Ο Μπούκοβι και η ομαδάρα

Σαν σήμερα λοιπόν, πριν 44χρόνια, γραφόταν ο επίλογος στην εν Ελλάδι καριέρα ενός τεράστιου προπονητή για τον οποίο γράφτηκε ακόμη και τραγούδι. Και όχι μόνο. Βιβλία ολόκληρα γράφτηκαν για τον Μαγυάρο προπονητή, ο οποίος έχει γράψει με ολόχρυσα γράμματα το όνομα του στην ιστορία του Ολυμπιακού. Την μέρα που έγινε γνωστό πως αποχωρεί από την ομάδα του Πειραιά, χιλιάδες φίλοι των «ερυθρολεύκων» είχαν είχαν μαζευτεί έξω από το ξενοδοχείο όπου διέμενε ο Μπούκοβι και ο βοηθός του (παλιός άσος της Ουγγαρίας του ‘54), Μίχαϊ Λάντος, του ζητούσαν μετ’ επιτάσεως να μείνει στον Ολυμπιακό.

Κάτι τέτοιο όμως, δεν έγινε ποτέ. Και αυτό πολύ απλά γιατί ο Μπούκοβι ΕΠΡΕΠΕ να φύγει από το μεγάλο λιμάνι. Εκείνη την εποχή η χούντα των συνταγματαρχών είχε πια εδραιωθεί στην εξουσία, έχοντας βάλει δικούς της ανθρώπους και στις διοικήσεις των ποδοσφαιρικών ομάδων. Έτσι, ο δηλωμένος κομμουνιστής, Μάρτον Μπούκοβι, δεν είχε χώρο στην Ελλάδα. Το...ροκάνισμα της θέσης του Μάγυαρο, πάντως, είχε αρχίσει από πιο νωρίς. Το καλοκαίρι του ‘67, ο Ολυμπιακός είχε πραγματοποιήσει περιοδεία στις ΗΠΑ, αλλά πήγε εκεί... χωρίς τον Μπούκοβι. Οι διοικούντες τον είχαν αποκλείσει από την αποστολή! Όσο... κουφό κι αν φαίνεται να μην ακολουθήσει την ομάδα ο προπονητής της, είναι γεγονός. Και αντιλαμβάνεστε, φυσικά, τον λόγο. Τι εικόνα θα παρουσίαζε το καθεστώς στην Αμερική, αν εμφάνιζε ως προπονητή της πρωταθλήτριας ομάδας έναν κομμουνιστή; Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει από τότε, άσχετα αν το θέμα είχε περάσει στα “ψιλά” στον λογοκριμένο Τύπο της εποχής. Αργότερα, όμως, κατάλαβαν και οι τελευταίοι ανυποψίαστοι τι πραγματικά είχε συμβεί.