Κάτι κουρασμένα παλικάρια

Ψυχικά και σωματικά ήταν εξαντλητικό να βλέπεις τον Άρη του δευτέρου ημιχρόνου. Σαν να είσαι σ’ ένα αεροπλάνο που «ισορροπεί» μεταξύ των κενών αέρος, αλλά οι αναταράξεις είναι τόσο έντονες όπου εκλιπαρείς να… πέσουν οι μάσκες οξυγόνου, για να οξυγονοποιηθεί το μυαλό. Αυτές χρειαζόντουσαν οι παίκτες του Άρη στο δεύτερο ημίχρονο.

Έβλεπες κάτι κουρασμένα παλικάρια να προσπαθούν να κρατήσουν όρθια τα κορμιά τους, εξαντλημένα από την πίεση του αποτελέσματος και από τη σκέψη των όσων μπορούν να επακολουθήσουν πιθανού αρνητικού αποτελέσματος.

Η κατάπτωση του σώματος οδήγησε και σε πνευματική ανισορροπία με συνέπεια την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Μια ομάδα στα πρόθυρα ολικής κατάρρευσης, τους ποδοσφαιριστές να εκμεταλλεύονται το κάθε δευτερόλεπτο διακοπής, λυγίζοντας τα πόδια τους και μετρώντας τις ανάσες τους. Και το χειρότερο όλων είναι ότι αυτή η εικόνα θα διατηρηθεί και στα επόμενα παιχνίδια με κίνδυνο να επεκταθεί με την έναρξη μιας περιόδου διπλών αγώνων την εβδομάδα.

Ο Νίκος Κωστένογλου εγγυήθηκε για το αποτέλεσμα αλλά (με το συμπάθιο κιόλας), τούτο συνιστά επαγγελματική αφέλεια. Υπό την έννοια ότι, είναι τουλάχιστον ριψοκίνδυνο να εγγυάσαι για κάτι που βλέπεις και αντιλαμβάνεσαι πως είναι τουλάχιστον προβληματικό. Εμμέσως πλην σαφώς είπε ότι ο Άρης θα βασιστεί στα κουράγια του στο πρώτο ημίχρονο, εκεί θα προσπαθεί να τελειώσει τα παιχνίδια. Κι όταν δεν θα μπαίνει το γκολ, τότε θα κάνει τον σταυρό του. Στο δε δεύτερο ημίχρονο θα κάνει διαχείριση αποτελέσματος.

Η παραδοχή (αυτής) της αλήθειας είναι πολύ ενοχλητική κι έχει δύο όψεις. Από τη μία πλευρά σαφώς και υποχρεώνει στην κατάθεση εξηγήσεων όλων όσοι είχαν την ευθύνη επί της εκγύμνασης των ποδοσφαιριστών. Να εξηγήσουν γιατί η ομάδα δείχνει ανήμπορη να παίξει μετά το 60^ο λεπτό. Δεύτερον, όταν πρόκειται για επαγγελματίες παίκτες, αυτοί είναι οι πρώτοι που έχουν την ευθύνη.

Ο επαγγελματίας αθλητής πρώτα απ’ όλα φροντίζει για τον εαυτό του, για το σώμα του, για την φυσική και αγωνιστική κατάστασή του. Γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τις αντοχές του, τον οργανισμό του κι αν διαπιστώσει ότι κάτι δεν πάει καλά, σεβόμενος πάντα τον εαυτό του, το επισημαίνει την κατάλληλη στιγμή. Συνεπώς, ας μην επαναπαύονται. Ποσώ μάλλον, αν επαληθευτεί ο Κωστένογλου, αλλά και επιβεβαιωθεί ότι η κατάρρευση δεν ήταν σημερινό φαινόμενο, είναι επαναλαμβανόμενη. Διότι και σήμερα, υπήρχαν παίκτες που έκαναν προετοιμασία το καλοκαίρι κι έτρεχαν μέχρι το 90^ο λεπτό ενώ άλλοι είχαν… παραδώσει πνεύμα από το 55^ο. Είναι και θέμα νοοτροπίας.

Καταλήγοντας, ο Κωστένογλου επιβεβαιώνεται σε κάτι που είπε στην επίσημη παρουσίασή του. Ο Άρης είναι υποχρεωμένος να κοιτάξει πρώτα τον εαυτό του και μετά τα αποτελέσματα των πρωτοπόρων. Και είναι αλήθεια ότι αυτή η «τακτική» αποτελεί μονόδρομο έπειτα από την άθλια εμφάνισή του στο δεύτερο ημίχρονο.

Κλείνοντας, μια σημείωση για την μπασκετική ομάδα. Υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ο Άρης παραπέμπει σε… νεκρό οργανισμό. Η προσθήκη ενός ζωντανού κυττάρου μοιάζει επιβεβλημένη. Ενός παίκτη με ενέργεια, αθλητικότητα που θα παρασύρει τους υπόλοιπους, θα φέρει θετική αύρα.

Η επιμονή στα ίδια πρόσωπα δεν έχει οδηγήσει πουθενά. Ο Άρης κοίταξε πολύ ζεστά την περίπτωση του Μαρκ Κάρτερ, αλλά ο Αμερικανός θα πρέπει να βρεθεί στις Η.Π.Α. στις αρχές Μαΐου για σοβαρό οικογενειακό λόγο. Κι έτσι η περίπτωσή του μπήκε στο περιθώριο. Ο Κάρτερ δεν θα μπορούσε να δώσει στον Άρη αυτά που χρειάζεται, απλά θα μείωνε σε πολύ σημαντικό βαθμό τον χρόνο συμμετοχής του Μάικλ Τζένκινς. Ο Κάρτερ είναι σοβαρός παίκτης, κάνει συγκεκριμένα πράγματα στο γήπεδο αλλά ως εκεί. (Μου) φαίνεται όμως ότι ο Άρης χρειάζεται κάτι πιο «αθλητικό», ανεξαρτήτου θέσης.