Η πρόκληση της δεύτερης καριέρας

Εξάντλησε τις πιθανότητες επιστροφής σε αγωνιστική τροχιά στον Ολυμπιακό, αλλά... δεν. Σα να τον στοίχειωσε εκείνο το πρώτο ματς της χρονιάς με τη Μπέερ Σεβά, στο Φάληρο. Ο τραυματισμός, ο αποκλεισμός, η αλλαγή προπονητή, το απρόσμενο φινάλε. Κουαρτέτο σε τέσσερις κινήσεις για τον Δημήτρη Σιόβα. Έναν από τους λίγους Έλληνες ποδοσφαιριστές που «άντεξαν» στον χρόνο, και σε φόντο Ερυθρόλευκο.

Από το 2012 στον Ολυμπιακό. Με περισσότερες από 100 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Και με συμβόλαιο που τρέχει ως το 2019, για να μη ξεχνιόμαστε. Μπορούσε να μείνει εδώ. Στο βάθος του ρόστερ. Και να περιμένει... γενικώς. Να καθίσει πάνω στο εκατ ευρώ που ετησίως προβλέπει η συμφωνία του με τους πρωταθλητές. Αποφάσισε όμως ποδοσφαιρικά. Η Λεγανιές δεν έχει το όνομα. Του δίνει όμως μια ευκαιρία La Liga. Του προσφέρει επίσης όσο χρόνο συμμετοχής χρειάζεται για να ξαναβρεί τον εαυτό του. Και ουσιαστικά του χαρίζει το δικαίωμα να ξανακερδίσει την καριέρα του. Μόλις 28 χρονών είναι άλλωστε.

Μια χαρά ηλικία όχι για να προλάβεις το τρένο, αλλά για να επιχειρήσεις αληθινή επανεκκίνηση. Και ο Σιόβας ομολογουμένως την έχει ανάγκη. Διότι ο κύκλος του στο μεγάλο λιμάνι, αν δεν έκλεισε οριστικά δεδομένα «στένεψε» επικίνδυνα. Ουσιαστικά οι Ερυθρόλευκοι έχουν αποφασίσει άλλα πράγματα για την άμυνα τους. Θέλουν τον Ρέτσο σε πρωταγωνιστικό ρόλο προσεχώς. Θέλουν το καλοκαίρι τον Λαϊφη με τον Ρισβάνη, ίσως και τον Γούτα. Και μαζί τους έναν «κάνω τη διαφορά». Έναν έμπειρο που θα εγγυηθεί για τους υπόλοιπους. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα για το καλοκαίρι. Η πεντάδα των στόπερ για την επόμενη ομάδα. Ο Σιόβας που εδώ και έξι μήνες μόνο προπονείται στον Ρέντη, δεν χωρά σε αυτή τη συζήτηση. Τουλάχιστον με τα δεδομένα που γνωρίζουμε.

Οι Έλληνες στόπερ το τιμούν το ψωμί της.. ξενιτιάς. Και πολύ καλό όνομα διαθέτουν στην αγορά. Και έναν σωρό από παραδείγματα, που αποδεικνύουν ότι αποτελούν μια χαρά λύσεις. Από Ντόρτμουντ και Ρόμα, μέχρι την δεκαετή «σιωπηλή» διαδρομή του Βαγγέλη Μόρα. Αυτή η μόνιμη «υποτίμηση» τους έναντι άλλων, τους αδικεί κατάφωρα. Ειδικά αν ρίξει κανείς μιας προσεκτική ματιά στα ρόστερ των ομάδων μας. Στους ξένους κεντρικούς αμυντικούς που είναι πρωταγωνιστές στη Σούπερ Λιγκ. Μετρημένοι στα δάχτυλα οι πραγματικά καλοί. Και όμως επικρατούν με... άνεση στη σχετική μονομαχία. Λες και ζούμε την εποχή του Μέλμπεργκ, ή του Χένρικσεν και του Γκαμάρα.

Πάει λοιπόν ο Ολυμπιακός στον Γενάρη, χωρίς τον Σιόβα. Χωρίς τον Ντα Κόστα που αύριο ενσωματώνεται στην εθνική ομάδα του Μαρόκο για το Κόπα Άφρικα. Χωρίς τον Ρομαό που είναι μια έξτρα λύση για τους στόπερ. Μένει με Μποτία, Βιάνα και Ρέτσο. Θα πάρουν βέβαια έναν κεντρικό αμυντικοί οι Ερυθρόλευκοι. Αλλά το θέμα είναι πότε. Διότι αν περιμένουν όπως συνηθίζουν το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Γενάρη, για να δουν όλες τις επιλογές της αγοράς; Αναλαμβάνουν ένα σημαντικό ρίσκο. Αστέρας (4.1), Ξάνθη εκτός (8.1), Άρης εκτός (11.1), Πλατανιάς εκτός (14.1), Αστέρας εκτός (18.1) θυμίζουμε. Μια πολύ δύσκολη περίοδος με αναμετρήσεις κάθε τρεις-τέσσερις ημέρες. Διάστημα που δύσκολα μπορεί κάποιος να λειτουργήσει χωρίς rotation.