Υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του και ως ποδοσφαιριστής κατάφερε να κάνει σπουδαία καριέρα στους «αιώνιους» και στην Εθνική Ελλάδας. Τεχνικός της Εθνικής Ελπίδων πλέον ο Αντώνης Νικοπολίδης, παραχώρησε μια διαφορετική συνέντευξη στο «youngtalents» στην οποία μίλησε ως ταλέντο, παίκτης, προπονητής αλλά και γονιός.

Ο 45χρονος τεχνικός αναφέρθηκε με τα καλύτερα λόγια στους Βαλβέρδε, Μίτσελ, Ρεχάγκελ και δεν έκρυψε ότι και ο ίδιος σαν προπονητής έχει υψηλές φιλοδοξίες.

Η ρευστότητα και η αβεβαιότητα που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν τον πτοεί σαν τεχνικό, καθώς έχει περάσει πολλά από μικρός και μοιάζει ατσαλωμένος πίσω από τις αρχές που του έδωσαν οι γονείς του. Τις ίδιες αρχές προσπαθεί να μεταδώσει στον γιο του Γιάννη που είναι αυτήν τη στιγμή στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού.

Την ίδια ώρα ο Αντώνης Νικοπολίδης από τη θέση του προπονητή της Εθνικής Ελπίδων (Κ21) είναι καθ’ ύλην αρμόδιος για την προετοιμασία των κορυφαίων ποδοσφαιρικών ταλέντων της χώρας μας πριν τη μετάβασή τους στην Εθνική Ανδρών. Ο ίδιος εξηγεί ποιες είναι οι κυριότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει κι ανέλαβε τις ευθύνες που του αναλογούν για τον αποκλεισμό στα προκριματικά του Euro U21.

Ευθύνες, όμως, καταλόγισε και στον Κλαούντιο Ρανιέρι για την κάμψη που είχε τα τελευταία χρόνια η Εθνική Ανδρών, στην οποία βλέπει σύντομα τον Παναγιώτη Ρέτσο! Από εκεί και πέρα, αποκάλυψε το κοινό «μυστικό» των Ακαδημιών του Παναθηναϊκού της Παιανίας με τον Ολυμπιακό του σήμερα στο θέμα της ανάδειξης ποδοσφαιριστών. Επίσης, έστειλε μήνυμα προς κάθε νεαρό παίκτη τονίζοντας ότι δεν αρκεί η εμπιστοσύνη της ομάδας, αλλά χρειάζεται και μεγάλη προσωπική προσπάθεια.

- Ως προπονητής στην U21 με ποιά κριτήρια επιλέγετε τους διεθνείς ποδοσφαιριστές;

Οι περισσότεροι παίκτες της Ελπίδων παίζουν σε ομάδες της Σούπερ Λίγκα και η αξιολόγηση αφορά κυρίως την παρουσία τους στους αγώνες, όσο φυσικά αγωνίζονται. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 80-90% προέρχονται από την Εθνική Παίδων και Νέων. Φυσικά υπάρχουν και παιδιά τα οποία μπορεί να μην έχουν επιλεγεί στις μικρότερες Εθνικές ομάδες και στην πορεία τους έχουν μία διαφορετική διαδρομή, αλλά τους προσέχουμε κι αυτούς. Διαθέτουμε ένα ρόστερ περίπου 40 παικτών που παρακολουθούμε τη διαδρομή τους και μέσα απ’ αυτή τη «δεξαμενή» ποδοσφαιριστών κάνουμε τις επιλογές. Το καλό για εμάς φέτος είναι ότι αρκετά παιδιά φεύγοντας από την Κ20, μπορεί να πάνε και σε ομάδες της Β΄ Εθνικής. Εγώ ως ομοσπονδιακός προπονητής προτιμώ αυτά τα παιδιά να τολμάνε να πάμε στη Β΄ Εθνική για να παίξουν σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα από το να μην παίζουν καθόλου. Εμείς καθημερινά τους αξιολογούμε κοιτώντας την πρόοδό τους. Πρέπει να γνωρίζετε πως η Εθνική ομάδα δεν μπορεί να μαζέψει τα παιδιά κάθε μήνα να κάνει προπόνηση γιατί είναι επαγγελματίες, οπότε μαζευόμαστε αναγκαστικά μόνο σε ημερομηνίες ΟΥΕΦΑ.

