Η υπεράσπιση της αθλιότητας...

Είναι σίγουρο ότι στο σύγχρονο λεξικό, δίπλα στη λέξη ποδόσφαιρο, πρέπει να μπει μία υποσημείωση για την Ελλάδα! Είναι δεδομένο πλέον, ότι είμαστε μοναδικοί στον κόσμο για όσα συμβαίνουν στο μαγικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου και εκεί που λες ότι τα έχεις δει όλα, κάτι θα γίνει και το κοντέρ θα γράψει νέες επιδόσεις!

Πριν προλάβει να καταλαγιάσει ο θόρυβος για όσα έγιναν στον τελικό του Κυπέλλου στο Βόλο, ήρθε η Λεωφόρος για να γράψει νέες στιγμές δόξας! Θα μου πείτε βέβαια, ότι τα επεισόδια ή οι ρίψεις αντικειμένων δεν είναι κάτι καινούργιο στη χώρα μας. Και θα απαντήσω, φυσικά και δεν είναι...

Αυτό, όμως, που είναι καινούργιο και αποτελεί τη μόδα της εποχής, είναι η προσπάθεια που γίνεται από κάθε πλευρά, να υπερασπιστεί τις όποιες άθλιες, γραφικές ή επικίνδυνες ενέργειες κάνει! Είδαμε σε ένα σχεδόν άδειο γήπεδο για τα δεδομένα των ντέρμπι, να υπάρχει ο ανεγκέφαλος που να κρατά επί μία ώρα ένα κουτάκι και στο τέλος να το εκσφενδονίζει στο κεφάλι του Ιβιτς!

Είδαμε τον προπονητή του ΠΑΟΚ, για κάτι που αναφέρεται από όλους ως εκδορά, να αποχωρεί από το γήπεδο με καροτσάκι και να διακομίζεται στο νοσοκομείο!

Είδαμε τη διοίκηση του Παναθηναϊκού να παρελαύνει μπροστά από τις κάμερες και τα μικρόφωνα και να προσπαθεί να δικαιολογήσει τη ρίψη του αντικειμένου! Είδαμε κάποιους ποδοσφαιριστές να κάνουν άσεμνες χειρονομίες και άλλους να τσακώνονται σαν τα κοκόρια!

Είδαμε ακόμα και τον διαιτητή να ισχυρίζεται ότι ήθελε να συνεχίσει το ματς, αλλά τελικά να το διακόπτει!

Είδαμε και άλλα πολλά, αλλά αυτό που μένει είναι η προσπάθεια της κάθε ομάδας και των οπαδών της, να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Να χρησιμοποιούν επιχειρήματα όπως «αφού τόσα χρόνια τα κάνατε σε μας, ήρθε η ώρα να σας τα κάνουμε» ή «αυτά που κατηγορούσατε μία ζωή, τώρα τα κάνετε εσείς και κερδίζετε αγώνες στα χαρτιά!»

Η ψυχραιμία έχει χαθεί, τα πνεύματα έχουν ανάψει σε επικίνδυνο επίπεδο, κάθε φωνή λογικής έχει χαθεί! Ουδείς δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι όποιες «νίκες» κατακτά μία ομάδα είναι πρόσκαιρες, καθώς το σύνολο του ελληνικού ποδοσφαίρου, με όλα αυτά απαξιώνεται. Κάθε υγιής φίλαθλος στρέφει οριστικά την πλάτη του στη μπάλα, οι υγιείς επιχειρήσεις εγκαταλείπουν κάθε σκέψη χρηματοδότησης και όσοι αγνοί παράγοντες έχουν ξεμείνει στο άθλημα, είναι θέμα χρόνου να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους...

Οσοι πανηγυρίζουν, να ξέρουν ότι είναι θέμα χρόνου να πανηγυρίζουν μόνοι τους...