Αίμα, μόχθος, δάκρυα και ιδρώτας!

Πέφτει στην περίπτωση ο Ολυμπιακός ενόψει του αυριανού τελικού κόντρα στην ομάδα η οποία λογιζόταν από τα… μπετά της εφετινής σεζόν ως το απόλυτο φαβορί της Ευρωλίγκας. Πέφτει στην περίπτωση, διότι ψάχνοντας από ‘δω κι από ‘κει τι έχει συμβεί στον κόσμο στις 13 Μαΐου ανακάλυψα ένα γεγονός που ταιριάζει γάντι στην περίσταση...

Σαν αύριο, λοιπόν, το 1940 ενώπιον της βουλής των Κοινοτήτων, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Γουίνστον Τσόρτσιλ ανακοίνωσε ότι η χώρα του εισέρχεται στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έκανε περιβόλι την καρδιά του λαού του, διότι, όπως τόνισε στο διάγγελμα του, «I have nothing to offer but blood, toil, tears and sweat. Οπερ μεθερμηνευόμενον, «δεν έχω να σας προσφέρω τίποτε άλλο παρά αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα»!

Δεν ξέρω τι έχει κατά νου να πει ο Ντούντα στους παίκτες του στα αποδυτήρια, αλλά η προσέγγιση του στον βαθμό δυσκολίας και στην επικινδυνότητα του τελικού, δεν (θα) απέχουν και πολύ από την ομιλία του Τσόρτσιλ , αλλά, διάβολε, μπορεί να ελπίζει ότι παρά τις κακουχίες, στο τέλος θα δικαιωθεί…

Ο Τσόρτσιλ, ο αγγλικός λαός και οι σύμμαχοι τους χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να δικαιωθούν, απλώς τώρα που το σκέπτομαι, δίπλα στο αίμα, τον μόχθο, τα δάκρυα και τον ιδρώτα, έπρεπε να υπολογίσουν και την υπομονή, η οποία για τον Ολυμπιακό είναι μια κληρονομική αρετή: θέμα γονιδίων από γενιά σε γενιά, εδώ και 15 χρόνια, που οι ερυθρόλευκοι περιπλανήθηκαν σε τρία Φάιναλ Φορ (Μόναχο/1999, Βερολίνο/2009, Παρίσι/2010), αλλά δεν κατάφεραν να επαναλάβουν την επιτυχία της Ρώμης και αύριο ελπίζουν πως θα δώσουν ζωή στον μαρμαρωμένο βασιλιά του Βυζαντίου!

Πλάκα πλάκα και με βάση τους θρύλους και της λαϊκές δοξασίες, το θέμα δεν είναι τόσο οι περιστροφές στην άμυνα του Ολυμπιακού, όσο το αν έχει στις τάξεις του κάποιον εξαδάχτυλο, που σύμφωνα με την παράδοση θα επανιδρύσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία!

Στα σοβαρά τώρα, ο τελικός είναι άλλος αγώνας, σε σχέση με τον χθεσινό ημιτελικό, αλλά και η ΤΣΣΚΑ πιθανότατα θα είναι άλλη ομάδα σε σχέση με την εικόνα που παρουσίασε κόντρα στον Παναθηναϊκό. Δεν ξέρω στ’ αλήθεια τι μπορεί και κυρίως τι πρέπει να κρατήσει ο Ολυμπιακός από τα (καλά και τα κακά) διατρέξαντα της Παρασκευής κι αυτό το παραδέχθηκε σήμερα το πρωϊ και ο ίδιος ο Ιβκοβιτς, χωρίς να αναφέρεται μονάχα στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα. Είχε στο νου του και τη σκληρή δοκιμασία που πέρασαν οι Μοσχοβίτες στο θρίλερ το οποίο κρίθηκε στο τελευταίο σουτ. Η μάλλον στο τελευταίο σουτ που δεν μπόρεσε να κάνει ο Παναθηναϊκός…

Παρεμπιπτόντως η άμυνα της ΤΣΣΚΑ στην τελευταία φάση (των 8 δευτερολέπτων και μάλιστα μετά από το τάιμ άουτ του Ομπράντοβιτς) είναι ένας πολύ χρήσιμος μπούσουλας για το τι θα αντιμετωπίσει και ο Ολυμπιακός. Το γνωρίζουν όμως αυτό οι «ερυθρόλευκοι» από τα δύο ματς του Τop 16 και κυρίως από εκείνη την εφιαλτική εσπέρα της 22ας Φεβρουαρίου στη Μόσχα, όπου γνώρισαν μια συντριπτική, αλλά κυρίως διδακτική ενόψει του αυριανού τελικού, ήττα με 96-64.

