάτο, δεν είναι θέμα προς διαπραγμάτευση. Τέλος!

Το ματς ορθώς διακόπηκε και ούτε αυτό είναι προς διαπραγμάτευση. Και ο τελευταίος συμπαθών τον Παναθηναϊκό, αυτό πρέπει να φωνάζει, ώστε την επόμενη φορά που κάποιος βλάκας θα σκεφτεί να πετάξει κουτάκι μπύρας ή οτιδήποτε άλλο να μην το κάνει. Ο Παναθηναϊκός θα βιώσει μία ακόμη σκληρή τιμωρία, αλλά όχι άδικη.

Ναι καταλαβαίνω την οργή του οπαδού του Παναθηναϊκού και έχει απόλυτο δίκιο να αναρωτιέται πως είναι δυνατόν πριν μία εβδομάδα να έγινε ο τελικός του Κυπέλλου με δεκάδες τραυματίες με ανοιγμένα κεφάλια και μαχαιρωμένα κορμιά στα νοσοκομεία του Βόλου της Λάρισας και της Λαμίας και να μην έγινε αυτό στη Λεωφόρο για ένα κουτάκι μπύρα. Το λάθος δεν είναι ότι διακόπηκε το ματς Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ, το λάθος είναι ότι έγινε ο τελικός του Κυπέλλου. Οπως τόσα και τόσα ελληνικά ματς σε διάφορες έδρες που δεν έπρεπε να γίνουν ή να ολοκληρωθούν.

Αυτή είναι η θέση μου για ότι συνέβη στην Λεωφόρο και δεν θα μου την αλλάξει τίποτα, ακόμη κι' αν με κάποιο μαγικό τρόπο αποδειχτεί ότι ο Ιβιτς δεν έπαθε απολύτως τίποτα. Δεν με νοιάζει αν έπαθε, ούτε θα το ρισκάρω με το γραπτό μου λόγο να πάθει ο επόμενος.

Ανεξάρτητα όμως από αυτή τη θέση για τα όσα βασικά συνέβησαν, έχω να τοποθετηθώ και για πολλά από όσα ακολούθησαν...

Ας ξεκινήσω από τον Παναθηναϊκό.

Οι “πράσινοι” πριν σιχτιρίσουν ή παραπονεθούν για τον Ιβιτς και για το αν έκανε θέατρο, ας βρουν αυτόν που πέταξε το κουτάκι με την μπύρα. Ας τον βρει ο Παναθηναϊκός ας μας τον δείξει κι' ας μην του επιτρέψει την είσοδο στο γήπεδο ΠΟΤΕ ξανά. Επίσης ας τον αναδείξει ως ένα από τους μεγαλύτερους εχθρούς στην ιστορία του Παναθηναϊκού, ως έναν άνθρωπο που λέρωσε το όνομα του συλλόγου και του προκάλεσε μεγάλη φθορά για δύο συνεχόμενες χρονιές. Τίποτα άλλο δεν χρειάζεται να κάνει...

Από την άλλη στον ΠΑΟΚ έχουν δικαίωμα να είναι ενοχλημένοι με την στάση κάποιων ανθρώπων του Παναθηναϊκού που μπροστά στην καταστροφή που έρχονταν σκέφτηκαν να συνεχιστεί το ματς και τα έβαλαν με τον Ιβιτς, αλλά κυρίως έχουν υποχρεώσεις απέναντι στο ποδόσφαιρο και στον φίλαθλο. Αντε και να δεχτώ ότι ως ένα βαθμό σωστά στον ΠΑΟΚ τα έχουν και με το μιντιακό εκείνο σύστημα (όπως οι ίδιοι το αποκαλούν) που έχει παρουσιάσει τον ΠΑΟΚ με πρόθεση και υπερβολή ως το μεγάλο εχθρό...

Αλλά για μία στιγμή. Για ποιον ΠΑΟΚ μιλάμε; Τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη που χρηματοδότησε, στήριξε και μεγάλωσε αυτό το “σύστημα” και που το χρηματοδοτεί ακόμη και σήμερα. Η αλήθεια γράφεται από ανθρώπους που δεν πληρώνονται από εσένα για να την γράψουν. Γιατί τότε γράφουν την δική σου αλήθεια ή την αλήθεια του Αλαφούζου, ή την αλήθεια του Μαρινάκη, ή την αλήθεια του καθενός. Ο επικοινωνιακός πόλεμος λοιπόν γίνεται Ιβάν και με δικά σου λεφτά και κακώς σε ενοχλεί.

