Το γοργόν και χάριν έχει, Ντούντα μου!

Τις προάλλες ο Λεμπρόν Τζέιμς χάραξε στο μασελάκι του τον λατινικό αριθμό XVI εννοώντας τις (16) νίκες που χρειάζονται οι Μαϊάμι Χιτ για να στεφθούν πρωταθλητές του ΝΒΑ, αλλά ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Βασίλης Σπανούλης είναι πολύ πιο. οικονομικοί!

Ελόγου τους χρειάζονται μονάχα δυο, μία την Παρασκευή κι άλλη μια την Κυριακή για να πετύχει ο καθένας τους χώρια, αυτό που κατάφεραν μαζί το 2009 στο Βερολίνο. Από τότε πέρασαν τρία χρόνια, στα οποία ο μεν Μήτσος αξιώθηκε να αναρριχηθεί άλλη μια φορά στο θρόνο (Βαρκελώνη/2011), ο δε Μπίλης το φύσαγε έναν χρόνο (για το περυσινό πάθημα από τη Σιένα) και του κρύωσε τώρα!

Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, βίοι αντίθετοι που μεθαύριο (για πρώτη φορά από καταβολής του θεσμού των Φάιναλ Φορ και μετά από τρεις «εμφύλιους σπαραγμούς») γίνονται βίοι παράλληλοι, με την ελπίδα του ελληνικού μπασκετικού έθνους αυτοί οι δρόμοι να τμηθούν την Κυριακή το βράδυ. Αλλά, διάβολε, προηγούνται οι ημιτελικοί που ακόμη δεν τους είδαμε, τελικό τους βαφτίσαμε!

Η ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα δεν είναι του χεριού μας, περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία. Στην πραγματικότητα και ένεκα της γεωγραφικής σημειολογίας για να βασιλέψουν στην παλιά βυζαντινή Βασιλεύουσα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός πρέπει να περάσουν αλώβητοι από τα στενά των Δαρδανελλίων: να νικήσουν δυο ομάδες που λογίζονταν από την αρχή ως οι επικρατέστερες για τον τελικό, χώρια που το να ποντάρει κάποιος στην κατάκτηση του τίτλου από την ΤΣΣΚΑ ήταν σαν να προβλέπει ότι ο ήλιος θα βγει από την Ανατολή. Ε, αυτό ακριβώς θα επιδιώξουν να αποδείξουν την Παρασκευή τα δυο καμάρια μας: ότι ενίοτε ο ήλιος μπορεί να ανατείλει κι από τη. Δύση, άλλωστε τα όρια των δυο κατευθύνσεων στην Κωνσταντινούπολης είναι δυσδιάκριτα.

Ένας κόλπος, ο Βόσπορος, χωρίζει την Ανατολή από τη Δύση, την Ευρώπη από την Ασία και τηρουμένων των μπασκετικών αναλογιών, σαράντα λεπτά χωρίζουν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό από αυτό που τον περασμένο Οκτώβριο πλήρωνε χίλια στο δεκάρικο, όπως έλεγαν οι παλιοί αλογομούρηδες στο Δέλτα του Φαλήρου!

Οι πράσινοι και οι κόκκινοι θα καταθέσουν (και) την τελευταία ικμάδα τους, περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία. Είμαι πολύ μεγάλη η ευκαιρία και ακόμη μεγαλύτερη η πρόκληση για να την αντιμετωπίσουν επιδερμικά και να την αφήσουν να τους προσπεράσει. Σε πείσμα των προγνωστικών ή ακόμη και των συγκεκριμένων αγωνιστικών δεδομένων, στα οποία υστερούν, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός φορούν τις πανοπλίες τους και ετοιμάζονται για έναν πόλεμο, που δεν θα διαρκέσει τρεις, τέσσερις ή πέντε αγώνες (όπως σε μια σειρά πλέι οφς), αλλά δύο ώρες κι αυτές σκάρτες: είναι σκάρτος, αλλά ικανός ο χρόνος της Παρασκευής και εν συνεχεία της Κυριακής για να εισέλθουν λαθραία ή από την κανονική είσοδο στο σαράι του Τοπ Καπί και να πετύχουν το μεγάλο ριφιφί στους θησαυρούς των Σουλτάνων!

Εδώ το πάλεψε και εντέλει το κατάφερε (στην ομώνυμη ταινία) η συχωρεμένη η Μελίνα Μερκούρη, που έκλεψε τον σμαραγδένιο σουγιά, θα κιοτέψουν ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης που είναι αρχηγοί σε σεσημασμένες (καθ' όλη τη διάρκεια της εφετινής σεζόν) συμμορίες!

Οντας από σήμερα το πρωί στην Πόλη, προσπαθώ να μπω για λίγο στο μυαλό του Ομπράντοβιτς και του Ιβκοβιτς: τι σκέπτονται, τι σχεδιάζουν, πώς ελπίζουν να καταφέρουν τα καίρια κτυπήματα στους αντιπάλους τους, πώς θα προστατεύσουν τις ομάδες τους από τους κινδύνους και όλα τα σχετικά.

