Ολοι μας έχουμε ακούσει ή πει την κλισέ έκφραση πως «τα ματς τελειώνουν με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή». Πλέον θα πρέπει κάποιος να την τοιχοκολλήσει στα αποδυτήρια του Αστέρα και να τη βλέπουν καθημερινά οι παίκτες του. Οι οποίοι για 65 με 70 λεπτά ήταν «κυρίαρχοι» κόντρα στην Λάρισα – έστω και αν έπαιζαν άδικα με παίκτη περισσότερο – αλλά αντί να «καθαρίσουν» το ματς, το άφηναν στο ρευστό 1-0. Κάπου εκεί κατέβασαν αδικαιολόγητα στροφές και έτσι οι «βυσσινί» που είχαν ψυχή, κατάφεραν να αποσπάσουν την ισοπαλία 1-1. Παρότι στα τελευταία λεπτά οι Αρκάδες και πάλι προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά το «νεκρό διάστημα» μέχρι το γκολ των «βυσσινί» τελικά τους στοίχησε.

Oι δύο ομάδες ξεκίνησαν με παρόμοια διάταξη, με 4-2-3-1. Οι γηπεδούχοι είχαν τον Ντοναρούμα κάτω από τα γκολπόστ, τους Ιγκόρ, Χαμντανί, Μπέρτο, Γιαννούλη στην άμυνα, τους Δημούτσο, Τσουκαλά στον άξονα, τον Τσιλιανίδη σε ρόλο «οργανωτή», τους Καλτσά, Νίκο Φερνάντες στα άκρα και τον Ιωαννίδη προωθημένο επιθετικό.
Οι φιλοξενούμενοι είχαν τον Ξενοδόχοφ πορτιέρο, τους Μονιάκη. Ρέντζα, Γιοβάνοβιτς, Φάρκα στην άμυνα, τους Αναστασόπουλο, Αντονι στον άξονα και τους Αβραάμ,Ναβάρο, Ναζλίδη πίσω από τον Μαρουκάκη. Ετσι για πρώτη φορά ξεκίνησαν μαζί οι Ναζλίδης, Μαρουκάκης, αλλά όχι σε «κλασικό» 4-4-2, αλλά με τον πρώτο ένα κλικ πίσω από τον δεύτερο.

Το ματς ξεκίνησε με εμφανή στόχο των Αρκάδων να «φορτώσουν» τον άξονά τους. Το «δίδυμο» των Τσουκαλά, Δημούτσο είχε ήδη τρεις τελικές στα πρώτα λεπτά, ενώ και ο Τσιλιανίδης έπαιρνε πρωτοβουλίες. Η ΑΕΛ όμως έδειχνε επικίνδυνη στην κόντρα και το ματς έδειχνε ντερμπάκι. Στο 15’ όμως άλλαξαν όλα. Ο Ιωαννίδης τότε προσπάθησε να μπει ανάμεσα στους Γιοβάνοβιτς, Μονιάκη, ο δεύτερος φαίνεται να τον ανατρέπει – υπάρχει επαφή – και ο ρέφερι Κύζας καταλογίζει την εσχάτη των ποινών. Σε μεγάλο βαθμό σωστή. Μετά όμως αποβάλει τον Γιοβάνοβιτς. Ο οποίος και δεν είναι εκείνος που κάνει την παράβαση, ενώ και η φάση δεν «σηκώνει» κόκκινη. Πρόθεση από μέρους των παικτών της Λάρισας δεν υπάρχει – ο κανονισμός για την «τριπλή τιμωρία» έχει αλλάξει από το καλοκαίρι άρα δεν «υφίσταται» το «προφανή θέση για γκολ» - και το μαρκάρισμα του Μονιάκη σε καμία περίπτωση δεν δείχνει πρόθεση, Αρα ο Κύζας ξέχωρα ότι «έχασε» τον παίκτη που έκανε το πέναλτι, έδωσε και μία λανθασμένη κόκκινη.

Λίγο αργότερα ο Ντοναρούμα έκανε μία εκπληκτική επέμβαση στο σουτ του Ναζλίδη κα μετά το 25’ οι γηπεδούχοι κυριάρχησαν πλήρως. Εκμεταλλεύτηκαν το αριθμητικό τους πλεονέκτημα, πίεσαν, είχαν δοκάρι με τον Δημούτσο, αρκετές φάσεις και το φινάλε του πρώτου ημιχρόνου τους βρήκε με κατοχή μπάλας στα επίπεδα του 70%.

Το δεύτερο μισό ξεκίνησε σε ανάλογο τέμπο και ο Αστέρας μπήκε ξανά πολύ δυνατά. Ομως ο Ξενοδόχοφ ήταν σε καλή ημέρα, ενώ οι Αρκάδες δεν εκμεταλλεύτηκαν τις στημένες μπάλες που κέρδισαν. Μάλιστα στο 54’ και για μερικά λεπτά, είχαν έξι σερί κόρνερ που πέρασαν ανεκμετάλλευτα. Την ίδια στιγμή η βροχή δυνάμωνε και ο αγωνιστικός χώρος γίνονταν όλο και πιο «βαρύς».

