Οι 300 σελίδες που γέμισε με μελάνι ο Γάλλος συγγραφέας Φιλίπ Αζίζ στο βιβλίο του «Θα προδώσεις χωρίς ντροπή», περιγράφονται ωμά σκληρές και βάρβαρες ιστορίες των συμπατριωτών του που συνεργάστηκαν με την Γκεστάπο. Ενα κεφάλαιο εξ αυτών είναι αφιερωμένο σε έναν ποδοσφαιριστή. Πρόκειται για τον Αλεξάντρ Βιλαπλάν, ο οποίος διετέλεσε αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας και μέχρι σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη ντροπή της ιστορίας των Τρικολόρ.

Ο Αλεξ είχε σημαντική πορεία στην πρώιμη εποχή του γαλλικού ποδοσφαίρου. Στο πρώτο Μουντιάλ μάλιστα, αυτό του 1930 στην Ουρουγουάη, φορούσε το περιβραχιόνιο της ομάδας, όπως είχε συμβεί και δύο χρόνια νωρίτερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Αμστερνταμ. Με 25 διεθνείς συμμετοχές ήταν ο κορυφαίος μέσος της χώρας την εποχή του Μεσοπολέμου.

Ο Αλεξ Βιλαπλάν με την Γαλλία στο Μουντιάλ του 1930 όρθιος πρώτος από δεξιά


Ηταν όμως και λαμόγιο. Κατρακύλησε όταν βρέθηκε στην Ρασίνγκ Παρί (1929-'32). Τότε έγινε γνωστός στα καμπαρέ και τα κακόφημα στέκια του Παρισιού. Το πάθος του ήταν ο τζόγος και το εύκολο χρήμα. Τη σεζόν 1933-'34, την πρώτη επαγγελματική στη Γαλλία ξεκίνησε με την Αντίμπ και ολοκλήρωσε την χρονιά στη φυλακή. Η αιτία ήταν η συμμετοχή του σε στημένα παιχνίδια. Η καριέρα του κάπου εκεί τελείωσε, αλλά πίσω από τα σίδερα βρέθηκε και άλλες φορές, διότι έμπλεκε συνεχώς σε στησίματα ιπποδρομιών.

Στη φυλακή τον βρήκε και η εισβολή των Ναζί στο Παρίσι. Τότε ο Βιλαπλάν εμφάνισε τον χειρότερο εαυτό του. Ηταν γεννημένος στην Αλγερία (ο πρώτος Αφρικανός που αγωνίστηκε στους Τρικολόρ) και μαζί με άλλους Βορειοαφρικανούς σύστησαν μία οργάνωση που συνεργαζόταν με την Γκεστάπο. Τι έκανε; Απλά έβρισκε για τους Γερμανούς, Εβραίους που κρύβονταν στο Παρίσι. Βασικά αυτό που έκαναν τα μέλη της οργάνωσης ήταν να εμφανίζονται στους Εβραίους ως σωτήρες. Αφού τους έπαιρναν ό,τι είχαν και δεν είχαν με την υπόσχεση να τους στείλουν στην Ισπανία ή την Πορτογαλία, τελικά τους παρέδιδαν στους κατακτητές.

Η αποχώρηση όμως των Γερμανών σήμανε και το τέλος της οργάνωσης, αλλά και της ζωής του Βιαλπλάν. Πλέον είχε γίνει διαβόητος και είχε αποκτήσει το ονομα «S.S. Mohamed», μα επιχείρησε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως σωτήρα των Εβραίων. Στο τέλος όμως αποδείχτηκε πως ευθυνόταν για τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων και καταδικάστηκε σε θάνατο (26 Δεκεμβρίου 1944). Το όνομα του όμως δεν ξεχάστηκε ποτέ από τους συμπατριώτες του που μέχρι και σήμερα τον θεωρούν ως τη μεγαλύτερη ντροπή του γαλλικού ποδοσφαίρου.