Και επειδή διάβασα χθες την δήλωσή του ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ, λίγο μετά τον τραυματισμό του Βλάνταν Ιβιτς, αντιλαμβάνομαι απολύτως και την οργή του Σαββίδη και την διάθεσή του να πληρώσουν οι φυσικοί αυτουργοί αυτής της ενέργειας. Χαίρομαι ειλικρινά που ο Σαββίδης δεσμεύεται ότι θα ψάξει να τον βρει αυτόν που πέταξε το κουτάκι της μπύρας και θα τον κάνει, μέσα στα νόμιμα πλαίσια πάντα, να πληρώσει. Αλλά μήπως ο Ιβάν να έβρισκε και εκείνον που πέταξε την κροτίδα στο ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός και να τον έκανε να πληρώσει επίσης.

Αλλά αυτόν τον βλάκα με την κροτίδα ο Ιβαν εκείνο το βράδυ τον αποθέωσε δημόσια μαζί με τους υπόλοιπους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Μήπως λέω εγώ, να βρει ο Ιβάν και όσους έσφαξαν, άνοιξαν κεφάλια, κατέστρεψαν στο Βόλο και να τους κάνει και αυτούς να πληρώσουν. Αλλά ξέχασα αυτούς όχι απλώς τους αποθέωσε δημόσια αλλά τους ευχαρίστησε μπροστά στην κάμερα και μέσα από την καρδιά του. Οπως και την αστυνομία, τους Υπουργούς, τον Δήμο Βόλου για την υπέροχη δουλειά που έκαναν εκείνο το βράδυ, στο Πανθεσσαλικό. Και επειδή κάποιοι μου είπαν ότι δεν είχε εικόνα εκείνο το βράδυ, ούτε την επόμενη την απέκτησε, για να καταδικάσει έστω και εκ των υστέρων όσα έγιναν και να αποσύρει τα όσα είπε χωρίς να ξέρει;

Επειδή όλοι, ανάμεσά τους και ο Ιβάν, τώρα τελευταία αναζητούν και τους ηθικούς αυτουργούς, καλό θα ήταν εκτός από εμάς τους δημοσιογράφους και οι παράγοντες να αποφεύγουν τους καθρέπτες. Και όταν λέω οι παράγοντες εννοώ όλοι τους! Ακόμη και αυτοί που βλέπουν τον τωρινό χαμό και τον καταδικάζουν και τον χλευάζουν, αλλά φρόντισαν να διδάξουν ήθος με τις πράξεις τους, είδαν τις κάμερες να μη λειτουργούν και ακόμη ψάχνουν αυτόν που πέταξε τον καφέ στον Αναστασίου. Αυτούς που ακόμη ψάχνουν αυτούς που μπήκαν μέσα στο ΟΑΚΑ με τον Ατρόμητο, αλλά και αυτούς τους παλιότερους που έμπαιναν στο γήπεδο με τα κουμπούρια στην τσέπη ή δήλωναν υπερήφανα “αυτούς τους οπαδούς έχουμε και δεν θα τους αλλάξουμε...”.

Ολοι αυτοί μαζί έχουν πετάξει το κουτάκι της μπύρας και δεν ανέχομαι να τους ακούω, κανέναν όμως, να μου κάνει μαθήματα και να μου κουνάει το δάχτυλο στα μούτρα ως ηθικά ανώτερος. ΚΑΝΕΙΣ όμως.

Σε αυτή την χώρα δεν γνώρισα παράγοντα που να πολέμησε την βία με συνέπεια λόγων και πράξεων. Ισως μόνο έναν που δεν ήταν παράγοντας, ήταν πρώην ποδοσφαιριστής. Η βία τους ενοχλούσε πάντα τους παράγοντες, αλλά μόνο στα εκτός έδρας παιχνίδια, στα εντός έδρας ποτέ. Και το αυτό ισχύει και για τους περισσότερους από τους δημοσιογράφους σε αυτήν εδώ την χώρα. Ανάλογα με τα γυαλιά ενοχλούνται από την βία, όπως ανάλογα με τα γυαλιά που φορούν ενοχλούνται και από την διαιτησία. Ακούστε μάγκες για να συνεννοηθούμε. Πριν λίγες ημέρες έγραψα ότι έτσι όπως πάμε θα κάνουμε σλόγκαν της αθλητικής ζωής το “από το Βορρά μέχρι το Νότο...”, σήμερα θα γράψω αυτό που βλέπω να έρχεται. Ο νεκρός που έρχεται με μαθηματική ακρίβεια, όσο άπαντες ποτίζουν τον κόσμο με αδιανόητες ποσότητες δηλητηρίου, δεν θα βαραίνει μόνο τις συνειδήσεις των παραγόντων (όσων έχουν τέτοια), αλλά και τις δικές σας. Και το γράφω γιατί ανάμεσα σε αυτούς που έχουν ξεφύγει τελείως είναι άνθρωποι που πίνω μαζί τους κι' ένα κρασί και ξέρω ότι κατά βάθος δεν είναι τέτοιοι.

Μάγκες και στον Βορρά και στον Νότο χαλαρώστε...