Προπονητής σημαίνει, αποφασίζω...

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο και γενικά στον επαγγελματικό αθλητισμό, με εξαίρεση και όχι πάντα, το μπάσκετ, ο προπονητής δεν έχει την δέουσα προσοχή. Δεν θεωρείται τόσο σημαντικός όσο είναι. Στα ομαδικά σπορ για εμένα υπάρχει μόνο ένας κανόνας. “Δείξε μου τον προπονητή σου, να σου πω τι ομάδα είσαι”. Ολα τα υπόλοιπα έπονται. Παίκτες, λεφτά, μπάτζετ, έπονται του προπονητή κατά την άποψη μου. Ο κανόνας είναι πάντα “έχεις προπονητή, έχεις ομάδα”, η εξαίρεση είναι “έχεις παίκτες, αλλά δεν έχεις προπονητή, δεν τρέχει τίποτα...”.

Το τριήμερο που μας πέρασε λοιπόν είδα πολλά μεγάλα ματς. Και για μία ακόμη φορά επιβεβαίωσα ότι οι προπονητές είναι σχεδόν πάντα αυτοί που κινούν τα νήματα, που “κρύβονται” πίσω από τις μεγάλες στιγμές, τις μεγάλες νίκες. Για μία ακόμη φορά διαπίστωσα ότι προπονητής σημαίνει “εγώ αποφασίζω” και όταν ο προπονητής έχει την προσωπικότητα και τα... καρύδια να το κάνει, τότε η ομάδα έχει τον τρόπο να κερδίζει.

Ο Τσάμπερλέιν δεξί μπακ...

Ξεκινώ από τον προπονητή που τα έκανε σχεδόν όλα λάθος. Σάββατο απόγευμα και ο Βενγκέρ στο “Ολντ Τράφορντ” δεν έχει διαβάσει τίποτα σωστά πριν από το ματς. Δεν έχει σχεδιάσει τίποτα σωστά και η ομάδα του δεν έχει καταφέρει να κάνει ούτε μία τελική εντός εστίας. Το να βάλει μέσα τον Ζιρού όταν χάνει, είναι ασφαλώς απολύτως προβλεπόμενο. Και που το έβαλε το γκολ ο Ζιρού, ο Βενγκέρ δεν παίρνει τίποτα, ολόκληρο το credit πηγαίνει στον Γάλλο φορ και όχι στον προπονητή του. Στον Βενγκέρ όμως πηγαίνει το credit του απρόβλεπτου, αυτού που δεν περιμένεις να κάνει και το κάνει και αποδεικνύεται καθοριστικό.

Στον Αλσατό έχει μείνει μία αλλαγή και η Αρσεναλ χάνει με το... τιμητικό για αυτήν 1-0! Ο Τσάμπερλέιν είναι φανερό ότι είναι η μόνη επιθετική λύση που έχει απομείνει για να ρίξει στο ματς. Το θέμα είναι ποιος θα βγει. Ολοι εκτιμούν ότι θα κάνει χώρο ο Γουόλκοτ, ο οποίος παίζει στην ίδια θέση με τον Τσάμπερλέιν και έχει κάνει άθλιο ματς. Ο Βενγκέρ τον κρατάει μέσα στα ματς με εντολή να περάσει από τα άκρα σε θέση εσωτερικού φορ μέσα στη μεγάλη περιοχή.
Μαζί του τραβιέται μέσα στη μεγάλη περιοχή και ο ακραίος οπισθοφύλακας της Μάντσεστερ. Ο Τσάμπερλέιν για πρώτη φορά στη ζωή του θα παίξει για δέκα λεπτά δεξί μπακ. Στόχος του Βενγκέρ να αδειάσει όλη η πλευρά του και να πάει ο Τσάμπερλέιν στο ένας εναντίον ενός του Ράσφορντ που παίζει αριστερό εξτρέμ.
Συμβαίνει και μοιραία ο Τσάμπερλέιν περνάει τον άπειρο σε τέτοιες καταστάσεις και ευάλωτο αμυντικά Ράσφορντ σαν σταματημένο. Η σέντρα του είναι η πρώτη καλή της Αρσεναλ στο ματς γιατί είναι η πρώτη που βγαίνει χωρίς πίεση. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολη δουλειά για τον Ζιρού.