- Προετοιμάζετε παίκτες για την Εθνική Ανδρών. Πόσο δύσκολο είναι το έργο σας με δεδομένο ότι οι ελληνικές ομάδες δεν εμπιστεύονται νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές;

Υπάρχει δυσκολία. Τα περισσότερα παιδιά δεν μπορούν να βρουν αγωνιστικό ρυθμό. Κυρίως όμως παρατηρούμε ότι έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στην απόδοσή τους. Για παράδειγμα μπορεί τη μια φορά να είναι σε εξαιρετική κατάσταση και την επόμενη να έχουν πτώση. Αυτό νομίζω έχει να κάνει κυρίως με την απογοήτευση τους για το γεγονός ότι δεν βρίσκουν χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους. Το συγκεκριμένο θέμα πάντα υπήρχε και τα παιδιά πρέπει να μάθουν να το διαχειρίζονται. Πρέπει να είναι κίνητρο για αυτούς η Εθνική Ελπίδων, γιατί μέσα από την παρουσία τους μπορούν να προβληματίσουν θετικά τους προπονητές τους στους συλλόγους. Εναπόκειται στα παιδιά το πώς βλέπουν την εξέλιξη της καριέρας τους. Πρέπει να αντιληφθούν ότι πάντα πρέπει να βρίσκονται σε καλή κατάσταση, ώστε όταν μας καλέσει ο προπονητής της Εθνικής ομάδας να αποδείξουμε μέσα από αυτήν ότι αξίζουμε να πάρουμε χρόνο και στην ομάδα μας.

- Περνάμε στην προκριματική φάση για το EuroΚ21. Η ομάδα μας εκεί δεν τα κατάφερε. Θα θέλαμε την άποψή σας για το υλικό που είχατε στα χέρια σας; Τι έφταιξε κι αποκλειστήκαμε;

Είναι αυτό που σας είπα προηγουμένως. Για εμένα ήταν μια ομάδα με καλούς ποδοσφαιριστές, όμως το πρόβλημά μας ήταν ότι αρκετοί είχαν μεγάλες διακυμάνσεις. Υπήρχαν στιγμές που παίξαμε καταπληκτικό ποδόσφαιρο και κάποιες στιγμές ήμασταν μέτριοι. Επίσης, για εμένα ήταν η πρώτη χρονιά και ουσιαστικά τώρα και εγώ «διαβάζω», αντιλαμβάνομαι τις απαιτήσεις της ηλικίας τους. Εγώ προερχόμενος από ποδοσφαιριστής δεν μπορούσα να καταλάβω ότι υπάρχει διαφορά και όντως υπάρχει. Τα παιδιά αυτά λόγω και της ηλικίας τους δεν μπορούν να αξιολογήσουν καλά τις συνθήκες κι έχουν αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους. Έχει να κάνει κυρίως με την προσπάθεια που καταβάλλουν στην προπόνηση, καθώς δεν έχουν πολλά ματς στα πόδια τους. Αυτό τους απογοητεύει. Το ξαναλέω γιατί είναι η πραγματικότητα. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι πάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι, καθώς στις μέρες που έχουμε δουλεύουμε κυρίως τακτικά και ψυχολογικά.