Ετσι ο ρυθμός άρχισε να πέφτει, στον Αστέρα έδειξαν να… επαναπαύονται και περίπου στο 70’ έγινε η κίνηση-ματ. Μέχρι τότε ο Τσιώλης είχε ανακατέψει πολύ την τράπουλα. Τίποτα όμως δεν του έβγαινε. Κάπου εκεί όμως πέρασε τον Ντοντό στην κορυφή της επίθεσης και τον Ναζλίδη πίσω του, σε ένα τρόπο τινά 4-4-1, αλλά με τον τελευταίο να έχει ελεύθερο ρόλο. Με αυτή την εσωτερική αλλαγή, το παιχνίδι γύρισε… τούμπα. Οι γηπεδούχοι σταμάτησαν να απειλούν, δέχθηκαν φάσεις, ισοφαρίστηκαν και μόνο μετά το 1-1 και με την είσοδο του Στανισάβλιεβιτς έγιναν και πάλι επιθετικοί (είχαν μεταξύ άλλων και δεύτερο δοκάρι). Αλλά το… τρένο τους είχε προσπεράσει.

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ: Ντοναρούμα, Ιγκόρ, Χαμντανί, Μπέρτος, Γιαννούλης, Δημούτσος, Τσουκαλάς (81’ Στανισάβλιεβιτς), Τσιλιανίδης (63’ Μάσα), Καλτσάς, Νίκο Φερνάντες (69’ Ιγκλέσιας), Ιωαννίδης.
ΑΕΛ: Ξενοδόχοφ, Μονιάκης, Ρέντζας (65’ Καπός), Γιοβάνοβιτς, Φάρκας, Αναστασόπουλος, Αντονι, Αβραάμ (31’ Ντέλετιτς),Ναβάρο, Ναζλίδης, Μαρουκάκης (46’ Ντοντό).

MVP: Ο Ξενοδόχοφ. Μπορεί να έκανε ένα λάθος στο πρώτο ημίχρονο από το οποίο προήλθε το δοκάρι του Δημούτσου, όμως σε όλο το υπόλοιπο ματς ήταν πάρα πολύ καλός. Οι επεμβάσεις του αποκτούν μεγαλύτερη αξία λόγω του ότι έγιναν σε ένα τερέν που η μπάλα γλιστρούσε από την βροχή. Ο γκολκίπερ των «βυσσινί» ήταν μακράν ο κορυφαίος του ματς.

ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ: Ο Τσουκαλάς. Ο χαφ του Αστέρα ήταν ο καλύτερος της ομάδας του. «Πατούσε» στην αντίπαλη περιοχή, έκανε πολλά σουτ, «έσπαγε» μπάλες, αμύνονταν σωστά και η μορφή του κυριαρχούσε στον άξονα.

ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Ο Μάσα. Ο Αργεντινός μπήκε να βοηθήσει κόντρα σε μία ομάδα που είχε αριθμητικό μειονέκτημα και η ομάδα του ήταν ήδη 1-0 μπροστά στο σκορ. Πέρασε… απαρατήρητος.

Η ΓΚΑΦΑ: Πάρτε μία στημένη μπάλα του Αστέρα και τοποθετήστε την σε αυτή την κατηγορία. Οι Αρκάδες δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν κάποια. Κέρδισαν πάρα πολλά κόρνερ (στις αρχές του δεύτερου μισού είχαν έξι συνεχόμενα!) και αρκετά φάουλ γύρω από την αντίπαλη περιοχή, όμως κανένα δεν μετατράπηκε σε γκολ.

ΤΟ ΣΤΡΑΓΑΛΙ: Ο Κύζας φαίνεται πως σωστά καταλογίζει πέναλτι στη φάση του 15’, αλλά άδικα αποβάλει τον Γιοβάνοβιτς. Εκεί κάνει δύο λάθη. Καταρχήν ο Μονιάκης μάρκαρε τον Ιωαννίδη άρα «έχασε» τον παίκτη, ενώ και η παράβαση δεν… ήταν για αποβολή. Ο ρέφερι έκανε διπλό λάθος, που άλλαξε την εικόνα του ματς. Στην φάση του πέναλτι που καταλόγισε υπέρ της ΑΕΛ, φαίνεται να έχει δίκιο.

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ GAZZETTA: Η ΑΕΛ έχει κάθε λόγο να αισθάνεται «νικήτρια». Εμεινε άδικα με 10 παίκτες πολύ νωρίς, άντεξε την πίεση, είχε τύχη (ο Αστέρας έβγαλε πολλές φάσεις και είχε δύο δοκάρια) αλλά απέδειξε πως το ματς τελειώνει στο 90’ plus και όχι στο 70’. Οι γηπεδούχοι αδικαιολόγητα πάτησαν «φρένο» («ξύπνησαν» απότομα μετά το γκολ της ΑΕΛ) και οι «βυσσινί» με παίκτη λιγότερο «κυνήγησαν» το παιχνίδι και τελικά δικαιώθηκαν.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