Ο Βενγκέρ αποφάσισε κόντρα στην λογική, σε ένα ματς που όλες οι αποφάσεις του ως τότε ήταν λάθος και πήρε κάτι που με βάση την εικόνα του ματς, δεν έπρεπε να πάρει.

Η απόφαση του Πεπ με τον Τουρέ...

Λίγη ώρα αργότερα ο Πεπ Γκουαρντιόλα έπαιρνε μία άλλη απόφαση. Ο Γιάγια Τουρέ που ήταν εκτός ομάδας για τρεις μήνες, ξεκίνησε βασικός στο Λονδίνο κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας. Ο Πεπ είχε εξηγήσει “αν δεν ζητήσει δημόσια συγγνώμη ο μανατζέρ του Ντμίτρι Σέλουκ και ο ίδιος ο Τουρέ από το club και τον ίδιο δεν πρόκειται να μπει στην ομάδα”. Ο Σέλουκ έριξε τα μούτρα του, το ίδιο και ο Γιάγια. Η συγγνώμη ήταν ξεκάθαρη και δημόσια. Ο Τουρέ γύρισε και στην πρώτη εμφάνισή του εμφανίστηκε πιο αδύνατος από ποτέ και έβαλε δύο γκολ που έκριναν το ματς.

Ισκο η επιστροφή...

Το ίδιο βράδυ ο Ζινεντίν Ζιντάν εμφάνιζε στην πιο δύσκολη έδρα, κόντρα στον πιο δύσκολο αντίπαλο εκτός έδρας, την ελλιπέστατη λόγω τραυματισμών Ρεάλ, με τελείως διαφορετική λογική και διάταξη από κάθε άλλη φορά φέτος. Ενα 4-2-3-1 με τον Κριστιάνο στην κορυφή και τους Μπενζεμά, Μοράτα εκτός. Με τον Ισκο να... βγαίνει από τη ναφθαλίνη να παίζει στη φυσική θέση του και να κάνει την διαφορά πίσω από τον φορ Κριστιάνο.

Ενα ματς σχεδιασμένα με τέλειο τρόπο και αποφάσεις που αποδείχτηκαν όλες σωστές. Ο Ζιντάν πήρε το ντέρμπι, όχι ο Κριστιάνο...

“Κάνε φάουλ στον Καλάθη τώρα...”

Ολων των παραπάνω είχε προηγηθεί την Παρασκευή το βράδυ, μία άλλη απόφαση της στιγμής που έκρινε ένα πολύ μεγάλο ματς. Το ντέρμπι ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό είναι στην ισοπαλία 26 δεύτερα πριν το τέλος του. Ο Παναθηναϊκός έχει επίθεση και ο Σφαιρόπουλος λέει στον Παπανικολάου “τώρα κάνε φάουλ στον Καλάθη που κατεβάζει την μπάλα”. Ο Παπανικολάου το κάνει και ο Σφαιρόπουλος εξηγεί “δεν βάζει δύο βολές ο Καλάθης, Εμείς την τελευταία επίθεση για να νικήσουμε”.

Ο Καλάθης όντως βάζει τη μία από τις δύο βολές. Ο Ολυμπιακός παίρνει την μπάλα για την τελευταία επίθεση. Για τρίτη συνεχόμενη φορά στο ΟΑΚΑ οι παίκτες του Παναθηναϊκού αμύνονται ξέροντας ότι αν συμβεί ότι και τις δύο προηγούμενες φορές (καλάθι Σπανούλη) θα χάσουν. Οι παίκτες του Ολυμπιακού κάνουν επίθεση ξέροντας ότι αν συμβεί ότι και τις δύο προηγούμενες φορές θα νικούσαν.

Συνέβη και τρίτη συνεχόμενη φορά και ο Ολυμπιακός νίκησε ξανά. Γιατί στον αθλητισμό όλα είναι θέμα ψυχολογίας και αποφάσεων. Ο Σφαιρόπουλος δεν πήρε ρίσκο, έκανε την δουλειά του. Αποφάσισε για όλη την ομάδα, γιατί αυτή είναι πάντα η δουλειά του προπονητή.
Να αποφασίζει αυτός για την ομάδα...