Πρώτα απ όλα νομίζω ότι και οι δύο πρεσβευτές μας πρέπει να σουτάρουν με υψηλά ποσοστά ευστοχίας από την περιφέρεια, διότι τόσο οι Καταλανοί, όσο (και περισσότερο μάλιστα) και οι Μοσχοβίτες διαθέτουν ψηλούς με πλούσια αθλητικά προσόντα , που δεν θα επιτρέψουν εύκολες διεισδύσεις και παιχνίδια ένας εναντίον ενός. Ειδικότερα ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη τα μεγάλα σουτ, διότι δεν διαθέτει μεγάλη πολυτέλεια στα ποσταρίσματα των ψηλών του και οφείλει να ανοίξει την καταλανική άμυνα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ο Ιβκοβιτς είπε τις προάλλες ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να τρέξει και έχει απόλυτο δίκιο! Οσο και αν μοιάζει οξύμωρο ή ακόμη και επικίνδυνο να κυνηγήσει μια ομάδα τον γρήγορο ρυθμό κόντρα σε αυτούς που τον δίδαξαν στην Ευρώπη (από την εποχή του Εμιλιάνο Ροντρίγκεθ και του Φρανθίθκο Μπουσκατό, με τις σαΐτες της Ρεάλ Μαδρίτης), στην προκειμένη περίπτωση, μια τέτοια στόχευση δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός βάζει το κεφάλι του στο ντορβά. Το «up tempo game» θα τον ευνοήσει, διότι σε αντίθετη περίπτωση, θα αναγκαστεί σε σετ επιθέσεις απέναντι στην ομάδα η οποία εφέτος παίζει την καλύτερη άμυνα στο 5 εναντίον 5: προς στατιστικήν επίρρωσιν αυτού, σημειώνω ότι η Μπαρτσελόνα δέχεται κατά μέσο όρο 61 πόντους, υποπίπτει σε 10 λάθη, έχει εξαιρετική επίδοση στην πίεση πάνω και μακριά από την μπάλα και υποχρεώνει τους αντιπάλους της σε φτηνά πουλήματα και χαμηλό δείκτη δημιουργίας. Οι «μπλάου γκράνα» είναι πρώτοι τόσο στην αναλογία ασίστ-εύστοχα σουτ στην επίθεση τους, όσο και στην αναλογία (λίγες) ασίστ- (πολλά) λάθη εκ μέρους των αντιπάλων στην άμυνα τους!

Τρίτο ζητούμενο για τον Ολυμπιακό είναι να περιορίσει τη λειτουργία του Ναβάρο και του Λόρμπεκ, που είναι οι δύο βασικοί πυλώνες στην επίθεση της Μπαρτσελόνα, ενώ η άμυνα του θα πρέπει να δώσει μεγάλη έμφαση στο μαρκάρισμα του Μάικλ, κυρίως όταν ο πρώην παίκτης του Περιστερίου και του Μακεδονικού αγωνίζεται στη θέση «3» από την οποία είτε σουτάρει, είτε παίζει ένας εναντίον ενός, είτε ποστάρει. Στην περυσινή σειρά των πλέι οφς με τη Σιένα, οι «ερυθρόλευκοι» χαντακώθηκαν σε μεγάλο βαθμό, διότι δεν μπόρεσαν να αναχαιτίσουν το «μέσα- έξω» παιχνίδι του Χέρστον κι αυτό είναι ένα πάθημα που γίνεται μάθημα, πόσο μάλλον για έναν παίκτη, τον οποίο (τον Οκτώβριο του 2010) φοβήθηκε κοτζάμ Κόμπε Μπράιαντ!

Στην εφετινή σειρά των (ελληνικών) πλέι οφς με τον Πανιώνιο, που λειτούργησαν τρόπον τινά ως scrimmage games ενόψει του ημιτελικού, ο Ιβκοβιτς δοκίμασε κάποια κόλπα, με θέα την Μπαρτσελόνα: για την ακρίβεια με θέα τον Ναβάρο, στις φάσεις που ο Εισι Λο ποστάριζε τους γκαρντ του Πανιωνίου. Έχει λογική μια τέτοια στόχευση με στόχο τον Ναβάρο, όχι μόνο για να τον κουράσει στην άμυνα και ενδεχομένως να τον φθείρει με φάουλ, αλλά και για να τον αναγκάσει να κατεβαίνει χαμηλά στην άμυνα και εν συνεχεία να χρειάζεται να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση για να τελειώσει τις επιθέσεις του, είτε με bomba, είτε με bombita.

· YΓ: Αύριο το δεύτερο μέρος με τα ζητούμενα του Παναθηναϊκού, αλλά και την. μυστήρια εμμονή του Ομπράντοβιτς στο τι μέλλει γενέσθαι.