Η... συμμαχία, νίκησε. Γι αυτό διαλύθηκε

Στο παρόν κείμενο, δε θα σταθώ και πολύ στον αγωνιστικό απόηχο του ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός, μιας και θα καταπιαστούμε με αυτό στις 22:30, που ξεκινά σε live streaming “η επόμενη μέρα” της 23ης αγωνιστικής. (Θα μπορούσε να ονομαστεί και της... Αποκαθηλώσεως). Άλλωστε μιλάμε για ένα ματς που έληξε 2-0, ο ΠΑΟΚ ήταν μέτριος και ο Ολυμπιακός περίπου... κοκορεύεται πως το πρώτο 20λεπτο ήταν καλύτερος. Σα να “μικραίνει” ο Ολυμπιακός, αλλά μπορεί να είναι και ιδέα μου. Εγώ, εύκολο το περίμενα για τον ΠΑΟΚ το παιχνίδι και όσο και να θυμώσατε πολλοί, σας τα έγραψα και πριν τη σέντρα.

Στην Forza του Σαββάτου μάλιστα, έγραφα πως “ο ΠΑΟΚ, μετά την ΑΕΚ και τον Πανιώνιο, θα δείξει πια οριστικά ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός!” Όπως έκανε ο πιτσιρικάς στο κλασσικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, “Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα”. Τα ίδια πάνω – κάτω είπε κι ο Μπέντο για να μετατρέψει την αναπόφευκτη απόλυσή του σε... ηρωική και το ψευτο-κατάφερε. Πέρσι ο Τούντορ έλεγε “Ιντέγε δεν έχω” και απολυόταν. Φέτος τα πράματα ήρθαν... Τούμπα. (Να κάνετε επενδύσεις που έλεγε κι ο Σάββας, πριν τον σωπάσουν οι δυνάμεις του Σκότους...)

Θα παραθέσω εδώ πέντε λέξεις, στην προσπάθειά μου να αποκωδικοποιήσω τον Σαββίδη και τις δηλώσεις του. Σπανίως το καταφέρνει κανείς με επιτυχία αυτό, αλλά πάντοτε είναι γοητευτική η προσπάθεια... Ο Ιβάν προ καιρού, είχε βρεθεί σε μια συμπόρευση με τον Μελισσανίδη και τον Αλαφούζο, για την οποία δεν ρώτησε κανέναν στον ΠΑΟΚ ή τη Θεσσαλονίκη. Μια συμπόρευση αντιδημοφιλή και γεμάτη αμφιβολία και καχυποψία, στις τάξεις οπαδών, Τύπου – όλων. Κάποιοι κατανοήσαμε πως η επιδίωξη “να καθαρίσει το ποδόσφαιρο”, δεν ήταν δουλειά που μπορούσε (ή και έπρεπε) να κάνει μόνος του ο ΠΑΟΚ ή ο Σαββίδης. Κάποιοι άλλοι ήταν καχύποπτοι αδιαλείπτως. Η επικύρωση του τέλους της, μόνο χαρμόσυνη είδηση μπορεί να είναι για όλους.

Αυτό που χαρακτηρίστηκε ως “Συμμαχία”, είχε μια και μόνη επιδίωξη: Να φύγουν οι... Γκρανκάσες από το ποδόσφαιρο και να αναλάβουν νέοι και άφθαρτοι άνθρωποι. Εδώ και καιρό, έχει εμπεδωθεί πως ο Γραμμένος θα είναι ο μόνος υποψήφιος, όταν (τον Ιούνιο;), γίνουν εκλογές. Την ίδια στιγμή, έπαψε και η συμπόρευση. Ο στόχος επετεύχθη κι οι πρώην... σύμμαχοι γύρισαν σπίτια τους. Αφήστε που πλακώθηκαν για τηλεοπτικές άδειες, φαντάσματα του παρελθόντος και η σύμπνοια χάθηκε νωρίς. Δεν είναι μια περίοδος που θα νοσταλγήσει κανείς, ίσως. Έχουμε περάσει και πολύ χειρότερες όμως στο ποδόσφαιρο. Η... νεκρολογία της συμμαχίας από τον Σαββίδη στην ΕΡΤ όμως, αμέσως μετά από τη νίκη επί του Ολυμπιακού, έγινε διότι πιθανότατα έκρινε πως πρέπει να προειδοποιήσει... Διότι κάποιοι, μέχρι φίλο του... Μαρινάκη θα επιχειρήσουν να τον βγάλουν.

Κανείς δεν θέλει φίλο και σύμμαχο, αλλά... ούτε και εχθρό στη Superleague, κανέναν. Όλοι όσοι θέλουν σοβαρές συνθήκες ανταγωνισμού, με κανόνες πάνω απ' το τραπέζι, χωρίς παγιωμένες ισορροπίες, δίχως “μπετόν αρμέ” πτέρυγες και μόνιμα... σκορ στις ψηφοφορίες, ας συμβάλλει. Κι όποιος δε μπορεί ή έχει άλλες επιδιώξεις, ας απομονωθεί. Να “σκοτώνονται” μεταξύ τους, ούτε που νοιάζει κανέναν. Να αφήνουν όμως το ποδόσφαιρο να αναπνέει. Εάν θυμηθούν πως είναι συνεταιρισμός, ας δουλεύουν σοβαρά και ας μην είναι φίλος και κανείς με κανέναν.

Ο φαταουλισμός όμως τελείωσε, υποχρεωτικώς και σειρά πρέπει να έχει η φαυλότητα. Δε μπορεί να μην κατάλαβαν όλοι πόσο πίσω μας πάει ένα ποδόσφαιρο βρόμας και δυσωδίας. Με μπράβους, με κακουργήματα, με ξυλοδαρμούς, με λαμόγια, με τσάτσους και με συμμορίες. Δε χρειάζονται πια “συμμαχίες”. Κοινός νους απαιτείται. Αν μπορούν να φτιάξουν ποδόσφαιρο, ας μη χάσουν κι αυτή την ευκαιρία. Αν δε μπορούν, ας πάψουμε να τους παίρνουμε όλους και τόσο στα σοβαρά...

Υγ Στις 22:30, σε live streaming, “The Day After"