- Με δεδομένο ότι η Εθνική Ελπίδων είναι ο προθάλαμος της Εθνικής Ανδρών, υπάρχουν παίκτες έτοιμοι να στελεχώσουν την ομάδα του κ. Σκίμπε; Εσείς έχετε κάνει για κάποιες εισηγήσεις στον Σκίμπε;

Αναμφισβήτητα υπάρχουν παιδιά που μπορούν να παίξουν και στην Ανδρών. Είδαμε προσφάτως ότι ο Μανώλης Σιώπης κλήθηκε από τον Σκίμπε. Είναι ένα παιδί που και μέσα από την ομάδα του και μέσα από την Ελπίδων κατάφερε να κάνει τη διαφορά. Για να ακολουθήσουν κι άλλοι πρέπει να έχουν μια σταθερή πορεία και να αποδεικνύουν ότι είναι καλύτεροι και ξεχωρίζουν. Πρέπει να δείξεις με την παρουσία σου ότι αξίζεις μία θέση ακόμη και στην προεπιλογή της Εθνικής Ανδρών. Ο Σκίμπε βλέπει και παρατηρεί όλα τα παιδιά που είναι στην Ελπίδων και αγωνίζονται στην Σούπερ Λίγκα. Η αρχή έγινε με τον Σιώπη και ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλοι. Ωστόσο, πρέπει να τονισθεί ότι ένας παίκτης για την Εθνική Ανδρών δεν χρειάζεται μόνο ταλέντο, αλλά παράλληλα εμπειρία και παραστάσεις.

- Υπήρξατε πρωταγωνιστής στη μεγαλύτερη επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας. Υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο το ταλέντο και το υλικό για να ξαναζήσουμε μια μεγάλη επιτυχία με τη «γαλανόλευκη»;

Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να ξαναζήσουμε μια ανάλογη επιτυχία, αλλά το ταλέντο από τον Έλληνα ποδοσφαιριστή δεν έλειπε και δε θα λείψει ποτέ. Σαφώς και υπάρχουν γενιές καλύτερες ή χειρότερες, όμως νομίζω ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχουν νέα παιδιά που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στους συλλόγους τους και στην Εθνική. Ωστόσο, πρέπει οι ομάδες τους να τους εμπιστευθούν και τα ίδια τα παιδιά να αντιληφθούν ότι χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Χρειάζεται ταπεινότητα κι αφοσίωση. Πρέπει να καταλάβουν ότι αν σε γράψουν για πρώτη φορά οι εφημερίδες δεν έχεις τελειώσει με την προσπάθεια. Αυτό είναι ένα θέμα με τον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Δεν μπορούν τα παιδιά σ’ αυτήν την ηλικία να διαχειριστούν την ξαφνική δημοσιότητα. Οφείλουν και οι ομάδες τους και τα παιδιά να κρατούν χαμηλά την… μπάλα για να υπάρξει μια ομαλή συνέχιση της καριέρας τους.

- Την άποψή σας για το τί έγινε λάθος τα τελευταία χρόνια και στην Εθνική Ανδρών δεχθήκαμε κάποιες δυνατές «σφαλιάρες»;

Δεν ήμουν στην Εθνική ομάδα όταν ξεκίνησε όλο αυτό και δεν μπορώ να γνωρίζω τι έγινε από μέσα, αλλά θεωρώ ότι η αρχή έγινε με τον κ. Ρανιέρι. Θεωρώ ότι ο κ. Ρανιέρι χωρίς να γνωρίζει τα δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την Εθνική μας προσπάθησε να κάνει μια βίαια ανανέωση. Προερχόμασταν από μια επιτυχημένη πορεία στο Μουντιάλ και χάθηκαν οι ισορροπίες, διαταράχθηκε το κλίμα με αποτέλεσμα να χαθεί η εμπιστοσύνη. Δε σημαίνει βέβαια αυτό πως ο κ. Ρανιέρι δεν είναι ένας καλός προπονητής. Για εμένα ήταν μια πολύ καλή επιλογή, αλλά δεν γνώριζε τι ίσχυε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν ξεκινάς άσχημα, τότε είναι δύσκολο να διορθωθούνε τα πράγματα.