Το τι κρατούν και τι πετούν οι (έχοντες κοινό σημείο αναφοράς τόσο στον Ολυμπιακό, όσο και στην ΤΣΣΚΑ) δύο προπονητές είναι δικό τους θέμα, άλλωστε αμφότεροι στη σημερινή κοινή παρουσία τους, επικαλέσθηκαν την κινηματογραφική ατάκα της Σκάρλετ Ο’ Χάρα από το «Όσα παίρνει ο άνεμος» και έχουν απόλυτο δίκιο, καθότι «Αfter all, tomorrow is another day»!

Αύριο, λοιπόν, που όντως είναι μια άλλη μέρα, ο Ολυμπιακός (πρέπει να) έχει κάποιες βασικές προτεραιότητες στο παιχνίδι του: τα δεδομένα είναι γνωστά, συμπεριλαμβανομένης και τη απώλειας του Εϊσι Λο, οπότε ο Ντούντα και οι συνεργάτες του έχουν μπροστά τους τα ζητούμενα. Κάποια από αυτά τα «must to have», που λένε και στο… χωριό μου, είναι τα εξής:

1. Να έχει σκοράρισμα από την περιφέρεια (όπως χθες που τελείωσε τον ημιτελικό με 9/20 τρίποντα), ώστε να μην αναγκαστεί να στηρίξει την επιθετική δραστηριότητα του στο low post, όπου σαφώς υστερεί σε κορμιά, επιλογές, ποσότητα και ποιότητα έναντι των Ρώσων.

2. Να ανοίξει αιφνιδιασμούς και να σκοράρει στο ανοικτό γήπεδο, για να βρει ανοργάνωτη την αντίπαλη άμυνα και να μην εγκλωβιστεί στο στιλ που εξ ορισμού δεν τον βολεύει.

3. Βεβαίως για να συμβεί το Νο 2, πρέπει ο Ολυμπιακός να πληροί έναν βασικό όρο: να θωρακίσει τη ρακέτα του και με καλές τοποθετήσεις και καίρια block out στα αμυντικά ριμπάουντ, ώστε να μη χαρίσει στην ΤΣΣΚΑ αυτό που απλόχερα πρόσφερε χθες στην Μπαρτσελόνα. Παρεμπιπτόντως –και για να επιβεβαιωθεί πανηγυρικά το ρηθέν υπό του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου ότι «η στατιστική είναι ένας επιστημονικός τρόπος για να λες ψέματα»- χθες ο Ολυμπιακός επικράτησε σε έναν αγώνα, στον οποίο ο αντίπαλος του πήρε 19 επιθετικά ριμπάουντ και (πλειοδοτώντας εξ αυτού στις κατοχές) εκδήλωσε δέκα παραπάνω τελικές προσπάθειες !

4. Να πιέσει τον Τεόντοσιτς, τον Σβεντ, αλλά και τους φόργουορντ και σέντερ που πασάρουν προς τα έξω ώστε να μειώσει τον υψηλό δείκτη δημιουργίας της ΤΣΣΚΑ και να αλλοιώσει το βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού της.

5. Να αμυνθεί όχι απλώς καλά, αλλά έξυπνα κυρίως στο low post, για να αναχαιτίσει τη δράση του Κρστιτς και του Κιριλένκο, ζήτημα που έχει διάφορες προεκτάσεις. Επειδή ο Ολυμπιακός συνηθίζει να παίζει άμυνα με αλλαγές στα σκριν, οφείλει να προσέξει πολύ σε αυτή την αλληλουχία για να μη «φάει» πόντους από τα mismatch που έχει η ΤΣΣΚΑ. Εκτός από τις δυσαναλογίες ύψους στα μαρκαρίσματα, η άμυνα του Ολυμπιακού πρέπει επίσης να μεριμνήσει για τις καίριες και σωστές περιστροφές, διότι αλλιώς μπορεί να υποστεί την… καταστροφή του Δράμαλη, όπως συνέβη πριν από τρεις μήνες στη Μόσχα. Τότε οι Ρώσοι εκμεταλλεύθηκαν τις κακές περιστροφές της ελληνικής ομάδας και κτύπησαν στο ψαχνό, κυρίως από την αδύνατη πλευρά: άρχισαν το ματς με 9/9 τρίποντα και κατέληξαν με 13/20 σουτ από τα 6,75μ., που σε συνδυασμό με τα 25/33 δίποντα, τις 24-7 ασίστ και τις 5-0 τάπες διαμόρφωσαν τη διαφορά των 32 πόντων.

Αυτά προς το παρόν, σαν μερικές σκόρπιες σκέψεις .Η συνέχεια επί του παρκέ και επί της (διπλής, μάλιστα, ελέω ΕΡΤ και NOVA) οθόνης, όπου θα φανεί τι από αυτά που πρόσφερε σαν αύριο πριν από 65 χρόνια ο Τσόρτσιλ, θα αντέξει ο Ολυμπιακός για να βγει κι αυτός νικητής από τον πόλεμο…