- Είστε προπονητής της Ελπίδων και το site μας αφορά τα νέα ταλέντα, οπότε μπαίνω στον πειρασμό να σας ρωτήσω, ποιο κατά τη γνώμη σας, είναι αυτή τη στιγμή το κορυφαίο ταλέντο στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Υπάρχουν πολλά παιδιά, αλλά αν θέλουμε να ξεχωρίσουμε κάποιον αυτήν τη στιγμή, μιλώντας πάντα για παιδιά 17-18 ετών, νομίζω ότι είναι ο Ρέτσος. Είναι ένα παιδί 18 ετών, είναι βασικός παίκτης του Ολυμπιακού, είναι παίκτης της Εθνικής Νέων κι αν συνεχίσει με την ίδια δυναμική δε θα προλάβουμε καν να τον έχουμε στην Ελπίδων γιατί θα παίξει κατευθείαν στην Ανδρών. Μπορεί να εμφανίστηκε φέτος, αλλά εμείς τον γνωρίζαμε από τις μικρές Εθνικές ομάδες κι από την διαδρομή του στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού. Πάντως, υπάρχουν κι άλλοι καλοί νέοι ποδοσφαιριστές που πρέπει να τους εμπιστευθούμε.

- Τι στόχους έχετε θέσει στην προπονητική σας καριέρα; Θα σας δούμε σε μεγάλο σύλλογο;

Όπως γνωρίζετε και εσείς, στην Ελλάδα δεν μπορείς να κάνεις μακροχρόνια σχέδια σαν προπονητής. Εγώ αυτό που κάνω είναι να ζω το παρόν. Αυτήν τη στιγμή μέσα από την Ελπίδων προσπαθώ να εξελίξω τη δουλειά μου και παράλληλα να βοηθήσω τα παιδιά και να τους περάσω τη φιλοσοφία μου. Πέραν από το UEFApro το οποίο ολοκλήρωσα, είχα υπάρξει βοηθός των Ζαρντίμ και Μίτσελ στον Ολυμπιακό και ως εκ τούτου έχω εμπειρίες στην οργάνωσης ενός τεχνικού τιμ. Όταν μου δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία, θα μπορέσω να κάνω κι ένα βήμα παραπάνω.

- Ζήσατε ως ποδοσφαιριστής – ταλέντο – την εξαιρετική δουλειά που γινόταν στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Επίσης, γνωρίζετε από πρώτο χέρι την εξίσου καλή λειτουργία των ακαδημιών του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια. Θέλω όμως πρώτα να μου πείτε τι το ξεχωριστό γινόταν στην Παιανία και υπήρχε τέτοια πληθώρα ταλέντων την εποχή που ήσασταν και εσείς στο «φυτώριο» του «τριφυλλιού», και τι γίνεται σε παρόντα χρόνο με τον Ολυμπιακό που δείχνει να βρίσκεται ένα σκαλοπάτι πιο πάνω;

Εκείνη την εποχή ο Παναθηναϊκός είχε την Παιανία. Και δεν μιλάω μόνο για τα γήπεδα, αλλά για όλες τις εγκαταστάσεις. Αυτό του έδινε τη δυνατότητα να πάρει στην Παιανία πολλά παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα. Αυτά τα παιδιά ζούσανε μέσα στο προπονητήριο. Ο Καραγκούνης, ο Χαλκιάς, ο Γκούμας… που ήρθαν από διάφορα μέρη ζούσανε μέσα στην Παιανία και εξελισσόταν ποδοσφαιρικά. Φυσικά μεγάλο ρόλο έπαιξε και η φιλοσοφία του Παναθηναϊκού που ήθελε να βάζει παιδιά από την Ακαδημία στην πρώτη ομάδα. Δόθηκαν ευκαιρίες, δόθηκε χρόνος, είχανε υπομονή οπότε κάποια στιγμή όλο αυτό το πρότζεκτ δικαιώθηκε. Κάτι ανάλογο γίνεται και στον Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι έχοντας πλέον το όπλο του Ρέντη κάνουν εξορμήσεις σε όλη την Ελλάδα και έχουν ανακαλύψει τους καλύτερους ποδοσφαιριστές. Γίνεται εξαιρετική δουλειά σε όλα τα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού και βλέπεις να φαίνονται οι καρποί του προγράμματος. Υπάρχουν πλέον αρκετά ταλαντούχα παιδιά, όπως είναι οι Ρέτσος, Ανδρούτσος, Μανθάτης, Τσιμίκας. Όλοι αυτοί είναι στο προθάλαμο της ομάδας και προσπαθούν να κάνουν το επόμενο βήμα. Εδώ φυσικά θα παίξει ρόλο και η εμπιστοσύνη που θα δείξουν από την πρώτη ομάδα για να προωθηθούν οι νεαροί. Για εμένα το κύριο και βασικό όπλο είναι οι εγκαταστάσεις. Πρέπει να πούμε ότι και ο ΠΑΟΚ και ο Αστέρας Τρίπολης και ο Ατρόμητος προσπαθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός έχει μια τεράστια δυναμική και το όνομα είναι που μετράει ώστε να προσελκύσει τους παίκτες που επιλέγει.

- Οι «ερυθρόλευκοι» λόγω των όσων μας είπατε δείχνουν να προπορεύονται αυτήν τη στιγμή των υπολοίπων ομάδων όσον αφορά την πληθώρα ταλαντούχων παικτών, ωστόσο θεωρείτε πως αξιοποιούν σωστά τα παιδιά που βγάζουν από τις ακαδημίες τους;

Είναι δύσκολη η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Ο Ολυμπιακός δείχνει πλέον να θέλει και προσπαθεί να αξιοποιήσει τη γενιά της Κ20 που συμμετείχε τα τρία τελευταία χρόνια στο UEFAYouthLeagueκαι είχε εξαιρετικούς παίκτες. Αρκετά παιδιά όπως οι Ρέτσος, Μανθάτης, Ανδρούτσος, Τσιμίκας βρίσκονται ήδη στο ρόστερ της πρώτης ομάδας. Εναπόκειται φυσικά και στον προπονητή. Νομίζω ότι ο κ. Σίλβα και ο κ. Μπέντο εμπιστεύθηκαν κάποια νέα παιδιά. Τώρα ο κ. Μπέντο ασχολείται με τα νέα παιδιά, τα υπολογίζει πολύ. Ο Ολυμπιακός νομίζω ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο και προωθεί τα δικά του νέα παιδιά. Φυσικά δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα πρωταθλητισμού, που παίζει στην Ευρώπη και καλώς ή κακώς πρέπει να εμπιστεύεται και τους έμπειρους.

- Ο γιος σας Γιάννης είναι 16 ετών τερματοφύλακας στον Ολυμπιακό και διεθνής στην Παίδων. Τι συμβουλές του δίνετε;

Ο γονιός πρέπει να στέκεται έξω από το γήπεδο. Πρέπει να αφήνει το παιδί να λειτουργεί μόνο του μαζί με τους προπονητές. Να το αφήνει να ανοίξει μόνο του τα φτερά του και να περάσει τις δοκιμασίες. Ο γονιός πρέπει να στέκεται μόνο συμβουλευτικά δίπλα στα παιδιά…

- Ακόμη κι αν πατέρας είναι ο Νικοπολίδης…

Ακόμη κι έτσι. Μόνο έτσι το παιδί θα μπορέσει να εξελιχθεί και να φτάσει ψηλά. Εγώ στέκομαι συμβουλευτικά δίπλα του. Παρατηρώ το παιχνίδι του και σημειώνω τι θα μπορούσε να κάνει καλύτερα ή να αποφύγει. Ούτως ή άλλως στον Ολυμπιακό γίνεται εξαιρετική δουλειά στις προπονήσεις κι υπάρχει ένα εξαιρετικό τεχνικό τιμ με την παρουσία του κ. Ράντου.

- Αποτελεί αβαντάζ ή βάρος στην πλάτη του όταν ένα παιδί έχει έναν τόσο επιτυχημένο πατέρα αθλητή;

Νομίζω ότι περισσότερο αποτελεί βάρος στις πλάτες του. Αρκετές φορές κρίνεται πιο αυστηρά από ένα παιδί που ο πατέρας του δεν ήταν ποδοσφαιριστής. Ωστόσο, κι αυτό είναι μέσα στο… παιχνίδι. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν οπότε πρέπει να το διαχειριστεί. Πρέπει να μην το βλέπει ανταγωνιστικά, λέγεται Γιάννης και κάνει τη δική του καριέρα. Πρέπει να κριθεί γι’ αυτό που κάνει ο ίδιος και όχι συγκριτικά με όσα πέτυχε ο πατέρας του.

- Είχατε την τύχη να συνεργαστείτε με τον μεγάλο Ότο Ρεχάγκελ. Θα θέλαμε να μας αποκαλύψετε την πιο παράξενη συμβουλή του Ρεχάγκελ που θα λέγατε σε παιδιά;

Το βασικό που μου έχει μείνει από τον Ρεχάγκελ είναι ο σεβασμός στον αντίπαλο. Όταν δε σέβεσαι τον αντίπαλο που έχεις είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτύχεις. Ο σεβασμός που δείχνεις στον αντίπαλο σου σε κάνει ανταγωνιστικό.

- Εσείς σαν προπονητής τι έχετε κρατήσει από τον Ρεχάγκελ;

Οι Βαλβέρδε και Μίτσελ είναι αυτοί που μ’ έχουν επηρεάσει περισσότερο απ’ όλους, σε θέματα νοοτροπίας, προπόνησης και λειτουργίας. Του έχω σαν πρότυπα. Με τον Ρεχάγκελ δεν είχα την ίδια τριβή γιατί ήμασταν λιγότερο μαζί, ωστόσο αυτό που κρατάω είναι το πιστεύω του, τη γερμανική νοοτροπία, ότι μπορείς να κερδίσεις τους πάντες. Αυτό ήταν που μας πέρασε κι εμάς, ότι δεν υπάρχει ομάδα άτρωτη που δεν μπορείς να κερδίσεις. Μας έλεγε ότι «όλα μπορούν να γίνουν, αρκεί να δουλέψεις σαν ομάδα».

-Από την προσωπική σας εμπειρία, τί θυσίες πρέπει να κάνει ένα παιδί για να φτάσει ψηλά;

Εγώ μέχρι τα 22 μου ζούσα μέσα στην Παιανία, όλα αυτά τα παιδιά που ξεχωρίζουν και μπαίνουν στις ακαδημίες μεγάλων συλλόγων χάνουν την παιδικότητά τους. Στερείσαι διασκέδασης και οφείλεις να ακολουθήσεις ένα συγκεκριμένο ωράριο. Χρειάζεται να κάνεις θυσίες και πάλι δεν γνωρίζεις αν αυτές οι θυσίες θα φέρουν τα επιθυμητό αποτέλεσμα.

- Εσάς σας πίεζαν οι γονείς σας για πρωταθλητισμό, σας έδιναν συμβουλές ή ακούγατε μόνο τους προπονητές σας;

Οι γονείς μου ασχολήθηκαν μόνο με το κομμάτι αν ζω καλά διότι από τα 15 μου έφυγα μακριά τους. Δεν ασχολήθηκαν ποτέ με το αγωνιστικό μέρος. Έφυγα από κοντά τους ζούσα μόνος μου, ήταν μια δύσκολη αλλαγή για ένα παιδί που πηγαίνει στην πόλη. Βέβαια χάρηκαν αρκετά όταν έγινε η πρώτη μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Μου είχανε εμπιστοσύνη, μ’ είχαν μεγαλώσει με αρχές κι αυτό είναι το σημαντικό. Μ’ αφήσαν ουσιαστικά να γνωρίσω την ζωή μόνος μου. Ανάλογο δρόμο ακολουθώ και εγώ.